[Anonim]

Kiliselerin birine bir pastör misafir konuşmacı olarak çağırılır. Topluluktaki birçok kişi, her zamanki konulardan bahsedileceğini sandı. Ama öyle olmadı. Kilisede pastörün ağzından şu sözler döküldü.

“Göklerdeki Babamız, bugün Senin huzurunda merhamet dilemek için, ve önderimiz olman için duruyoruz. Senin Sözünün ne dediğini biliyoruz:
“Kötüye iyi diyenin vay haline”… ama biz aynen böyle davranıyorduk şimdiye dek.
Biz senin sözünün kesinlikle gerçek olduğunu bilerek ona ciddi bakmıyorduk ve buna “çoğulculuk” diyorduk.
Biz başka ilahlara taptık, boyun eğdik ve buna “kültürel çalışma” dedik.
Biz birçok iğrenç düşünceye ve davranışa onay verdik ve buna “alternatif yaşam tarzı” dedik.
Biz yoksulların sömürülmesi yoluyla karnımızı doyurduk ve buna “kader” dedik
Biz yardıma muhtaç olan kişilere yardım etmedik ve buna “tutuculuk” dedik.
Biz bayramları çok abartılı olarak kutladık ve buna “zenginlik” dedik.
Biz daha doğmamış bebekleri öldürdük ve buna “seçim” dedik.
Biz kürtaj yapan doktorları öldürdük ve buna “adalet” dedik.
Biz çocukların disipliniyle ilgilenmekten vazgeçtik ve buna “özgüvenlerinin artması lazım” dedik.
Biz hakimiyeti kötüye kullandık ve buna “işte böyle olması gerekiyor” dedik.
Biz kendimizi kısa süreli ilişkilerle ve pornografiyle kirlettik ve buna “özgürlük” dedik.
Ve şimdi ya Rab, yüreklerimizi yokla ve bize, bizde kötü – senden olmayan düşünce olup olmadığını göster. Bizi o günahtan arındır ve bizi bağışla. Burada toplanan insanları bereketle, onlara bilgelik ver. Bunları senden Rabbimiz ve Kurtarıcımız İsa Mesih isminde diliyorum. Amin.

Duanın etkisi hemen kendini gösterdi. Bazıları protesto amacıyla kiliseyi terk edip gittiler. Bazılarıysa yinede dua etmeye devam ettiler. Bu dua bir çok kişiyi düşünmeye zorlamıştı.

[Yazar]

Yazılar