[Anonim]

YA ÖLÜMDEN SONRA

Ölümden sonra yaşam var mı?
Kutsal Kitap şöyle diyor:
Eyüp.14: 1-2 “İnsanı kadın doğurur, Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
Çiçek gibi açıp solar, Gölge gibi gelip geçer.
Eyüp.14: 14 İnsan ölür de dirilir mi?….
Eyüp gibi, hemen hemen hepimiz bu zor soruyu düşünmüşüzdür.
Tam olarak öldükten sonra bize ne olacak?
Sadece var olmamıza son mu verilecek?
Yaşam süreci, ölüp yeniden dünyaya dönmekten oluşan, bir döngümüdür?
Herkes aynı yere mi gidecek, ya da farklı mekanlara mi gideceğiz?
Cennet ve cehennem gerçekten var mıdır, yoksa o sözler sadece değişik ruhsal halleri mi tarif ediyor?

Kutsal Kitap’a göre ölümden sonrası için yüce, sonsuz bir yaşam var.
1.Ko.2: 9 Yazılmış olduğu gibi, «Tanrı’nın kendisini sevenler için hazırladıklarını Hiçbir göz görmedi, Hiçbir kulak duymadı, Hiçbir insan yüreği kavramadı.»
Beden almış Tanrı olan İsa Mesih bu sonsuz yaşamın armağınını bağışlamak için yeryüzüne indi.
Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi.
Bizim suçlarımız yüzünden O eziyet çekti.
Esenliğimiz için gerekli olan ceza O’na verildi.
Bizler O’nun yaralarıyla şifa bulduk.

İsa, hepimizin hak ettiği cezayı üstlenip öz canını verdi.
Üç gün sonra, mezardan dirilmekle hem ruhsal, hem bedensel olarak ölümü yendiğini gösterdi.
Yeryüzünde kırk gün boyunca yaşamaya devam etti.
Binlerce kişi onun diri olduğuna tanık oldu.
En sonunda gökteki ebedi yurduna döndü.
Rom.4: 25 İsa suçlarımız için ölüme teslim edildi ve aklanmamız için diriltildi.

İsa Mesihin dirilişi sağlam belgelenmiş bir olaydır.
Elçi Pavlus, kişileri İsa’nın dirilişinin olup olmadığını öğrenmek için, O’nu görenleri sorguya çekmek için çağırdı.
Kimse de o olayın gerçek olmadığını söyleyemedi.
İsa’nın dirilişi, Hristiyan inancının köşe taşıdır.
Mesih ölülerden dirildiği için, bizim de dirileceğimize imanımız olabilir.

Pavlus, buna iman etmeyen kimi Mesih inanlıları şöyle tembih ediyor;
1.Ko.15: 12-13 Eğer Mesih’in ölümden dirildiği duyuruluyorsa, nasıl oluyor da aranızda bazıları ölüler dirilmez diyor?
Ölüler dirilmezse, Mesih de dirilmemiştir.
Mesih, yeniden dirilecek olanlardan oluşan inanlılar topluluğunun ancak en birincisi oldu. Fiziksel ölüm tek bir adamla, yani hepimizin akrabası olan Adem’le, yeryüzüne ulaştı.
1.Ko.15: 20-22 Oysa Mesih, ölmüş olanların ilk örneği olarak ölümden dirilmiştir.
Ölüm bir insan aracılığıyla geldiğine göre, ölümden diriliş de bir insan aracılığıyla gelir.
Herkes nasıl Adem’de ölüyorsa, herkes Mesih’te yaşama kavuşacak.
Oysa İsa Mesih’e iman ederek Tanrı tarafından evlatlığa alınıp, O’nun ev halkına katılanların hepsine yeni yaşam bağışlanacak.
Tanrı İsa’nın bedenini dirilttiği gibi, İsa Mesih’in dönüşünde bizim de bedenlerimiz dirilecek.

Her ne kadar en sonunda hepimiz dirilsek de, hep birlikte cennete gitmeyeceğiz.
Daha bu yaşamda herkes bir seçim yapmalı; o seçim de sonsuzluğu nerede geçireceğine karar verecek.
Kutsal Kitap’a göre, her birimizin kaderi ölmek ve ondan sonra yargılanmaktır.
İbr.9: 27 Bir kez ölmek, sonra da yargılanmak nasıl insanların kaderiyse, Mesih de birçoklarının günahlarını yüklenmek için bir kez kurban edildi.
Aklanmış olanlar sonuz yaşam için cennete gidecekler, öte yandan imansızlar sonsuz cezaya, ya da cehenneme gönderilecek.
Mat.25: 46 “Bunlar sonsuz azaba, doğrular ise sonsuz yaşama gidecekler.”
Cehennem, cennet de olduğu gibi, sadece bir ruhsal hal değildir, gerçek bir yerdir.
Aklanmamış kişilerin Tanrıdan gelen sonsuz, ebedi gazabı görecekleri bir yerdir.
Bilinçli bir şekilde utanç, pişmanlık ve horlanma hissedeckler; duygusal, zihinsel ve fiziksel ıstırap çekecekler.

Cehennem dipsiz çukur, kükürtle yanan ateş gölü olarak tarif ediliyor.
Luk.8: 31 Cinler, dipsiz derinliklere gitmelerini buyurmasın diye İsa’ya yalvarıp durdular.
Va.9: 1 Beşinci melek borazanını çaldı. Gökten yere düşmüş bir yıldız gördüm. Dipsiz derinliklere açılan kuyunun anahtarı ona verildi.
Oradakiler sonsuzluğa kadar gece gündüz ıstırap çekecek.
Va.20: 10 Onları saptıran İblis ise canavarla sahte peygamberin de içinde bulunduğu ateş ve kükürt gölüne atıldı. Gece gündüz, sonsuzlara dek işkence çekeceklerdir.
Cehennemde, şiddetli üzüntü ve öfke yüzünden ağlayış ve dış gıcırdatmak olacak.
Mat.13: 41-42 İnsanoğlu meleklerini gönderecek, onlar da insanları günaha düşüren her şeyi, kötülük yapan herkesi O’nun egemenliğinden toplayıp kızgın fırına atacaklar. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.
Kurdun hiç ölmediği, ateşin hiç sönmediği ve yok olmadığı bir yerdir.
Mar.9: 48 ‘Oradakileri kemiren kurt ölmez, Yakan ateş sönmez.’
Tanrı, kötülerin ölmesinden zevk almaz, oysa kötü yollarından dönüp yaşam bulmalarını arzuluyor.
Hez.33: 12 “Sen, ey insanoğlu, halkına de ki, ‘Doğru kişi Tanrı’ya
başkaldırırsa, doğruluğu onu kurtarmaz. Kötü kişi kötülüğünden
döndüğü zaman kötülüğü yıkımına neden olmaz. Doğru kişi Tanrı’ya
başkaldırırsa, doğruluğu yaşamasını sağlamaz.
Fakat bizi itaat etmeye zorlamayacak olan bir Tanrı’mız var.
O’nu reddetmeyi seçersek, bize istediğimizi vermekten alıkoymayacaktır.
Rab’bin isteği dışındaki bir yaşam sa, O’ndan uzak yaşamaktır.

Yeryüzündeki yaşantımız bir imtihandır,gelecek şeylerin hazırlığıdır.
Mesih imanlıları için bu, Tanrının huzurunda sonsuz yaşam demektir.
Öyleyse nasıl doğru kılınıp bu sonsuz yaşamı elde edeniliriz?
Tek yol vardır: Tanrı’nın Oğlu olan İsa Mesih’e inanıp güvenmektir.
Yu.11: 25-26 İsa ona, “Diriliş ve yaşam Ben’im” dedi. “Bana iman eden kişi ölse de yaşayacaktır.
Yaşayan ve bana iman eden asla ölmeyecek. Buna iman ediyor musun?”

Sonsuz yaşam hepimize karşılıksız olarak sunulan bir armağandır.
Oysa kimi dünyevi zevklerden vazgeçip kendimizi Tanrıya adamamız gerekmektedir.
Yu.3: 36 Oğul’a iman edenin sonsuz yaşamı vardır. Ama Oğul’un sözünü dinlemeyen yaşamı görmeyecektir. Tanrı’nın gazabı böylesinin üzerinde kalır.
Öldükten sonra bize günahlarımızdan tövbe etme fırsatı verilmeyecektir.
Çünkü Tanrıyla göz göze görüştükten sonra, O’na inanmaktan ve iman etmekten başka çıkar yolumuz kalmayacaktır.
Daha şimdiden O’na iman ve sevgiyle gelmemizi istiyor.
Tanrıya karşı günah dolu isyankarlığımıza karşılık olarak İsa Mesih öldü.
O’nun ölümünü kabul edersek, bize sadece yeryüzünde anlamlı bir yaşamın sağlamakla kalmayacak, Mesih’in huzurunda sonsuz yaşama dair teminat verilecektir.
Aradığımız eğer gerçek sonsuzluksa, yapmamız gereken O’na iman etmemizdir.

SEVGİDE KALINIZ
TANRI SEVGİDİR.
AMİN

[Anonim]

Ölümden sonra ne olacak sorusu şaşırtıcı olabilir.
Kutsal Kitap, insan ne zaman son ebedi haline ulaşacağı konusunda apaçık cevap vermiyor.
Kutsal Kitaptan öğreniyoruz ki, insan öldükten sonra, Mesihi kurtarıcı olarak kabul edip etmediğine bakarak ya cennete, ya da cehenneme alınıyor.
Mesih inanlıları için ölümden sonraki hal, bedenden uzak ve Rable birlikte olmak demektir
2.Ko.5: 6-8 Bu nedenle her zaman cesaretimiz vardır. Şunu biliyoruz ki, bu bedende yaşadıkça Rab’den uzaktayız.
Gözle görülene değil, imana dayanarak yaşarız.
Cesaretimiz vardır diyorum ve bedenden uzakta, Rab’bin yanında olmayı yeğleriz.
Flp.1: 23 İki seçenek arasında kaldım. Dünyadan ayrılıp Mesih’le birlikte olmayı
arzuluyorum; bu çok daha iyi.
Oysa Mesihe iman etmeyenler için ölümden sonraki hal, cehennemde sonsuz cezayı çekmek demektir.
Luk.16: 22-23 “Bir gün yoksul adam öldü, melekler onu alıp İbrahim’in yanına götürdüler. Sonra zengin adam da öldü ve gömüldü.
Ölüler diyarında ıstırap çeken zengin adam başını kaldırıp uzakta İbrahim’i ve onun yanında Lazar’ı gördü.

Bu noktada ölümden sonra ne olacak sorusunda karışıklık çıkabilir.
Va.20: 11-15 Sonra büyük, beyaz bir taht ve tahtta oturanı gördüm. Yerle gök önünden kaçtılar, yok olup gittiler.
Tahtın önünde duran küçük büyük, ölüleri gördüm. Sonra kitaplar açıldı. Yaşam kitabı denen başka bir kitap daha açıldı. Ölüler kitaplarda yazılanlara
bakılarak yaptıklarına göre yargılandı.
Deniz kendisinde olan ölüleri, ölüm ve ölüler diyarı da kendilerinde olan ölüleri teslim ettiler. Her biri yaptıklarına göre yargılandı.
Ölüm ve ölüler diyarı ateş gölüne atıldı. İşte bu ateş gölü ikinci ölümdür.
Adı yaşam kitabına yazılmamış olanlar ateş gölüne atıldı.
Cehennemde bulunanların hepsi ‘ateş gölü’ne atıldığını anlatıyor.

Vahiy kitabının 21. ve 22. bölümü yeni göğü ve yeni yeryüzünü tarif ediyor.
Ondan çıkarabiliriz ki, son dirilişe kadar, kişi öldükten sonra ‘geçici’ bir cennet ya da cehennemde kalıyor.
Kişinin ebedi hali değişmeyecek, oysa kişinin o son halini tam nerede geçireceği değişecek. Ölümlerinden sonra belli bir anda imanlılar yeni göğe ve yeni yeryüzüne gönderilecekler.
Va.21: 1 Bundan sonra yeni bir gökle yeni bir yeryüzü gördüm. Çünkü önceki gökle yeryüzü ortadan kalkmıştı. Deniz de yoktu artık.
Ölümlerinden sonra belli bir anda imansızlar, ateş gölüne atılacaklar.
İmanlılarsa yeni gök ve teni yeryüzünde alınacaklardır.
İşte, tüm insanların sonsuz hali ikisinden birisi olacak.
Bu durum büsbütün o kişinin, günahlarından kurtulması için ancak ve ancak İsa Mesihe güvenip güvenmediğine bağlıdır.
RAB’DE KALINIZ
RAB SEVGİDİR.

[Anonim]

Va.20: 11-15 Sonra büyük, beyaz bir taht ve tahtta oturanı gördüm. Yerle gök önünden kaçtılar, yok olup gittiler.
Tahtın önünde duran küçük büyük, ölüleri gördüm. Sonra kitaplar açıldı. Yaşam kitabı denen başka bir kitap daha açıldı. Ölüler kitaplarda yazılanlara
bakılarak yaptıklarına göre yargılandı

incilin bu ayetindede anlıyoruzki insanlar bu dünyada yaptıklarına göre hesaba çekilecekler.yaradana iman etmiş ve onun isteği doğrultusunda yaşamış biri için ölüm korkulacak bişey değil aksine sevinilecek bir olaydır.

[Yazar]

Yazılar