[Anonim]

Sevgili kardeşlerim sizlerle paylaşmak istediğim sevindirici bir olay var.

Bir ay önce başladı herşey. Yüzümü yıkadım ve uyumak için uzandım ve sol gözümde bir yabancı cisim hissi vardı. Aynadan baktım hiç bişi yoktu, tekrar yıkadım yüzümü ama geçmiyordu. Bu beni çok rahatsız ediyordu. Sonunda uyuyayım sabaha kadar geçer dedim.

Sabah uyandığımda sol gözüm açılmıyordu, aşırı bir acı ve ağrı vardı. Kirpiklerim açılmıyordu, iyce yıkadım ve aynaya baktığımda sol gözümün çok kötü bir şekilde şiştiğini gördüm. O kadar az açabiliyordum ki. Fakat Fethiye’ye gidicektim o gün. Doktora gitmek yerine yola çıktım. Asla başıma kötü birşey geldiğini düşünmüyordum. Eczaneden göz damlası aldım ve ertesi gün geçer diye düşündüm. Ertesi gün morarmaya başladı ve diğer gün tekrar İzmir’e döndüm ve sol gözüm komple kan doluydu. Cam şeklinde görünen farklı yerlerde kanlar vardı ve ağrı ve acı hat safhadaydı. Paniklemeye başladım ve o an bütün kalbimle İsa Mesih’e dua etmeye başladım. Lütfen Rabbim gel ve bana yardım et dedim. Sana ihtiyacım var, beni iyileştir demeye başladım. Aslında olan mucizeyi 3 hafta sora anladım. Fakat o duayı ettiğim anda dahi hissettiğim tek şey Rab sanki benim yanımda yürüyordu. Kapıları bir bir açıyordu. Ben hemen hastaneye gittim saat iki civarıydı. Kapıdaki görevli gözden artık sıra verilmediğini sabah gelmemi söledi. O sırada çok kötü hissettim. Ama şöyle bir durdu: ‘Siz bir doktordan rica edin, olmaz ama genede bir sorun’ dedi. Bu kez doktorun odasına koştum. Bu anlarda hep yanımda Rab eşlik ediyor gibiydi. Çünki doktorum kapısının önü çok kalabalıktı herkes sırasını bekliyordu. Ben içeri girmek isteyince insanlar tapki gösterdi. Girdim ve daha ben bir şey demeden bana bir kağıda kaşesini bastı ve sıra al hemen dedi. Çok mutlu olmuştum. Koştum görevliye verdim ve sıra numaramı aldım. Tekrar çıktım doktorun yanına. Bekleyenler sen otur sana daha çok var çok beklersin dediler geçtim oturdum. Akşama kadar da olsa bekliyecektim. Çok acıyordu sol gözüm, altı mosmordu.

O sırada doktor kapıyı açtı ve beni işaret etti gel diye. Bu kez bekleyenler gene tepki oluşturdu.İsa Mesih Benim beklememi istemiyordu sanki ve benim kalbimdeki endişe bitmiyordu.. Herkesin tepkisine rağmen girdim. doktor muayeneye başladı. Bu çok kötü bir mikrop dedi. Çok şanssızsın dedi (belkide şanslıydım)çok ama çok inatçı bir mikrop dedi. Çok sabırlı olcaksın dedi. Ağlamaklı şekilde gözümü kaybedicek miyim dedim. Hayır dedi ama sabrediceksin iki ay sürebilir geçmesi. Sürekli kontrol altında olcaksın dedi. Ben seni alırım sıra bekleme dedi.5 günde bir gelceksin dedi ve günde tam 16 kez damlatılmak üzere iki ilaç verdi, bir de merhem..
eve döndüm. O damlaları damlatırken acı iki katına çıkıyordu. Tahammül sınırlarımı zorluyordu, sabrediyordum ve duama devam ediyordum. Bu mikropların diğer gözüme de geçeceğini sölemişti fakat onda şişme olmadan atlatıyordum. Daha sonra Ankara’ya geldim bir hafta önce. Burda da kontrol için bir doktora gittim. Görmemde de zorluklar başlamıştı, özellikle sol gözümde ama çok değil. Doktor da direk şanssız olduğumu söylemişti. Bu kelimeye çok takılıyordum doktorların bunu sölemesine.şimdi ise şanslı olduğumu biliyorum! Çünki Rab benim yanımdaydı.bu benim tek ve en büyük şansım , doktorların bilmediği şey buydu.. :)
Bana şöle dedi muayaneye başlamadan önce bu arada gözüm normale dönmüştü bir ay olmuştu şişlik morluk ve kan hiç bişi yoktu. Dedi ki; İzmirdeki doktor lekeden bahsetti mi? Hayır dedim, ben leke olmasından korkuyorum dedi. Gene kalbim teklemeye başlamıştı, çünki geçirdiğim rahatsızlığa göre görme bozukluğum ve lekelerin çok olması gerekiyormuş. Bana bilgi de verdi. Bir tür nezle enfeksiyonuymuş, yani burnumuza ağzımıza geldiğinde grip oluyormuşuz. Göze hücum edince de bu oluyormuş. Ve vücutta bu enfeksiyona göz bebeğinde siyah olan nokta da leke bırakarak cevap veriyormuş. Ve bu lekelerde görmemizi engelliyormuş…

Fakat lekem üç taneymiş :) ve doktor oldukça şaşırdığını söledi. Çok dikkatli bir şekilde yeni ilaçları kullanırsam iki ay sonra tamamen herşey geçicekmiş.

O kadar mutluydum ki..doktorun dediğine göre daha fazla leke olması gerekirken aslında minimum seviyedeydi. Ben biliyorum ki Rab’bim bana yardım etti. Şu an göz damlalarım 7 ye indi ve git gide azalacak.

Benim ihmalkarlığımı Rab bana ödetmedi. Bu hastalığı küçümseyip doktora gitmediğim o ilk üç gün boyunca bana böyle kötü bir hastalığın eriştiğini hiç hissetmemiştim. Her şey hat safhaya geldiğinde koşmuştum ve Rab’be duaya başlamıştım. Ve o beni tüm şefkatiyle o gün muayene olmam imkansızken tüm kapıları açmıştı..

Uzun süredir fazla dua etmemiştim bu olay olana kadar. Ama O bana cevap vermişti ve beni yalnız bırakmamıştı. Yani ne şekilde dua ettiğimiz değil, ne kadar içten olduğumuz önemli. ,Çünki ben biliyordum, inanıyordum onun tüm hastalıkları iyileştirme gücüne. Hastalığın içeriğini bilmezken sadece beni iyileştir die dua ediyordum. O gün muayene olmamı sağlamasaydı ilaçlara başlamasaydım belki de o lekeler çoğalcaktı. Ya da bilmiyorum Rab o lekeleri engelledi..

Rab be şükürler olsun. Hasta olan tüm kardeşlerim dua edin, mucizeleri göreceksiniz. İçtenlikle inanın.şüphe etmeyin.

[Anonim]

Geçmiş olsun kardeşim, Rab İsa seni korumuş besbelli. Müjdeli haberlerini okumak isteriz.

Sağlıcakla kal :)

[Yazar]

Yazılar