[Anonim]

Bu konunun büyük bölümünü başka bir yerde ele aldık ve şu andaki amacımız doğrultusunda bunu birkaç kelimeyle bitirmek mümkün. Tanrı’nın işlerini hangi yönüyle düşünmemiz ve bu düşüncenin amacının ne olması gerektiğini daha çok tartışarak bir şey kazanmayız. Aslında Tanrı’nın, evreni biçimlendirirken ortaya koyduğu, tahminlerin ötesindeki bilgeliğini, gücünü, adaletini ve iyiliğini açıklamak istesek, hiçbir görkem, konuşmadaki hiçbir süs böylesine büyük öneme sahip bir işin dengi olmayacaktır. RAB’bin şu kutsal düşünceyle hiç ara vermeden zihnimizi işgal ettiği şüphesizdir: Her yaratılanın O’nun bilgeliğinin, adaletinin, iyiliğinin ve gücünün büyük zenginliklerinin aynası olduğunu düşünürken, bunları gelişigüzel, deyim yerindeyse bir çırpıda gözden geçirmemeliyiz ama bunları uzun uzun düşünmeliyiz, zihinlerimizde sadakatle ve ciddi biçimde evirip çevirmeliyiz ve tekrar tekrar hatırlamalıyız. Ancak buradaki amacımız öğretmek olduğu için, uzun bir söylev gerektiren bu konuları atlamak bizim için yerindedir. Bu nedenle, kısaca belirtmek gerekirse, bütün okurlar göğün ve yerin Yaratanı olmanın Tanrı için ne olduğunu gerçek imanla anladıklarını bilsinler. Her şeyden önce evrensel kuralı izleyeceklerse, Tanrı’nın yarattıklarında ortaya koyduğu bu göze çarpan güçleri nankörce düşüncesizlik ederek ya da unutarak atlamasınlar, sonra da yürekleri etkilensin diye buna başvurmayı öğrensinler. Bu kuralın ilk bölümünün örneğini Sanatçının büyüklüğünü dile getirirken verdik. O, gökyüzündeki yıldızlar ordusunu öyle yerleştirdi, öyle düzenledi, öyle harika bir düzenlemeyle birbirine uydurdu ki, bu görünümden daha güzel hiçbir şey düşünülemez. Bazılarını hareket edemesin diye ayarlayıp yerlerini sabitledi. Diğerlerine daha özgür bir rota çizdi ama belirlenmiş rotalarının dışına çıkacak kadar değil. Günlerin, gecelerin, ayların, yılların, yılın mevsimlerinin hareketlerini düzen içinde ayarladı. Her gün izlediğimiz gün değişimini öyle bir oranladı ki, hiçbir karışıklık çıkmadı. Böyle bir kütleye destek olduğunu, böylesine hızla dönen gök sistemini yönettiğini ve benzerlerini gördüğümüzde de bu böyledir. Evrenin yaratılışında Tanrı’nın gücünü kabul etmek için bu birkaç örnek yeterince nettir. Yoksa dediğim gibi, bütün bu konuyu yazmaya karar verseydim, sonu gelmezdi. Çünkü tanrısal gücün mucizeleri, iyiliğinin belirtileri, bilgeliğinin kanıtları aslında evrendeki büyük küçük her şey kadar çoktur.

[Yazar]

Yazılar