[Armagan]

Tanrı’yı Dinlerde aramak ne kadar doğrudur?

İnsanın dindar hayvan olduğu söylenir. Encyclopedia of Religion and Ethics (Din ve Ahlak Ansiklopedisi) insanların dinsel özlem ve duygularını tatmin etme çabasıyla başvurduğu yüzlerce yöntemi listeler. İnsanlar güneşe, aya ve yıldızlara; yeryüzüne, ateşe ve suya; ağaç, taş ve metalden yapılmış putlara; balıklara, kuşlara ve hayvanlara, kendi sapık düşlerinin ürünü olan sayısız tanrı ve ruhlara tapmışlardır. Diğerleri gerçek Tanrı’ya türlü çeşitli kurbanlar, törenler, dinsel ayinler ve toplantılarla tapmaya çalışmışlardır. Ancak “din” ne kadar içten olursa olsun en az üç nedenden ötürü insanın günah sorununu asla çözemez.

Din Tanrı’yı asla tatmin edemez

Din insanın kendisinin Tanrı’yla doğru bir ilişki içinde olmak için yaptığı bir çabadır. Ancak bütün bu çabalar boşunadır, çünkü insanın en iyi çabaları bile hatalıdır ve Tanrı için kabul edılmez niteliktedir. Kutsal Kitap bu konuda çok açıktır: Yaptığımız bütün iyilikler bile Tanrı için kirli paçavralar gibidir.60 Tanrı kusursuzluk istemindedir ve din böyle bir istemi karşılayamaz.

Din günahı asla ortadan kaldıramaz

Erdemleriniz asla kötülüklerinizi silemezler. İyi davranışlar, iyi işler ve sevaplar asla kötülerini yok edemezler. Eğer kişi Tanrı’yla doğru bir ilişki içine girerse bu kimse övünmesin diye kendi yaptığı iyi işlerin sonucu değildir. Vaftiz veya sünnet olmalar, kiliseye veya camiye gitmeler, dualar etmeler veya namaz kılmalar, oruç tutmalar veya hacca gitmeler, zaman ve çaba harcamalar, Kutsal Kitap ya da Kur ‘an okumalar, ya da her ne olursa olsun hiçbir şey bir tek günahı yok edemez.

Din insanın günahkâr doğasını asla değiştiremez

Kişinin davranışları, sorunun aslı değil, belirtisidirler. İnsanın sorununun özü kendi kalbidir. Doğası bakımından insanın kalbi yoz ve bozuktur. Kiliseye veya camiye gitmek, dinsel törenlerde yer almak size kendinizi iyi hissettirebilir ama sizi iyi yapamaz. Kirliden temizi kim çıkarabilir? Hiç kimse!

Yukarıda sözü geçen dinsel etkinliklerin bazıları kendi kendilerine “iyi” dirler. Örneğin, kilise toplantılarına gitmek, Kutsal Kitap okumak ve dua etmek doğrudur, çünkü bunları yapmamızı bizlere Tanrı söylemiştir. Ama kendinizi Tanrı ile sahip olmanız gereken türde bir ilişkiye sokmak için bunlara güvenemezsiniz. Bunların böyle bir şey yapmaya güçleri olmadığı gibi bunlara güvenmek de günah ve suçlanmanızdan bir şeyler eksiltmez.

60. Tevrat: Yeşaya 64: 6
61. İncil: Efesliler 2: 9
62. Tevrat: Eyüp 14: 4

[Anonim]

Sayın evangelist ;

Peki buradan çıkan sonuç nedir? Eğer yazdıklarınız doğruysa bu düşünüş tarzı bizi ya deizme yada ateizme götürür.

Hristiyanlık da bir dindir sonuçta. Siz dinin mantıksız olduğunu mu söylemek istiyorsunuz ?

Saygılarımla

[Anonim]

İsa Mesih Tek Yoldur.RAB Bizi Seviyor.Bizim RAB’e İhtiyacımız var.halleluya

[Anonim]

Dilbera-Dersimi Hayır! Hıristiyanlık bir din değildir. Din, insanların Tanrı’ya ulaşma çabalarıdır. Hıristiyanlık inancında (İsa inancında) ise Tanrı insana ulaşır. Bunu da İsa Mesih aracılığıyla yapar..Tanrı merhametli olduğu için insana uzandı ve ona günahın cezasından kurtulma yolunu gösterdi. Bizi kurtaran Tanrı’dır Halleluya !

[Anonim]

Dilbera-Dersimi;20388 wrote:

Sayın evangelist ;
Peki buradan çıkan sonuç nedir? Eğer yazdıklarınız doğruysa bu düşünüş tarzı bizi ya deizme yada ateizme götürür. Hristiyanlık da bir dindir sonuçta. Siz dinin mantıksız olduğunu mu söylemek istiyorsunuz ?
Saygılarımla

Sevgili Dilbera Dersimi,
Gerçek hristiyanlık bir din değildir. Din, bir sürü kurallar dizisidir. Din,Tanrı’ya beğenilir olabilmek için insanin kendi çabalarıyla birşeyler yapmasını, belirli kuralları yerine getirmesini emreder, ama bu yolla insan Tanrı’ya ulaşamaz, O’nunla iletişim kuramaz, dolayısıyla kurtulamaz.

İnsan kendi çabalarıyla Tanrı’yı asla hosnut edemez, çünkü zayıftır, günahlı bir doğaya sahiptir, kendi dinsellikleriyle, iyi işleriyle övünür, gururlanır ve bunu yapmakla yine günah işlemiş olur ve Tanrı’yı hoşnut edemez. Bu yüzden, insanı o derin günah çukurundan kurtaracak bir Kurtarıcı’ya gereksinim vardır . Bu kurtarıcı RAB İSA MESİH’tir, insan bedeni alarak dünyamıza gelmiş, çarmıha giderek kurtuluşa giden yolu açmıştır. Kendi dinsel çabalarımızla değil, ama Tanrı’nın kayrası ile kurtuluyoruz. Kutsal Kitap’ta Efesliler 2:8-9′da şöyle diyor Tanrı:

‘İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı`nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir’.

Demek ki din kurtarmıyor, dinselliklerle kurtulunmuyor. Din, günahlarımızdan arınmamızı sağlayamıyor, sadece Rab’be olan imanla kurtulusa sahip olabiliyoruz. İsa Mesih’in dünyamiza gelerek insan bedeni almasi ve çekmemiz gereken günah cezamızı yerimize çarmıha gerilerek ödemesi ve bizleri Tanrı ile barıştırması Hristiyan inancının temelidir, özüdür. Hristiyanlığı dünyadakı irili ufaklı binlerce dinin sıralamasına katmak son derece yanlıştır. Tanrı’ya giden yollar yoktur, tek bir yol vardır, bu yol RAB İSA MESİH’tir. İnsanın, Hristiyanlik dinine degil ama yasayan ve seven Kurtarıcı Rab Isa Mesih’e ihtiyaci vardır.

Sevgilerimle
　
　

[Yazar]

Yazılar