[Anonim]

İki hafta önce..
Necati Aydın..
Tilman Keske..ve
Uğur yüksel..
Kardeşlerimiz İzmir’de Necati Aydın’ın Mezarı başında anıldılar.Onlar artık RAB’bin yanındalar.

“Yaşarsak RAB için yaşarız;Ölürsek RAB için ölürüz.Öyleyse,yaşasak ta
ölsekte RAB’be aitiz.”
Rom 14:8

En yücelerdeyken.. Sen.. en basit,oldun.
Herşeye gücü yetenken,en çok..ezilen Sen..oldun.
Sen herşeye sahipken,hiç bir şey istemedin.
Herkezte herşeyken yanlız ve kimsesizdin.

Anlayamadım,İnanamadim hiç
Anlayamadım,asla inanamadim.

Bize Tanrı’dan uzanan merhamet elleriydin.
Hiç kimse acımadı,çivilerle delindin,
Ne kadar şevkatlısin,”Baba sen bizi affet”dedin.

Anlayamadım,inanamadım,hiç.
Anlayamadım,asla;inanamadım.

Günah yükü sırtında,altında yaşıyordum,
Uzaktan bir ses duydum,yumuşak hem de yorgun,
Dedi”hadi ver yükünü,onu da ben taşırım”.

Anlayamadım,İnanamadım,hiç.
Anlayamadım,asla inanamadım.

Rab yükümü taşırken ben özgür yaşıyorum,
Bilmediğim imkansızı şimdi anlıyorum,
Rab sensiz yapamam,ben sana tapıyorum,
Rab sensiz yapamam,ben sana tapıyorum.

Anladım.. anladım, inandim..inandim
Gerçekten anladım,yürekten inandim.
&&&
NECATİ AYDİN.

Tatmışız gerçeğini,
Ekmeğinden,
İçmişiz Gerçeğin Kanını,
İşte Çarmıh,
İşte Kurban,
İşte Can.
Özgürdür Artık,
O’na.. İman Eden..Her Can,
Deyin Ölüm Zaferin,
Nerede,
Yokluk,Sefalet Ve Açlik,
Neyler Artık Bize..
Ne Melekler,
Ne Yönetimler
Ne Sıkıntı,
Hiç bir şey,
Ne Derinlik,
Ne Yükseklık,
Hiç Bir Şeyin Gücü,
RAB’ten Bizi Ayırmaya,
Yetmez.
İşte Çarmıh,
İşte Kurban,
İşte Ferman.
O Kanki Her Günahtan,
Bizi Özgür Kıldı.
ŞÖYLE ÖLÜM ZAFERİN ,
NEREDE.
İşte İman,İnanç,
İşte Barış,
Ey TANRIM,Geldim Sana,
Yıka Bu Kirli Bedenimi,
Yüreğimi Yıka.
Ey Ruhumu yenile,
Ey TANRIM,İşte..Geldim,
İste Beden,
İşte Yürek,
İşte Can.
&&&
UĞUR YÜKSEL.

Ne mutlu doğruluk uğruna zulüm görenlere !Çünkü Göklerin Egemenliği onlarındır.
Matta 5:10

[Yazar]

Yazılar