[Anonim]

“Ama dul kadin, oldugu gibi kalirsa daha mutlu olur.Ben böyle düsünüyorum ve SANIRIM bende de TANRI’nin RUHU vardir.“

“geri kalanlara Tanri degil,ben söylüyorum”

Şimdi bu iki cümlenin mantığı bir mi? Birinci cümle (yani petrus) söylediklerinin kutsal ruh destekli olduğunu onaylarken, ikinci cümle (yani pavlus) bunu tanrı değil ben söylüyorum diyor. Aynı mantıkta olmadığı gibi de mantıksal açıdan oldukça birbirine zıt iki cümle.

Birkere olayın özü mantıken yanlış. Sizin bahsetmiş olduğunuz gibi o cümleyi Pavlus’un Kutsal RUh yardımıyla yazdığını ele alalım. Kutsal ruh nedir? Tanrıdır.

Geriye kalanlara Tanrı değil Kutsal ruh söylüyor demek üçlü birlikten çıkıp Tanrı ve kutsal ruhu ayrı iki şeymiş gibi göstermek değil midir?

Ben bu konuda daha fazla yazmıyacam… Çünkü konu detaylı, yani pavlus’un bu cümleyi kurmasında ki mantık bence basit bir şey değil. Olayı irdelemeye başlarsak Pavlus’un 12ler içine nasıl ve hangi şartlar altıunda kabul edildiğine ve bu kabul edilmeden sonraki yaşadıklarına kadar gidecektir (ki bence bu yaşanmışlığın pisikolojisiyle yazılmış bir cümledir o); ama burada bu tarz konuların konuşulması hoş gözlerle karşılanmıyor. Dolayısıyla susmak en iyisi ;)

[Anonim]

BURÇ;9299 wrote:

“Ama dul kadin, oldugu gibi kalirsa daha mutlu olur.Ben böyle düsünüyorum ve SANIRIM bende de TANRI’nin RUHU vardir.“

“geri kalanlara Tanri degil,ben söylüyorum”

Şimdi bu iki cümlenin mantığı bir mi? Birinci cümle (yani petrus) söylediklerinin kutsal ruh destekli olduğunu onaylarken, ikinci cümle (yani pavlus) bunu tanrı değil ben söylüyorum diyor. Aynı mantıkta olmadığı gibi de mantıksal açıdan oldukça birbirine zıt iki cümle.

Birkere olayın özü mantıken yanlış. Sizin bahsetmiş olduğunuz gibi o cümleyi Pavlus’un Kutsal RUh yardımıyla yazdığını ele alalım. Kutsal ruh nedir? Tanrıdır.

Geriye kalanlara Tanrı değil Kutsal ruh söylüyor demek üçlü birlikten çıkıp Tanrı ve kutsal ruhu ayrı iki şeymiş gibi göstermek değil midir?

Ben bu konuda daha fazla yazmıyacam… Çünkü konu detaylı, yani pavlus’un bu cümleyi kurmasında ki mantık bence basit bir şey değil. Olayı irdelemeye başlarsak Pavlus’un 12ler içine nasıl ve hangi şartlar altıunda kabul edildiğine ve bu kabul edilmeden sonraki yaşadıklarına kadar gidecektir (ki bence bu yaşanmışlığın pisikolojisiyle yazılmış bir cümledir o); ama burada bu tarz konuların konuşulması hoş gözlerle karşılanmıyor. Dolayısıyla susmak en iyisi ;)

Sevgili Burc

Neden anlamaya calismaktan cok her seferinde yeni birsey ortaya koyarak anlamdan uzaklasmaya calisiyorsunuz? Size iki kere yazdim simdi ücüncü ve son kez yazacagim.Pavlus’un bütün yazdiklari Kutsal Ruh’un yardimiyla esinlenmis yazilardir ve kendi görüsleri ve düsünceleri degildir.”geriye kalanlara Tanri degil ben söylüyorum”dediginde bu konuda Rab’bin önceden yazilmis bir aciklamasi,bir ayeti omadigi icin simdi kendisinin (Kutsal Ruh’la) bu konuya aciklik getirmesi sözkonusudur.Olay bu kadar basittir.Kutsal Yazilar Tanri’nin(Kutsal Ruh) esinidir.Ayni seydir.Tanri böyle diyor veya Kutsal Ruh böyle esinledi dedigimizde ayni seyi söylüyoruz.Iki farkli kaynaktan bahsetmiyoruz.

Sanirim konuyu herkes anladi.En azindan ben ne düsündügümü net olarak acikladim ve bu konu benim icin kapanmistir.
Sevgilerimle esen kalin.

[Yazar]

Yazılar