[Anonim]

Taciz Edilme ve Şifa Bulma Mucizesi hamdolsun

Çocukluk dönemimde cinsel, manevi, fiziksel olarak ve hakkımda söylenenler aracılığıyla tacize uğradım. Bu metni okumakta olanlarınızın pek çoğu da, benzeri tacizlere uğramış ya da geçmişlerinde çeşitli şekillerde tacize uğramış kişilerle karşılaşmıştır.

Taciz edilmek, tacize uğramak nedir? Kötüye kullanmak, uygun olmayan bir şekilde davranmak, tüketmek, suistimal etmek anlamına gelir. Şimdi size tacizin dört çeşidiyle ilgili kısa tanımlamalar vereyim.

Cinsel taciz: En alçaltıcı olan ve en çok suç unsuru içeren taciz olarak kabul edilir. Sarkıntılık etmek, ırza tecavüz, aile içi cinsel ilişki, teşhircilik, cinsel sahneleri gözetlemek, cinsel içerikli telefon konuşmaları v.b.

Manevi taciz: Birisinden sevgi, ilgi, yakınlık esirgemek ya da o kişiyi kabul eden türden sözler kullanmamak. Sevginin sadece öngörülen şartlar yerine getirilince verilmesi v.b.

Terkedilme: Manevi taciz sınıfına girer ve anne ya da baba, veya her ikisi birden çocuğunu fiziksel ya da zihinsel açıdan terkettiğinde görülür. Yaşamlarında önemli yer tutan birisinin aniden ya da şiddet dolu bir şekilde ortadan kaybolması halinde, yetişkinler de terkedilmenin yıkıcı etkilerine maruz kalabilirler.

Sözle taciz: İnsanlar gerektiği şekilde gelişim gösterebilmek için sevgi dolu ve kabul gören sözler işitmelidirler. Sözle taciz açıkça ya da üstü kapalı şekilde yapılabilir.

Açıkça: Şiddet ve öfke dolu sözlerle, yanlış olduğunuz ve kabul görmediğiniz dile getirilir

Üstü kapalı: Sevgi dolu sözler kişiden esirgenir.

Fiziksel taciz: Dayak, haksız ve aşırı disiplin, karanlık odaya, bodruma kilitlenme, yiyecek verilmeme v.b.Tacizin etkileri yıkıcı ve çok uzun süreli olabilir. Bir çok kişi tacizin etkilerinden yaşamları boyunca kurtulamaz.

Toplum içinde “normal” bir insanmış gibi hareket etmeme rağmen, bir sürü sorunu ve karmaşık kişilik bozuklukları olan birisiydim. O dönemde beni, Romalılar 14:17 ‘nin Tanrı’nın Egemenliği olarak tanımladığı doğruluk, esenlik ve sevinçten uzak tutan şeylerin bazılarından söz edeceğim. Göksel Baba, “Egemenliğine” sahip olmamız ve bundan tat almamız için İsa’yı gönderdi.

Geçmişim beni çok üzdüğü ve kızdırdığı için, omuzlarımda büyük bir yük taşıyordum. Bu yük de herkesin bana karşı çok özel bir ilgi göstermesi gerektiğini bekleyen bir tutum sahibi olmama neden oluyordu. Sürekli olarak kendime acırdım, özellikle işler istediğim gibi gitmezse. Her şeyi kontrol eden durumları istediğim şekle döndüren, korku dolu, güvensiz ve sert bir insandım. Arkadaş olunması çok güç olan ve sık sık yaka silktiren birisiydim. Her şeyi yargılar, her şeyden şüphelenir ve her şey hakkında çok olumsuz düşünürdüm.
Kendimi son derece suçlu hissederdim. Utanca dayalı bir yapım olduğu için, yapmaya kalkıştığım her şey sanki zehirliydi. Kendimden hoşlanmadığım için, yıllarımı bir başkası gibi olmaya çabalayarak harcadım. – Sanırım durumumun vahimliğini yavaş yavaş görmeye başladınız.

Şimdi size söyleyeceğim şey önemlidir. YENİDEN DOĞMUŞ VE KİLİSE ETKİNLİKLERİYLE YAKINDAN İLGİLENEN BİR MESİH İNANLISIYDIM. Düzenli olarak kiliseye gider ve kilisedeki görevleri üstlenirdik. Yaşantımız kilise çevresinde geçerdi, fakat sorunlarım üzerinde bir türlü zafer sahibi olamıyordum. Doğruyu söylemek gerekirse durumumun en üzücü tarafı, bir sorunum olduğunun farkında bile olmamamdı. Aksine diğer insanların sorunları olduğunu ve eğer onlar değişirse, kendimin mutlu olacağını düşünürdüm. 1976 yılında Kutsal Ruh’la vaftiz oldum. Elçilerin İşleri 1:8, tanıklar olmak üzere güç almaktan bahseder.

Şuna dikkat edin; tanıklık etmek değil, tanıklar olmak diyor. Kutsal Kitap, biz inanlıların, bütün insanların okuyabileceği diri bir mektup, karanlık dünyaya ışık ve dünyaya tuz olmamız gerektiğini söyler. Bir şey yapmak, bir şey olmaktan farklıdır. Dıştan görünüşüm pırıl pırıldı ama iç dünyam bir enkaz halindeydi. Sık sık içimde bir fırtına patlak verirdi ve herkes hiç de göründüğüm gibi olmadığımı farkederdi.

Kutsal Ruh’un yaşamıma dökülüşü, bana Tanrı Sözüne karşı büyük bir sevgi ve Tanrı Sözü hakkında daha önce hiç sahip olmadığım türden bir anlayış verdi. 2. Korintliler 3:18 (kendi sözlerimle), Tanrı Sözüne bakmanın bir aynaya bakmak gibi olduğunu; ve Tanrı Sözüne baktıkça yücelik üstüne yücelikle Rab’be benzer olmak üzere değiştirildiğimizi söyler.

O günden bu yana sürekli olarak değişmekteyim. Değiştikçe değiştim ve değiştim; ve hala değişmekteyim. Sorunlarımın büyük bir kısmı tamamen gitti ve geri kalanlarsa ara sıra su yüzüne çıkıyor. Dış görüntüm bile değişti – daha genç, mutlu ve esenlik dolu görünüyorum.

2. Korintliler 5:17 şöyle der: “Bir kimse Mesih’teyse, yeni yaratıktır; eski şeyler geçmiş, her şey yeni olmuştur.” Fakat bu, geçmişimizdeki her şeyin hemen ortadan kaybolduğu anlamına gelmez. Bunu şöyle dile getirebiliriz, “Taze ve yeni olan şeyler gelmiştir!” Yani İsa olmadan yeni bir yaşam ümidi yoktur; Tanrı’nın geçmişten gelenleri mağlup etme gücü olmazsa, geçmişimiz her zaman geleceğimizi etkiler. Fakat bu galibiyet, İsa’yla bile otomatik olarak gelmez. Taze ve yeni olan geldiğinde, önümüze bir fırsat çıkar; Tanrı Sözü’ne mutlaka yaşamlarımızdaki en üst konumu vermeliyiz. Tanrı Sözü’nün bize açıkladığı gerçekle yüzleşmeliyiz ki, gerektirdiklerini yerine getirdiğimizde bu gerçek bizi özgür kılabilsin.

Sizi teşvik etmek istiyorum! Bu yolda ilerlemeye devam edin. Tanrı Sözü’ne göre yaşamaya devam ederseniz sürekli olarak değişeceksiniz.

‘Sizde iyi bir işe başlamış olan Tanrı’nın, bunu Mesih İsa’nın gününe dek bitireceğine güvenim var’ (Filipililer 1:6).

‘Gözümüzü imanımızın öncüsü ve tamamlayıcısı İsa’ya dikelim’ der. (İbraniler 12:2).

Artık Tanrı’nın Egemenliğindeki yaşamdan tat alıyorum: “Doğruluk, esenlik ve sevinç.” Ve geçmişinizde neler olup bitmişse ya da ne kadar sorununuz olursa olsun, Tanrı sizin için mucize yapacaktır. Sizi İsa Mesih’in benzerliğine değiştirecek ve size yaşamaya değer yepyeni bir yaşam verecektir.

(Joyce Meyer)

[Yazar]

Yazılar