[Anonim]

Bir_Tanıklık

Ben hep “Din” olgusundan NEFRET etmistim.. Küçük yaşlarımda da dahil olmak üzere bu böyleydi.. Dinsel simgelerden, objelerden hep nefret ettim.. Bana hep korkutucu gelirdi dinler.. Günah kavramı, öcüler, cinler.. vs..

30’lu yaşlarımın başındaydım.. Çalistigim isyeri bir plaza idi ve plazanin sahibi olan patronumuz aniden kansere yakalandi ve kısa bir süre sonra da, genç sayılabilecek bir yaşta öldü.. Onun mezarina toprak atilirken, yaninda plazasi, jeepi, villasi yoktu.. Onun gömülmesini izledigim anda ÖLÜMÜ anladim ve Tanri’ya yakin olmak istedim..

3 sene kadar yine Tanrısız bir uyku donemi gecti.. Tanri ile ilgili birsey dusunmedim bu dönemde.. Bu arada başka bir şehirde yasamaya baslamistim.. Çalıştığım şehir küçük bir şehirdi ve hemen hemen herkes kısa süre sonra beni tanıyordu..

Bir gün tesadüfen o şehirde bulunan bir Islami tarikatten iceri girdim.. Bir zikir toplantısına tanik oldum. Insanlar ölü gibi yerde yatiyorlardi.. Ölümü hatirlamak icin yapiyorlardi bunu.. OLUM kavrami tekrar kafama girdi.. Ölümün rehberligi sayesinde, Tanri korkusuna tekrar adim attim.. Daha sonra birkac kez yine gittiğim o dergahtaki insanlara sorarak namaz kilmayi ogrendim..

Ayda birkac kez haftasonlari o tarikate giderdim… Sehirde oldugum ve calistigim zamanlar ise, camilere gidiyordum ve o muhitte herkes benim camiye gittigimi ve namaza basladigimi biliyordu.. Ailem bir tarikate gittigimi biliyordu, ve tepki veriyordu.. Sakallarimi uzatmistim.. Hatta cogu arkadasim “sen kafayi yedin, tarikatci oldun, seriatci oldun” diye karsi ciksa da benim icin artik geriye donus yoktu.. Namazi kilarken ve abdesti alirken bunu tam bir konsantrasyon ve adanmislik icinde yapiyordum.. Ben artik bu yola girmistim ve aksatmamaya niyetliydim..

Namaz kildigim aylar icerisinde bazi adamlar geliyordu camide ve bana “sen yanlis kiliyorsun” diyorlardi.. hic takmiyordum.. bazilari beni cekistirip “bu giydigin sey cok yanlis, boyle seyler giymemelisin” diyorlardi.. Hac’ca gidip dönmüs ve küfürbaz olan bir adamla dahi tanistim.. Tüm bu adamlar, benim gittigim yolda engeldiler cunku bana iyi ornek olmuyorlardi, yine de yoldan dönmek istemedim.. Ben ve Tanri arasina kimseye sokmamaya niyetliydim..

Evde ben tespih duasi yapardim.. Bir gun tespih cekerken, Ortodoks Hristiyan bir arkadasimin çok uzun süre once bana hediye vermis oldugu Meryem Ana tespihi gozume ilisti.. Bu Meryem ana tespihini cekmekte olan 5 tane rahibin Hiroshima’da herkesin öldügü bir yerde tek ayakta kalan bes kisi oldugunu ogrendigimde, onlarin da Meryem Ana duasini, bu tespihi cekerek yaptiklari ogrendim.. Onların atom bombası ile yerle bir olan bir yerde binalarına en ufak zarar gelmemesi, bir mucize idi.. Bu tespih sayesinde Meryem Ana ile tanismis oldum.. Bir süre Meryem Ana duasi denilen katolik dualarini yaptim.. Ama kisa sürede bu dualari biraktim cunku zaten kildigim namazin bana yeterli oldugunu dusunuyordum..

Yine de Meryem ana dualarini yaparken ögrenmis ve incelemis oldugum Isa Mesihin hayati beni etkilemisti.. Baska bir dine ait olsa bile, bana babacan gelmis, sempatik ve sevecen gelmisti Isa Mesih.. Iste tam isa mesihi tanimakta oldugum bir sure icerisinde bir agri geldi BELIME…

BELIMDEKI agri tum hayatimi etkilemisti.. Artik kolay kolay hareket edemiyor, saga sola dönemiyordum.. Belimdeki agri o kadar siddetliydi ki, yürümekte dahi zorlaniyordum.. Robot gibiydim.. Namazi da kilamaz olmustum.. Egilmek mumkun degildi..

Bu dönemde kendimi okumaya verdim.. Hem Isa mesih’i hem de Kuranı kerimi okuyordum.. Bir süre sonra Kuranı kerimdeki bir ayet geldi karşıma.. “Yahudi ve Hristiyanlar zalimler topluluğudur”.. Bu ayet beni şaşırtmıştı.. Şimdi Tanrı, kendi gönderdiği Isa Mesihe inanan kişiler hakkında neden böyle bir yorum yapmıştı?

İkileme düştüm ve cami hocalarına, müslüman din üstatlarına gittim sordum.. Acaba okuduğum mealde bir hata mı vardi, yoksa Allah gercekten Hristiyanlari sevmiyormuydu? Soruyu sordugum herkes bana bu ayette Hristiyanlar icin ZALIM kelimesinin gectigini onayladilar..

Tam bir ikilemdeydim.. Ne yapacagimi sasirmistim.. Bir tarafta insanlari cok seven, onlar icin carmihta can verirken “Tanrim beni civileyen bu insanlari lutfen affet” diyen merhametli bir Isa Mesih, diger tarafta Kuranda yazan “Hristiyanlar zalimdir” ifadesinin yazili oldugu bir ayet vardi.. O gece Tanriya dua ettim.. “Tanrim lutfen, ne olursun, lütfen bana dogruyu goster.. Senden bilmek istiyorum.. Cunku insanlar bana yardim edemediler.. Ben dogruyu senden ogrenmek istiyorum”

Ertesi gun, belimdeki agri dayanilmaz hale geldi.. Daha once, sifaci oldugunu ogrenmis oldugum bir hanimi aradim.. Bu hanima bana sifa icin dua edebilir misiniz? dedim.. Tamam dedi.. Isa Mesih adini kullanarak, yüksek sesle ve elini belime koyarak dua etti bana.. Agrilarim o sabah yok oldu..

Beni Isa Mesihin hayatima bu sekilde girisi cok etkiledi.. Isa Mesihin duasi ile karsilastiktan sonra, gercekten artik namaza geri donmek istemedim.. Hatta bunu cevremdeki insanlara da heyecanla anlatiyordum.. Isa Mesih bana sifa verdi diyordum..

O zamanki patronum ile hemen her aksam is cikisinda dinsel, namazla ilgili konulari konusur fikir alisverisi yapardik.. Kendisi de bu konulari cok seven, Islam Tasavvufu ile ilgilenen bir kimse idi.. Benim namaza karsi olusmakta olan isteksizligimi ve yeni merakim olan Isa mesihi hissedince kizmaya baslamisti.. Yine de “sen bilirsin” diyordu.. Psikolojik olarak baskida hissediyordum kendimi.. Bir yandan bu sirkette calismak icin onun isteklerine boyun egmek zorunda ve nazik gorunmek zorundaydim, ama icimde isa mesihin felsefesine karsi da muthis bir istek vardi artik.. Kafamda bir ikilem yasiyordum.. Patronumun benim icin uygun gordugu islam dini ve namaz mi? Yoksa kendi icimde yeni ozlem duydugum Isa Mesih mi?

O sirada tanismis oldugum bir Türk Mesih Inanlisi , ki kendisi tanismis oldugum ve sifaci hanimdan sonra ikinci Turk Hristiyan idi, bana isa mesihin tanrisal özü hakkinda daha cok bilgi vermeye basladi.. Anlattigi hersey kafama o kadar yatti ve beni tatmin etti ki, kafamdaki ikilemi tamamen cozmustum..

“Ben Rab Isaya iman etmek istiyorum” dedim pastore.. Pastor “bu karari iyi verdin mi?” diye sordu.. Benden daha cok arastirma yapmami istedi.. Ama benim Mesih Isaya karsi ve Tanriyi bilmeye karsi o kadar buyuk bir istegim vardi ki, o gece dedim ki “lütfen su anda bu iman duasini yapalim”..

O gece saat 9 gibiydi.. Iman duasini yaptik ve eve gittim.. Iman duasini yaptiktan sonra kimseye bu konuyu anlatmadim.. Hayatimda beni nelerin bekledigini bilmiyordum..

Ertesi sabah patronum aradi.. “Dün gece seninle ilgili bir rüya gordum” diyordu.. Hemen bir yerde bulusmamiz gerektigini, bana ruyayi kesinlikle anlatmasi gerektigini soyluyordu.. Ama sesi sinirliydi..

Patronumla bir araya geldik.. Hic de iyi gozukmuyordu.. Bana karsi biraz kizginca bir ses tonu ile konustu..

“Sen seytanin adami oldun.. Namazi biraktin degilmi? Dün gece rüyamda seni her tarafinda, vucudunda en ufak bir yerinde bosluk kalmayacak sekilde dövmelerle sarili olarak gördüm.. Her tarafina , evet vucudunun her tarafina dovme yaptirmistin.. Tek santimetrekare bosluk dahi kalmamisti vucudunda.. Bu ne demek biliyor musun? Sen seytanca bir isler yapiyorsun.. Soyle bana neyin pesindesin sen?”

Donakalmistim.. Ne diyecegimi bilmiyordum.. Korku icinde “Ben namaz kilmiyorum artik” diyebildim.. Ama kendim de bir şokun icindeydim.. Buyuk ve kotu bir surpriz yasamaktaydim.. Neden patronum beni seytanin dovmeleri icinde gormus olabilirdi ki?

Neyse ki yasadigim sok cok uzun surmedi.. Patronum ruyanin sonunda gormus oldugu bir ayrintiyi anlatti..

“Dovmelerin vardi ama, uzerine upuzun bir beyaz elbise giyindin.. Dovmeleri kapatmak ister gibiydin”..

Rab Isayi secerek ne kadar muthis bir secim yaptigimi o anda anladim.. Uzerimde harika bir esenlik hissettim.. Rab Isa’nin giymis oldugu giysi, artik benim uzerimdeydi..

Daha sonralari, her hafta kiliseye gitmeye ve incili okumaya basladim.. Incildeki ” Çünkü Mesih İsa’ya iman ettiğiniz için hepiniz Tanrı’nın oğullarısınız. Vaftizde Mesih’le birleşenlerinizin hepsi Mesih’i giyindi. ” cumlesini okuyunca beni özgür eden, esenlik veren, canli ve diri olan Isa Mesihe iman ettigime binlerce kez sükrediyorum..

Hamdolsun Isa’ Mesih’ime ki beni buldu ve tüm karmasalarimi cozdu.. Yasasin Diri olan Yüceler Yücesi Rabbimiz.. Halleluya Göklerdeki Kralimiza.. Amin

[Yazar]

Yazılar