[Anonim]

Yagmur kardeşiminin en son yazdığı yazı çok hoşuma gitti. Rab onu ve sevdiklerini korusun diyorum.. Gerçek olan, yaşanmış bir olayı bende sizlerle paylaşmak istiyorum.

Bu olay Sovyetler Birliği’nin,imanlılara uyguladığı baskıların yoğun olduğu, son dönemlerde, dağlık bir azeri köyünde geçiyor. Bu köyde İsa Mesih’i Rab ve Kurtarıcı kabul etmiş, yoksul,hasta bir baba, anne ve 3 yaşında küçük bir kız çocukları olan bir aile yaşarmış.
İbadetlerini her zaman gizlice yapar ve Rab’bi her zaman yüceltirlermiş. Baba yoksulluk ve tedavisizlikten vefat etmiş. Küçük kızı ile anne, komşularının yardımı ile zar zor hayatta kalma mücadelesi verirken küçük kız 6 yaşını doldurmuş..Anne sürekli olarak:

– Küçük meleğim merak etme, İsa Babamız birgün gelecek ve bizi kurtaracak dermiş…
– Soguk gecelerde battaniyelerinin altında titrerken, Anne, “merak etme bebeğim İsa gelecek bizi, bundan da kurtaracak” dermiş. Küçük kızına İsa Mesih’i anlatıp, küçüçük ellerini açtırıp dua etmesini de öğretmiş.

Ve yaşadıkları yoksulluk, besinsizlik, hastalık nedeni ile hastalanmış anne de vefat etmiş..
Köylüler yanlız kalan bu küçük kız çocuğuna hergün dönüşümlü olarak bakmaya başlamişlar..maddi yetersizlikten dolayı.. Her akşam, değişik bir köylüsünün evinde yatarken,küçük kız çocuğu gözyaşlarını akıtıp uykuya dalmadan İsa’ya dua edermiş. Şöyle dermiş..

– İsa Baba, hani birgün gelecektin bizi kurtaracaktın? Bak annemi de aldın, ben hergün köy meydanına inicem ve seni beklicem. Ne olur gel artık..

Hergün köy meydanına inip, her öğlen vakti gelen arabalara bakıp İsa Mesih’i beklemeye başlamış..günler geçmiş..Ve bir akşam yatarken gene dua etmiş..
“
– İsa Baba, bak artık ben sıkıldım niye gelmiyorsun.? Artik köy meydanına inmicem..en iyisi sana yarın mektup yazıp adresi vericem ..artık sen gelirsen, bu adrese gel, çünkü kar yağıyor ben üşüyorum..ne olur bana artık cevap ver” demiş.

Mektubu yazıyor, zarfın içine koyuyor ve zarfın üzerindeki yazıda …

Adres: Sevgili İsa Baba.

Merkezden bu köye degişimli gelen İki postacı, dağ köyü oldugu için haftada bir kez gelip mektupları götürürlermiş..Köy meydanına inip, yazdığı mektubu gelen postacıya vermiş..Postacı merkeze dönmüş..Gece mektupları merkeze götüren postacı hemen onu ayırmış cebine koymuş.. Çünkü baskı ve eziyet ,inanlılara oldukça fazla olan bu dönemde, yetkilinin eline geçmemesi için..ve en önemlisi de kendisi ve eşi de, İsa Mesih’i Rab ve Kurtarıcı kabul etmeleriymiş. Evine dönmüş,mektubu çıkarmış, eşine göstermiş..
Diğer görevli arkadaşının, eline geçmediği için Rab’be teşekkür edip dua etmişler.Çünkü diğer,mesai arkadaşı Tanrıtanımaz oldukça gaddar biriymiş.Mektubu açıp okumuşlar ve ağlamaya başlamışlar..Rab’e hep bir kızları olması için uzun süredir dua ediyorlarmış..Ertesi gün yetkili yerlere,müracat edip gerekli presedürü,öğrenmiş evrakları bir haftada tamamlayıp,onayı almışlar..
Noele bir gün kala köye gelmişler.Küçük kızın adresini yazdığı, eve gelerek ,onun o akşam kaldığı evi ögrenip, o eve gitmişler..
Küçük kız,şaşkın bakışlarla gelen bu çifte bakmış..

……İyi de ben İsa Babam’a söz verdim o gelecek ben onu bekliyorum demiş çifte..

Hemen mektubunu çıkarmış imanli postaci ve şöyle demiş..

…..Bak İsa Baba, bize senden bahsetti ve bizi o gönderdi ..İste buda ispatı..bize bu mektubu verdi ve seni almamızı ve bizim kızımız olmanı istedi…İsa Baban seni çok sevdiğinide söyledi.. demiş
Küçük kız çocuğu.

…İsa Baba’mın işi çok,bunu biliyorum,ama beni bırakmayacağını da biliyordum..

Küçük ellerini açıp dua etmeye başlamış.

….İsa Babam, Ben çok mutluyum,mektubuma cevap verdin,ne olur İsa Babam anneme de söylermisin benim yanımda olduğunu,beni bırakmadığını,beni sevdiğini.

…İsa Babam, ben de seni çok seviyorum.

Ya Rab..sen iyi Baba’sın.Hiçbir çocuğunun kaybolmasını istemezsin.Sen bütün çocuklarının isimlerini tek tek bilirsin.Her zaman seninle kalmamız için bizlere yardım et.Yaşamımızın yönetimini ellerine al ve senin isteğin,hayatınızda gerçekleşsin..Amin

[Anonim]

Degerli Saba kardes
Hristiyantürk foruma yaptiginiz katkilardan ve güzel paylasimlarinizdan dolayi cok tesekkür ederim.

Bu güzel hikayeyi kilisemde ve evimde cocuklarima anlatarak kullanmak isterim.Cok duygulandim.

Benim de üc tane kizim var(11,9,4) düsünüyorum da ya benim kizim da böyle tek basina kalsa ve Rab Isa onu da böyle imanli bir aileye kazandirsa,bu bir merhamet ve ayricalik olmazmiydi? Gercekten de cok sansliyiz.Bizi seven ve dualarimiza duyarli olan ve yerine getiren merhametli ve sevgi dolu bir göksel Baba’miz var.Halleluya!!

Rab’bin bereketi ve esenligi her zaman sizinle ve sevdiklerinizle olsun.
Not.Yazdiginiz bu güzel hikayeyi dua konusuna kaydirdim.

[Yazar]

Yazılar