[Anonim]

Orhan DURMAZ
07-05-2009
Mesih İsa ile tanıştığım zaman 28 yaşındaydım ve Allah inancım yoktu, bir Allah varsada, bana ne yararı var diye düşünüyordum.
Ailem inançlı bir aile idi.İnançsızlığa 17,18 yaşlarında kapıldım ve her şeyi boş vermeye başladım. Asker’den döndüğüm de Benim için her zaman çekiçi olan, Rock ve Metal Müzik’ti , askere gitmeden önce de metal barlara, Rock ve Metal Müzik konserlerine gidiyordum, bu süreç askerden geldikten sonra yine devam etmeye başladı.Şeytan’a inanıyordum ve şeytan’a inanan bir çok tanıdığım vardı ,bu tarz müzik beni daha çok şiddete yöneltiyordu. Çok fazla alkol kullanmaya başladım bir günde altı şişe şarap içiyordum ve arkadaş çevremden uyuşturucu kullanan kişiler sayesinde uyuşturucu’ya başladım. Bir işte çalışamıyordum çünkü her zaman sarhoş işe gidiyordum üç defa işten kovuldum ama yinede içki içmek ve uyuşturucu kullanmak için para buluyordum İçki almak için çok kere ayakkabılarımı ve montumu sattım , bazen içki bulamadığımda saf alkol ve kolanya içiyordum .Kardeşim, parası olduğu zamanlar bana şarap ve sigara alıyordu, almadığı günler ona kızıyordum.Alkolü bırakmak için Anatem hastanesine başvurdum ama gurup terapi de konuşmak bana saçma geldi ve tedaviyi yarım bıraktım.
Eve gelmediğim zamanlar, barlarda, sokakta ve bazende bir apartmanın içine girip orada uyuyordum.Hayatımda her zaman bir boşluk ve huzursuzluk vardı.Huzursuzluğum evde’de devam ediyordu Ailemle sürekli kavga ediyor, birlikte büyüdüğüm arkadaşlarımla geçinemiyordum.Herkes tarafından dışlanmıştım.Hiç kimsenin beni sevmediğini düşünmüyordum Bu halimle beni kim sevebilirdi.15 Temmuz 1995, yine bir akşam evdekilerle kavga ettim ve gece saat:01.00′de sokağa çıktım, sırt çantamın(o herzaman yanımda olurdu sanki deprem çantası gibi) içinde; kasetler,wolkmen kocaman bir kulaklık, yiyecek birşeyler, pardesü veya kazak bulunurdu.( sokaklarda yatmaya alıştığımdan). Evden çıktıktan sonra yine parka gittim ve kızgın bir şekilde oturmaya başladım,birkaç şişe içmiştim ve yanımda iki şişe daha vardı.Onlarıda bitirdim ve sabahladım.Çantamdaki birşey birden gözüme çarptı.Kardeşimin önceden bana okumam için verip ama benim hiç okumadığım bir kitap .Bu kitap küçük bir incildi.Zaman geçirmek için incili ilk kez okudum ve birşey anlamadım.25 temmuz 1995 akşamında deniz kenarında oturup wolkmen dinliyordum ve şarap içip gecenin karanlığında incili okuyordum bir ses bana “Oğlum evine git”diye seslendi, etrafıma bakındım ve hiçkimse yoktu umursamadım, tekrar müzik dinlemeye ve içki içmeye devam ettim bir süre sonra içkim bitti, toparlanıp şarap almaya giderken yolda yine aynı sesi işittim bana “oğlum evine git” dedi yine pek umursamadım herhalde çok içtim diye düşünmeye başladım.Dükkana gittim ve bir şişe şarap, iki bira ve birinci sigara’sı aldım .Tekrar sahil kenarına giderken yolda üçüncü kez aynı sesi işittim, bu ses daha önceki sesten daha güçlü ve kızgındı sanki “Orhan elindekileri at ve şimdi eve git ” dedi .Kendimi o anda sanki vurulmuş gibi hissettim.Elimdeki şişeleri attım , yürümeye başladım.Sebebini bilmeden ağlıyordum.Aklıma bir kiliseye gitmek geldi ama bu saat’te kapalı idi, eve doğru yürümeye başkadım Saat:24.30 sıraları idi bunu çok iyi hatırlıyorum evimize yaklaştığımızda kardeşimi gördüm,yanında bir arkadaşım vardı, beni aramak için sahile geliyorlardı on gündür sokaklarda yatıyordum.Sadece bir kaç defa kardeşimden para almak için onun iş yerine gitmiştim. O akşam eve gittim . beni iyi karşıladılar, o gün olanları kardeşime anlattım.O bana uzun zamandır katıldığı bir kilise olduğunu söyleledi ben sokakta kaldığım süre boyunca,her gün benim için dua ettiklerini, istersem onunla birlikte kilisese gidebileceğimi söyledi.İlk defa kiliseye gidecektim.Ertesi gün beraber kiliseye gittik ve hala sarhoştum.Ayağımda yırtık bir pantalon, saç sakal birbirine karışmış bir şekilde gittim.Hiç birşeyi umursamıyordum.Amacım bana ne olduğunu öğrenmekti.

Toplantı başladı bir kaç ilahi söylediler aralarında dua ettiler bir kişi çıkıp incilden vaaz etti ve toplantı bitti bir kaç kişi ile tanıştım ve bana sordular Orhan senin için dua edebilirmiyiz, edebileceklerini söyledim sonra eve gittim.Daha sonraki haftalar kiliseye, bu insanları tanımak için gitttim.Ailemde, arkadaşlarımda olmayan sevgiyi onlarda bulmaya başlamıştım.Her kiliseye gittiğimde fırsat bulur bulmaz balkona çıkıp çantama koyduğum pet şişe içerisindeki şarabı içiyordum birkaç defa gördüler ve bana birşey söylemediler, diyebilirlerdiki Orhan burası bir kilise burada içki içemesin ama bana sabrettiler ve ben kısa bir zaman zarfında içkiyi, uyuşturucuyu ve diyer alışkanlıklarımı bıraktım Ailemle çok iyi geçiniyorum,8 senedir güzel bir işim var.İsa Mesihe inanıyorum Rab hayatımda büyük değişiklik yaptı ve bu sevgiyi başkalarıyla da paylaşıyorum . Rab ve kurtarıcı İsa Mesihe inanmasaydım belki’de şu anda uyuşturucudan veya içkiden ölmüş olacaktım.Tanrı’nın beni bu yeni yaşama çağırdığı için her zaman şükrediyorum.

Sizler bir zamanlar içinde yaşadığınız suçlardan ve günahlardan ötürü
ölüydünüz. Bu dünyanın gidişine ve havadaki hükümranlığın egemenine, yani söz dinlemeyen insanlarda şimdi etkin olan ruha uymaktaydınız.

Bir zamanlar hepimiz böyle insanların arasında, benliğin ve aklın
isteklerini yerine getirerek benliğimizin tutkularına göre yaşıyorduk.
Doğal olarak ötekiler gibi biz de gazap çocuklarıydık
Ama merhameti bol olan Tanrı bizi çok sevdiği için, suçlarımızdan ötürü ölü olduğumuz halde, bizi Mesih’le birlikte yaşama kavuşturdu. O’nun lütfuyla kurtuldunuz.Tanrı bizi Mesih İsa’da, Mesih’le birlikte diriltip göksel yerlerde oturttu.Bunu, Mesih İsa’da bize gösterdiği iyilikle, lütfunun sonsuz zenginliğini gelecek çağlarda sergilemek için yaptı. İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı’nın armağanıdır. İncil Efesliler 2:1-8.

Şu anda ondört senedir aynı kiliseye gitmekteyim iman yaşamım’da zor dönemler yaşadım ama İsa mesih’e olan bağlılığım ve Ona olan sevgim bu zorlukların üstesinden gelmeme yardımcı oldu ve sizde zor zamanlarınız da İsa mesih’i çağrırsanız inanıyorum ki sizlere de yardım edecektir.

[Yazar]

Yazılar