[Anonim]

Tanrı bir halkı, israil halkını seçmişti ve yasasını bu halka vermişti. Neden yalnızca bu halk diye soran birçok kişi var. Ama şu hiç düşünülmüyor. Tüm halkalardan istediği şeyi Rab, bir temsili halk kullanarak göstermiş olamaz mı? Aslında İsrail halkı tüm dünyaya seyirlik bir halk konumunda olmuştur. Şöyle düşünelim. Diyelim ki bir lisede sınıflar arası bilgi yarışması müsameresi yapılacak. Bizim sınftanda bir grup seçildi. Bu grup o yarışmada bizi temsil edecek ve tüm sorulara bizi temsilen cevap verecek. Bu grubun verdiği cevap aslında aynı zamanda bizim cevaplarımız. İsrail halkı da diğer halkalar arasında bu konumda oldu. Yasa ve gerekleri, uymamazlık ve sonuçları bu halk temsili olduğu için Tanrı bu halkın üzerinde gerçekleştirdi. Ve şimdi biliyoruz ki israil o sorulara yanıt veremedi. Başarasız oldu. Yalnız o değil, tüm insanlığı temsil ettiği için biz de başarısız olduk. Yasaya onlar uyamadılarsa, biz de uyamayız. Tanrı bunu bu halkla gösterdi. Günahkar bir benliğimiz olduğunu, ne yaparsak yapalım bencilce davrandığımızı gösterdi. Tanrı’nın kurtarışına ihtiyacımız olduğunu anladık.Diğer insanlarla, israil arasında benlik olarak bir fark yoktu.

Bazı kimseler ama yahudiler çok kötüler, lanetli bir halktır diyor. Ama sanki diğer insanlardan farklı bir benliğe sahipmişler gibi. Bu halk ne kadar içinde kötülük, bencillik, güzellik, merhamet ya da merhametsizlik gösteriyorsa, diğer halklarda o aynı şekilde davranışlar sergileyecektir, sergilemiştir. Çünkü insan benliği ;hangi irk, millet olursa olsun aynıdır. Fark, Tanrı Ruhuna sahip Tanrı çocukları olup olmadığımızdır. Önemli olan ,ne kadar günahkar ve bencil olduğumuzu görebilmektir. Önemli olan kendi benliğimizle , kusursuz olduğunu takdir ettiğimiz Tanrı’nın Yasasını kendi çabamızla uygulayamadığımızı anlamak ve pes edip kendimizi Tanrı’nın ellerine bırakıp bırakamadığımızdır. İşte mesele budur. Bırakın yahudiler kötüdür, katildir demeyi. Bunu diyen sen, onlardan çok mu farklı davranacaksın Rab’siz, kendi benliğinle. Kesinlikle hayır. Ne kadar kutsal olanı yapmaya kendi çabanla çalışırsan çalış, olmayacak. İsraillilerin de yapamadığı gibi. O dediğim gibi, insanlığın bir temsilidir.

Aşağıda ki yazı alıntıdır. İsraillilerin nasıl bu temsil rolü altında kimi zaman ezildiklerini, kimi zamanda Rab’be itaatlerinden dolayı nasıl Rab tarafından bereketlendikleri anlatılıyor. Rab’be itaat ettiklerinde hiçbir düşman onları yenemedi, zafer kazandılar.Bazen de itaat etmeyip büyük acılar çektiler.

YEŞU VE VAAD EDİLMİŞ TOPRAKLARIN ALINMASI

Yeşu’nın kitabı şöyle başlar: “Tanrı’nın kulu Musa’nın ölümünden sonra, Tanrı, Musa’nın yardımcısı Nun’un oğlu Yeşu’ya şöyle der: “ Kulum Musa ölmüştür ve şimdi kalk ve Ürdün Nehrini geç. Sen ve tüm halkın, İsraeloğulları’na verdiğim topraklara gideceksiniz. Ayağınızın bastığı her karış toprağı, Musa’ya söylediğim gibi, size verdim. Yaşamın boyunca hiç kimse senden yetkili olmayacak. Ben de Musa’da olduğum gibi, senin yanında olacağım. Ne sana yardımımı azaltacak, ne de seni terk edeceğim. Güçlü ve cesaretli ol ki Musa’nın sana emrettiği gibi, Yasa’ya uygun bir şekilde yaşayabilesin. Nereye gidersen git, sağa ve sola sapmazsan, doğru yoldan ayrılmazsan başarıya ulaşacaksın .” Yeşu’nın kitabı, Yahudi tarihinin çok önemli bir bölümünde, İsrael topraklarının alınışını ve İsraeloğullarının oraya nasıl yerleştiklerini anlatır. O zamanlar, ‘Vaadedilmiş topraklar’ diye anılan yerlerin, güneyi Mısırlılar, kuzeyi ise Asurlular’ın elindeydi. Fakat iki devlet de orayı yönetmiyorlardı. Aslında, toprakların bu bölümünü yöneten kimse olmasa da , 7 Kenaan kavmi , haritanın tümüne dağılmış , duvara çevrili 31 tane şehirde yaşıyorlardı ve her birinin de kendi kralı vardı. (Eriha, Ay şehri ve o zamanlar Yebusiler denilen kavmin yaşadığı Yeruşalim de bu şehirlerden biriydi. ) İsraeloğulları , topraklara girmeden evvel, Kenaan kavimlerine şöyle bir mesaj gönderirler: “ Dünyanın yaratıcısı Tanrı , bu toprakları atalarımıza vermiştir.Biz de mirasımızı almak için buradayız ve sizlerin de barış içinde burayı terk etmenizi istiyoruz.” Birçok Kenaanlı’nın bunu yapmadığını söylemeye gerek yok. ( Sadece 1 kavim, doğru şeyi yapıp topraklardan ayrılır. ) Bu arada, Yeşu, Tanrı’dan , eğer Kenaanlılar gitmezlerse, onları topraklardan atması gerektiğine dair kesin emirler alır, çünkü eğer diğer kavimler o topraklarda yaşamaya devam ederlerse Yahudiler’i ortadan kaldıracaklardır. Kenaanlı kavimler son derece ahlaksız olduklarından ve puta taptıklarından , Yahudiler’le komşu olamazlardı . Bu, tıpkı kötü bir muhitte yaşamanın, çocuklarınıza zarar verdiğini düşünmeniz gibidir. Dış etkilere karşı her zaman dikkatli olmalısınız. Peki , bundan sonra neler olur? Eriha da Yahudiler, topraklara girerler ve ardı arda birkaç savaş yaparlar. Bunların ilki, Kenaan’ın merkezinin girişinde gerçekleşmiş olan Eriha Savaşı ‘dır .Bazı arkeologlar, surlarla çevrili bu şehirlere girebilmelerini, o zamanlarda olan büyük bir depremle açıklarlar. Tam Yahudiler şehri almak istediklerinde bir deprem olması çok dikkat çekicidir. Ürdün tarafındaki sular çekilir ve onlar kuru topraktan geçtikten sonra yeniden suyla geri gelir. Bundan sonra, şehrin duvarlarını sararlar ve gözlerinin önünde duvarlar yerle bir olur. Şehri fethederler ve Tanrı’nın emri doğrultusunda hiçbir yeri yağmalamazlar. İnanılması zor mu ? Arkeolog – fizikçi Charles Pelegrino , ‘ Sodom ve Gomore’ye Dönüş ‘ adlı kitabında şöyle yazar: : “ … Yeşu’nın kitabında ( 4: 18 ) Ürdün Nehri’nin sularının çarçabuk normal seviyesine geldiği söylenir. Bu durum, Ürdün’ün doğal barajlarının güncel tarihiyle de tutarlıdır. 48 saat içinde ( ve çoğu zamanda 16 saat gibi kısa bir sürede ) , depremin yarattığı taştan bir engelin arkasında biriken sular , taşar ve döküldükçe bu duvarda kocaman delikler açar.” ( sayfa 267 ) Pellegrino, antik şehir Eriha olduğuna inanılan kalıntılar hakkında detaylı bilgiler verir. ( sayfa 257 – 268 ) . Hikayenin ,Yeşu’nun kitabında anlatıldığı şeklini destekleyen birçok kanıta yer verir ve çok değerli ganimetler olarak kabul edilen tahıl ambarlarının da açılmamış ,yağmalanmamış olduğunu belirtir. Herhalde, bu savaşın, tarih derslerinde okuduğumuz kanlı , tecavüzlerin ve yağmalanmaların sürdüğü tipik bir fetih savaşı olmadığı açıktır. Tanrı, “ Benim emirlerimi yerine getirin ve başarıya ulaşacaksınız “ demiştir. HEPİMİZ BİRİMİZ, BİRİMİZ HEPİMİZ İÇİN Yahudiler, bir sonraki şehir olan Ay şehrine varırlar. Fakat işler burada çok kolay yürümez. Yahudiler, bu şehirde birçok kayıp verdikten sonra ağır bir yenilgiye uğrarlar. Yaşadıkları bu olayla çöküntüye uğrayan İsraeloğulları ,Tanrı’nın kendilerini neden bu kadar kısa zamanda terk ettiğini merak ederler ve korkunç gerçeği öğrenirler: Ahan adlı biri, Eriha’da bazı eşyaları çalmıştır! 3 milyondan bir kişi , Tanrı’nın sözlerini dinlememişti ve bunun cezasını herkes çekiyordu. ! Tevrat’ın burada bizlere söylediği en harikulade şey , Tanrı’nın emirlerine uymanın ne kadar önemli olduğu ve Yahudiler için – birimizi hepimizi ,hepimiz birimiz için -,ilkesinin geçerli olduğudur. Bu dersten yola çıkarak, Yahudilik’te, kişisel sorumluluğun yanında, kollektif sorumluluğun da olduğunu görmekteyiz – hiç kimse bir ada değildir. , herkes bir bütünün parçasıdır ve kendinin olduğu kadar, başkalarının hareketlerinden de sorumludur.. Bugünün dünyasında, herkesin diline doladığı söz: “kendi işine bak “tır. Halbuki eğer Yahudiler’in eski zamanlarda yaptıkları gibi hareket edersek , dünyadaki sorunların yarısı ortadan kaybolur. ISRAEL TOPRAKLARINDA YAŞAM Birçok zorluklarla karşılaşmış olmalarına rağmen, İsraeloğulları, Vaadedilmiş topraklara yerleşirler fakat bundan sonra da yaşamları sakin geçmez, özellikle de Yeşu öldükten sonra… Tevrat, bu durumun suçlususunun sadece Yahudilerin kendileri olduğunu açıklar: “ Ve İsrael’in çocukları, Tanrı’nın gözünde kötü olanı yaptılar…Ve Tanrı’nın kızgınlığı İsrael’in üzerindeydi ve Tanrı, onları iş bozanların eline verdi…Ve onları düşmanlarının eline verdi.” ( Hakimler, 2:8-14 ) Bu metni basitçe okuyan bir kişi, İsraeloğullarının tamamının Tanrı’yı bıraktıklarını ve putperestliğe döndüklerini sanabilir. Fakat aslında bu doğru değildir.Altın buzağı olayında olduğu gibi ( 12. Bölüme bakabilirsiniz ) , sadece halkın ufak bir bölümü günah işlemiştir , fakat bu olaydan tüm millet sorumlu tutulmuştur. Son derece eleştirel olan bu pasaj, İbraniler’in kutsal kitabını eşsiz bir belge yapan tipik pasajların bir tanesidir. –insanların kutsal kitabıdır fakat aynı zamanda bu insanların günahlarını da açıklar. Bu kitabı eğer Yahudiler yazmamışsa, antisemitler yazmıştır denir .Tıpkı Gabriel Sivan’ın ‘ Kutsal Kitap ve Uygarlık ‘ adlı kitabında incelediği gibi: Tevrat ’taki kahramanlar, tüm başarıları, yetenekleri ve insani hatalarının tümüyle oldukları gibi anlatılmıştır, Etik olarak uzlaşmaz anlatım tarzı , özellikle İngiliz-Yahudi yazar İsrael Zangwill’i çok etkilemiştir : “ Kutsal kitap, antisemitik bir kitaptır. İsrael, kendi hikayesinde kahraman değil.,aksine kötü adam rolündedir”, Kutsal kitap, doğruları öğretmek için vardır, kahramanlıkları övmek için değil. ( sayfa 10 ) Kutsal kitapta , Yahudiler hakkındaki eleştirilerin fazla olduğu su götürmez bir gerçektir fakat ufak bir grup tarafından yapılan en küçük bir hatanın bile bu kadar sertçe yargılanmasının 2 sebebi vardır:
1. Yukarıda belirtildiği gibi, her Yahudi , bir diğer Yahudi’den sorumludur. Ve bir kişinin yaptığı herkese mal edilebilir.
2. Ve insanlık tarihinde örneğine sıkça rastladığımız bir olay var dır ki, bir hataya toleranslı yaklaşıldığı zaman, o hata yaygınlaşır ve kısa zaman içinde genel bir durum haline gelebilir.
Bu nedenle, Yahudiler için önemli bir noktaya dikkat çekilmektedir: Sizler , ruhani açıdan yüksek bir kademedesiniz. ! Eğer , sadece küçük bir grubun yaptığı bir hataya göz yumulursa, zaman içinde bu küçük grup, tüm topluma zarar verecektir.

[Yazar]

Yazılar