[Anonim]

Bu yazıyı birkaç gün önce gördüğüm bir olaya istinaden yazıyorum.

Mesih İsa ‘iki gömleğin varsa birini olmayana ver!’ diyor. Fakat bugün insanlar iki gömleği varsa bunun üç dört beş olmasını arzuluyor ve harcanan emek tüketim çılgınlığı içerisinde birçok insanın kaybolmasını sağlıyor. Elçiler zamanındaki o kominal yaşam yerine bireyselliğin gasp ettiği bencil ve ben merkezci bir yaşam var olmuş. Peki, bir Mesih inanlısının mevcut tüketim toplumu içerisindeki yeri ne olmalı acaba?

Her insanın yaşamında bir öncülü vardır ve Mesih imanlısının öncülü elbette ki RAB olmalı. Fakat yaşam o kadar albenili renkler sergiliyor ki, sıkı sıkıya tutunulduğu düşünülen iman her daim bir alt kademeye ittiriliyor. Elbette bu aleni bir istem dâhilinde değil gibi gözüküyor, fakat insan arzuları sürüklendiği esnada, Kutsal Ruh yüreğimizin sokak başlarına ok işaretlerini yerleştirmiş olur. Acaba o an için biz bunu görmek istiyor muyuz?

İmanlının yüreği zaman zaman kaygılarla doludur ve ‘acaba’ sorusu beynin bir köşesinde erketeye yatmış bekler. Ya işsiz kalırsam kaygısı daha fazlasına sahip olma tutkusunu geliştirir.

Bir televizyonum var ama plazma değil veya buzdolabım var ama no-frost değil ve ben buna sahip olmak için çalışmalıyım. İnsan ihtiyaç duyduğu eşyaya sahiptir, fakat mevcut sistem kendi varlığını yürütebilmek için var olanın ötesinde bir şeyler üretmekle yükümlüdür. Fakat Mesih ile bilinçlenmiş biri bu çılgınlığın peşinden sürüklenmek yerine yanı başında ‘Ya RAB merhamet et ve sıkıntılarımı aşmama yardım et’ diye dua eden kardeşini duymak zorundadır. Nitekim Kutsal Yazılarda:

‘Bir erkek yada kız kardeş çıplak ve günlük yiyecekten yoksunken, içinizden biri ona ‘esenlikle git, ısınmanı doymanı dilerim’ der , ama bedenin gereksindiklerini vermezse, bu neye yarar? (Yakup 2:15-16) denildiğini biliriz. O halde kazancımızı öncümüzün bize bahşettiği hikmet doğrultusunda kullanmalı ve daha fazla mal ve lüks için çaba harcayacağımıza Mesih’in kurtuluş müjdesini Tanrı’nın seçilmiş halkına ulaştırmak için çaba harcamalıyız.

‘Hiç kimse iki efendiye kulluk edemez. Ya birinden nefret edip öbürünü sever, ya da birine bağlanıp öbürünü hor görür. Siz hem Tanrı`ya, hem de paraya kulluk edemezsiniz’ (Matta 6:24).

Tek bir efendimiz var O’da YHVH’dir. Ve bizden istediği ‘Çalışmak istemeyen yemek de yemesin! Çünkü aranızda bazılarının boş gezdiğini duyuyoruz. Bunlar hiçbir iş yapmıyor, başkalarının işine karışıp duruyorlarmış. Böylelerine Rab İsa Mesih adına yalvarıyor ve şunu buyuruyoruz: sakin bir şekilde çalışıp kendi kazançlarından yesinler. Sizlerse kardeşler iyilik yapmaktan usanmayın’ (2.Selanikliler 3:10-13).

Esenlik kaynağı olan Rab’bin kendisi size her zaman, her durumda esenlik versin. Rab hepinizle birlikte olsun.

Tomurcuklanmasa incir ağaçları,
Asmalar üzüm vermese,
Boşa gitse de zytine verilen emek,
Tarlalar ürün vermese de ,
Boşalsa da davar ağılları,
Sığır kalmasa da ahırlarda,
Ben yine RAB sayesinde sevineceğim,
Kurtuluşumun Tanrısı sayesinde
Sevinçle coşacağım.
Egemen RAB gücümdür benim.
Ayaklarıma geyik ayağının
Çevikliğini verir.
Aşırtır beni yükseklerden.

[Yazar]

Yazılar