Afrikalı kardeşlerimin düşüncesizce yaptıkları ve ülkem inanlılarını zor duruma düşürdüğü bu hikmetsiz hareketin, Kutsal Ruh’la değil, benlikle yapılan bir anlayışla ve uygulamayla yapıldığını ilk bakışta görmekte ve o kardeşlere onay vermediğimi bilmenizi isterim.
Dış ülkeden gelip, benim güzel insanlarımı tanımadan, ülkem gerçeklerini bilmeden, ne yapılmak istenmiştir acaba. bilmek Kutsal Kitap’ta en önemli kelimelerden biridir. Bilmek gerek her adımın sonucunu, hikmetli olmak gerek, ruhun denetiminde bulunmak gerek.
Bizler acizmiyiz ki… bilmemezmiydik kapı önlerine incil bırakmayı. Böyle bir öğreti Kutsal Kitap’ta olsa idi muhakkak öğrenir ve uygulardık. Yada çok mu düşkünüz ki, İncilimiz mi yok ki, o kardeşler oralardan buralara incil taşımışlardır.
Elçilerin işlerinde, müjdelemenin birçok örneği bulunmaktadır. Ayetlerini dilerseniz verebilirim. Oradaki müjdelemeye baktığımızda, dört başlık altında toplamak mümkündür.
1-tartışmacı müjdecilik, 2- savunucu müjdecilik, 3- öğütleyici müjdecilik, 4-doğrudan müjdecilik. şeklinde sınıflayabiliriz. Sonuçta elçiler yaşamlarının her alanında ve her koşulda müjdeleme yapmışlardır. İyi haberi duyurmuşlardır. Müjde duyurmaktır.
Esenlik dileklerimle.