[Evangelist]

“Tanrı adildir” (doğrudur) dediğimiz zaman O’nun yanlış yapmadığını haksızlık etmediğini söylemiş oluyoruz.[1] Rab adaleti ile ezilen kimselerin haklarını korur.[2]

Tanrı’nın yanlış yapması veya adaleti ihmal etmesi düşünülemez.[3] Tanrı adaletini ve doğruluğunu yanlış kullanmaz.[4] Çünkü adalet ve doğruluk O’nun tahtının temelidir.[5]

Bu yüzden Tanrı halkı ilan eder:

Sen adilsin ya Rab,

Hükümlerin doğrudur.[6]

Tanrı halkı Tanrı’nın hükümlerinin doğru olduğunu bildiği için geriye tek bir gerçek kalır, o da Tanrı’nın adil olan yasasında yargılandığımızda haklı çıkamayacağımızdır.[7] Tanrı bütün çağların kralı olarak adildir ve O’nun bütün yolları doğrudur.[8] Bu yüzden Nehemya kitabı alçakgönüllülükle kabul edilmesi gereken bu gerçeği inanan bir kişinin yürek duası olarak şöyle aktarır: Başımıza gelen bütün olaylarda sen hep adil davrandın, doğru olanı yaptın, bizse kötülük yaptık.[9] Tanrı, kendisinde haksızlık bulunmayan ve bütün yolları doğru olan bir Tanrı’dır.[10]

Tanrımız günahlarımızı örtmek için kendi doğruluğunu bize vermek isteyen bir Tanrı’dır, bu yüzden O’nun adı Yahve Sidkenu yani ‘Rab doğruluğumuz’dur.[11] Tanrı kendi doğruluğunu bizlere Mesih aracılığı ile verir.[12] Mesih’in doğru olmayan kişiler için çarmıha çıkması sonucu bizler Tanrı’nın huzuruna doğru kullar olarak çıkmaktayız.[13]

Adil olan Tanrı günahkar bir halkı nasıl kabul eder? Tanrı’nın adaletinin getirdiği yargının cezası (gazabı) ölümdür. Bu durumda günahların bağışlanması için Mesih’in kurban olması [14] Tanrı’nın adaletini yatıştırdı ve Mesih’in çarmıhtaki kanı bizleri kutsal kıldı.[15] Böylece Tanrı, Mesih’e iman edenleri akladı ve adaletini göstermiş oldu.[16] Tanrı bunu bize olan sevgisinden dolayı yaptı. Öyleyse kurtuluşumuz Mesih’in ölümü kadar gerçektir ve sarsılmazdır.[17]

Öyleyse Tanrı’nın adaletine sığınan bizler daima alçakgönüllülükle günahlı olduğumuzu kabul etmeliyiz.[18]

---

[1] Tsefanya 3:5

[2] Mezmur 103:6,

[3] Eyüp 34:12

[4] Eyüp 8:3, II.Tarihler 19:7, Romalılar 3:5-6

[5] Mezmur 97:2; 89:14

[6] Mezmur 119:137, Ezra 9:15, Nehemya 9:15

[7] Yeremya 12:1, Ağıtlar 1:18, Daniel 9:7, 14

[8] Vahiy 15:3

[9] Nehemya 9:33

[10] Tesniye 32:4, II.Samuel 22:31, Tesniye 7:9,

[11] Yeremya 23:6; 33:16, İşaya 45:24, I.Korintliler 1:30

[12] II.Korintliler 5:19, 21, Romalılar 3:22, 25-26; 5:17-19

[13] İbraniler 9:12, I.Petrus 3:18

[14] Levililer 16:15, İbraniler 9:3, 7, 12

[15] İbraniler 9:11-14 (İbraniler 10:1-5)

[16] Romalılar 3:25-26; 5:8

[17] Yuhanna 3:16, Romalılar 8:32, İbraniler 9:15

[18] I.Yuhanna 1:9, Süleymanın Meselleri 28:13, Mezmur 51:2

---

Rab İsa, sana iman ediyorum. Beni korkutan herhangi bir şeyin beni ezmeyip,
sana itaat etmeme engel olmaması için, imanımda beni destekle! Kilisene eşlik et,
kilisenle beraber kal, çobanların ve müminlerin imanını güçlendir.
Senin yardımınla kutsal Adını, duymak istemeyenlere bile duyuracağız!

[Yazar]

Yazılar