[Anonim]

İsa Mesih’in çarmıhta ölümü ve dirilişi binlerce yıldır Hıristiyanların duyurduğu temel gerçekti. Peki ne oldu da 600 yıl sonra başka bir inanç ortaya çıkıp bunun yalan olduğunu söyledi?

Kur’an’ın aşağıdaki ayetlerine dayanarak, Müslümanların hemen hepsi İsa’nın haç üstünde öldüğünü reddederler:
[“Biz, Allahın Resulü Meryem oğlu İsa Mesih’i öldürdük” diyorlar. Oysa ki, O’nu öldürmediler, O’nu asmadılar da; sadece o onlara benzer gösterildi. O’nun hakkında tartışmaya girenler, O’nunla ilgili olarak tam bir kuşku içindedirler. Onların, O’na ilişkin bir bilgileri yoktur, sadece sanıya uymaktalar. O’nu kesinlikle öldürmediler. Tam aksine, Allah O’nu kendisine yükseltti. Kur’an 4:157,158]

Bu ayetler sadece Yahudilerin İsa’yı çarmıha gerdikleri ve öldürdükleri – pek doğaldır ki, Mesih’lerini öldürmüş oldukları değil – iddiası ile yalnızca çelişmekle kalmıyor, aynı zamanda İsa’nın haçta can verdiği şeklindeki temel Hıristiyan inancına da ters düşüyor. İsa’nın ölümüne ve yeniden dirilişine ilişkin Kur’an’da yer alan diğer atıflar ileriye dönüktür. İsa, haç üstünde ölmemiş, yukarı alınmıştır, ölüm ve diriliş uyarınca yeniden gelecektir.

Haç üstünde olup biten neydi? Kimi Müslümanlar Yahudilerin bir başkasını, Tanrı’nın İsa görünümü verdiği birini çarmıha gerdiklerini söylemektedir. Bu kişinin Yahuda İskariyot, Sirene’li Simun ya da bir Romalı olması muhtemeldir. Diğer yorumcular İsa yerine bir başkasının çarmıhta can vermiş olmasını ahlaki yönden makul bulmadıklarından olsa gerek, kararsızdırlar ve konuya değinmekten kaçınırlar. Müslümanların çoğunluğu tarafından iman dışı kabul edilen Ahmediye hareketinin taraftarlarının inancı ise, İsa’nın bir baygınlık geçirip daha sonra ayıldığı yönündedir. Müslümanların şunu da ilave etmeleri mümkündür: Tanrı, kendi sadık peygamberi ve hizmetkarı İsa’nın haçın üzerindeki utanç dolu ölümüne asla izin vermezdi.

İşte bu nedenledir ki, Müslümanlar İsa’nın haç üstünde ölümünü reddederler. İsa’nın Oğulluk niteliği veya Kutsal Üçlüğünün kavranmasında Müslümanların zorlanışını anlayışla karşılanabilir. Bu tür açıklamalar İncil’de kuvvetlice temellendirilmiş olmakla birlikte yine de imana ilişkin konulardır. Ama olayın tanrıbilimini de ilgilendiren önemi de bir yana, İsa’nın haçta ölümü, inançlı olsun olmasın, Müslümanlardan başka herkesçe kabul edilen bir tarih gerçeğidir.

Yeni Ahit’in titizlikle her okunuşu, Mesih’in ölümü ve tekrar dirilişinin İncil’in mesajının çekirdeğini oluşturduğunu ortaya koyar. İncil’in kayıtlarının önemli bir bölümü bu olaylara ayrılmıştır. İsa, kendisi de bu olayları sürekli olarak önceden bildirir. Bu olayların, üstü örtülü şekilde de olsa, Eski Ahit’te yer aldığını O görebilmiştir. O’nun öğretisi de, işleri de bu olaylara işaret eder, gerçekte onlara bağlıdır.

Mesih olarak acı çekmeli, ölmeli ve ölümden dirilmelidir. Bunu anlamada yetersiz kalmaları nedeniyle kendi elçilerini azarlar. Sonraları gerçeği görebilen Petrus, Elçilerin İşleri’nin ilk bölümlerinde belirtildiği üzere, bunları İsa’nın vaizliğinin kalbi olarak ilan eder. Pavlus da İsa ve Petrus’un ardından kendisi için birinci derecede önemli olanı şöyle dile getirir:“…Mesih, günahlarımıza karşılık öldü, gömüldü ve üçüncü gün ölümden dirildi(1.Korintliler 15:3,4). Aynı şekilde, ilk kilise babalarıyla Hıristiyan birliğinin yazı ve kararları da keza aynı şekilde İsa’nın ölümü ve tekrar dirilişi üzerinde odaklanır. Kilisenin kuruluşundan itibaren İsa’nın elçileri, bu olayları anma amacıyla Rab’bin son akşam yemeğini kutladılar.

İslam, İsa’nın kurtulduğunu ileri sürüyor. Eğer ölmezse, ancak toprağa düşüp öldüğünde çok ürün veren buğday tanesine nasıl benzeyecek? (Yuhanna 12:24) Bizlere ölüme kadar sevmeyi öğütleyen Mesih, kendisi mi kaçacak ölümden? (Yuhanna 15:13) O, ıstırap ve ölüm kabından Göksel Baba’sının iradesi doğrultusunda içer. O, Tanrı Kuzusu olduğu için İyi Çobandır da…Ve günahlı insanlık için Tanrı’nın fidyesidir.

Yeni Ahit’in açıklıkla gösterdiği üzere, İsa Mesih’in bizzat kendisi Tanrı Sözüdür. Tanrı’nın yaşayan mesajı olarak O, insanlığı yalnızca yönlendirmekle yetinmeyip onu kurtarır da. Yeni Ahit’in İsa’nın ölümü ve tekrar dirilişi üzerinde özel bir şekilde yoğunlaşmasının nedeni de budur. Yalnızca bu iki olay İsa’nın dünya üzerindeki yaşamına anlam verir.

“Tanrı, bize olan sevgisini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkarken, Mesih bizim için öldü” (Romalılar 5: 8).

http://www.kutsalkitap.org/

[Anonim]

sayın sonsuzdiren öncelikle her ne kadar inanmadığın bir kitap olsa bile öncelikle o da Allah tarafından gönderilen kutsal bir kitap ve son kitap. ve o kitapta yazanlar Allah’ın kelamıdır. Hiç kimse hiç bir sebeble hiç bir şekilde Allahın sözlerine ”atıf” ifadesini kullanmamalı. senin de dediğin gibi müslümanların çoğu Allah’ın kendi peygamberine bu acıları çektirtmek istemeyip başka birini göndermesi sözü doğrultusundaki cevplara inanır. Sorarım size bi annenin evladına duyduğu şevkati sevgiyi ya da bi babanınkini… Peki, anneyi de babayı da yaratan Rabbin içindeki merhameti, şevkati, kuluna duyduğu sevgiyi … Meryem ister miydi Hz isa’nın çarmıha gerilmesini? Tabi ki istemezdi. Emin olun, yeri göğü, sizi, bizi, herşeyi yaratan Allah da istememiştir. Onun herşeye gücü yeter.

[Anonim]

:cicekli:Sevgili soldier_ua öncelikle foruma mesaj gönderen bazı Müslüman üyeler gibi inancımıza ve kişiliğimize küfür etmeden düşüncelerinizi saygılı bir üslupla ifade ettiğiniz için teşekkür ederim.

Yazı altındaki linkden farkedeceğiniz gibi alıntıdır.

Tanrı çok sevdiği Oğlu İsa Mesih’i yarattıklarının sonsuza kadar mahvolmalarına katlanamayacak kadar merhametli ve şefkatli olduğu için sonsuz yaşama kavuşmaları amacıyla çarmıhda feda etti. Tanrı’nın sevgisini günahlı insanın sevgisiyle anlamak ve açıklamak yoluna başvurursak hata yaparak gerçekdışı sonuçlara ulaşırız.

Yu.3: 16 “Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu’nu verdi. Öyle ki, O’na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun.

Rab’bin lütfu sizinle olsun.

[Anonim]

Sayın Soldier -ua

Tanrı, sevgi Tanrısı olduğu için İsa Mesih’i dünyamıza gönderdi ki, günahlı insanlar cehennem yargısından kurtulsun. O, tüm dünyanın günahını kaldıran Tanrı Kuzusu’dur. O’na iman eden herkesin sonsuz cehennem cezasını haç üzerinde ödedi İsa.

İsa Mesih’in günahlarımızın cezasını haç üzerinde ödediğine iman ediyoruz, imanla kurtuluyoruz. Bu Tanrı’nın lütfudur. Kendi dinsel işlerimizle, kendi sevaplarımızla, iyi işlerimizle kurtulamamız olanaksızdır. Tanrı’yı tanıyan, O’na iman eden herkes zaten Rab’be yaraşır bir şekilde yaşamalı, iyi işler de yapmalıdır. Ama kurtuluş için iman gereklidir, iyi işler ise imanımızın gerçekliğini kanıtlar.

İsa’nın haça gerilmediğini söylemeniz ve öyle inanmanız bu gerçeği değiştirmez. Ayrıca İsa Mesih ilk ve Son Olan’dır. Ne O’ndan sonra başka bir peygamberin gelmesine, ne de başka bir kitabın indirilmesine gerek kalmıştır.

Esenlikler diliyorum

[Yazar]

Yazılar