[Anonim]

Eski Antlaşma'daki belirli kişiler, olaylar ve şeyler, Yeni Antlaşma'da “tipler ” ( Grekçe'de tupoi ) ya da simgeler olarak ifade edilir. Romalılar 5:14'te, Adem 'in gelecek olan Mesih'in örneği olduğu söylenir. Örnek olduğu özellikle söylenmeyen tipler bulunur, ancak benzerlikler inkar edilemeyecek kadar çok ve açıktır. Örneğin Yusuf, Rab İsa'nın örneği olarak belirtilmez ama İsa ve Yusuf arasında yüzün üzerinde benzerlik bulunur.

Rab İsa, Emmaus yolundaki iki üzgün öğrenciyle konuştuğunda “Kutsal Yazılar'ın hepsinde kendisiyle ilgili olanları açıkladı ” ( Luk. 24:27 ). Beden almış Mesih şöyle demişti: ” Kutsal Yazı tomarında benim için yazıldığı gibi…” (İbr. 10:7 ). Bu nedenle, Kutsal Yazılar'ın tümünde Mesih'i arama hakkına sahibiz.

İsrail'in Eski Antlaşma'daki deneyimlerine ilişkin, Pavlus bize şöyle söyler : “Bu olaylar başkalarına örnek olsun diye, onların başına geldi ve çağların sonuna ulaşmış olan bizleri uyarmak için yazıya geçirildi ” ( 1. Ko. 10:11 ).

Bu, yalnızca adlarıyla belirtilen örneklerin değil, diğer pek çokların da geçerli olduğu görüşünü destekler. Pavlus, Timoteos'a Kutsal Yazılar'ın tümünün yararlı olduğunu hatırlattı ( 2. Ti. 3:16 ). Görecek gözlere sahip olan kişi, Kutsal Kitap'tan her türlü ruhsal dersi çıkarabilir.

İbraniler kitabında tapınağın ve içindeki eşyaların tipolojisinin açıklanmasına geniş yer ayrılmıştır. Dar bir tipoloji görüşünün, bir imanlının E. A. dan alacağı ruhsal sevinci sınırlayacağı gerçektir. Ancak her şeyde bir örnek aramak ya da tüm tarihi, alegoriye ( ima ) çevirmekten de kaçınılmalıdır.

Tiplerin, sınırlı ya da hayale dayalı açıklamaları, konuyu aşırılığa çeker. Bu tür aşırılığın, E. A. nın ruhsal zenginliğini bizden çalmasına izin vermemeliyiz. Eğer bir yorum Mesih'i yüceltiyorsa ve / ya da Mesih'in halkını eğitiyorsa ve / ya da müjdeyi kaybolmuşlara ulaştırıyorsa, Kutsal Kitap'ın tümüyle uyumluysa, gerçeğin geçerli bir uygulaması sayılır. ( William MacDonald )

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.

[Yazar]

Yazılar