[Anonim]

Sevgili kardeşlerim, araştırdım fakat stigmata hakkında fazla bilgi bulamıyorum yardımcı olurmusunuz, gerçekten bu konuyu çok merak ettim.
Stigmata nedir ve sizlerin düşüncelerini merak etmekteyim.

Rab sizleri bereketlesin sevgili kardeşlerim.

[Anonim]

Stigmata yıllardır insanların tartıştığı bir konudur. Bu genel Hristiyan inancı değildir, sadece Katolik inancıdır. İddialara göre stigmata olayını ilk yaşayan kişi Assisili Francesco olmuştur. Bu stigmata olayına referans olarak genellikle şu ayet gösteriliyor:

“Bundan böyle kimse bana sorun çıkarmasın! Çünkü ben, İsa’nın yara izlerini bedenimde taşıyorum.” (Galatyalılar 6:17)

Elçi Pavlus bu ayette çarmıh izlerini taşıdığını söylemiyor. Mesih’in yara izleri diyor, ve biz Elçilerin İşleri bölümünü okuduğumuzda Pavlus’un neler çektiğini görebiliriz. Pavlus bunu Korintliler’e ikinci mektupta daha ayrıntılı yazıyor:

‘Yahudilerden beş kez otuz dokuzar kırbaç yedim. Üç kez değnekle dövüldüm, bir kez taşlandım, üç kez deniz kazasına uğradım. Bir gün bir gece açık denizde kaldım. Sık sık yolculuk ettim. Irmaklarda ve haydutlar arasında, gerek soydaşlarım gerekse de diğer uluslar arasında tehlikelere uğradım. Şehirde, çölde, denizde ve sahte kardeşler arasında tehlikelere düştüm. Emek verdim, sıkıntı çektim, çok kez uykusuz kaldım. Açlık ve susuzluğu tattım. Çok kez yiyeceksiz ve soğukta çıplak kaldım. Bütün diğer sorunların yanısıra, tüm inanlı toplulukları için her gün çekmekte olduğum kaygının baskısı var üzerimde. Kim güçsüz olur da ben güçsüz olmam? Kim günaha düşürülür de ben onun için yanmam? Eğer övünmem gerekirse, güçsüzlüğümü gösteren şeylerle övüneceğim. (2.Korintliler 11:24-30)

Tanrı oyun oynamaz, insanlara belirti olsun diye kendi çocuğuna eziyet çektirmez diye düşünüyorum. İsa Mesih bütün acıları, utancı ve günahları çarmıhta aldı. Yeşaya’nın dediği gibi:

“Oysa, bizim başkaldırılarımız yüzünden onun bedeni deşildi, bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza O’na verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.” (Yeşaya 53:5)

Sevgiler.

[Anonim]

Togrul, çok teşekkür ederim değerli kardeşim. Rab seni bereketlesin kardeşim.

[Anonim]

@Togrul 22019 wrote:

Stigmata yıllardır insanların tartıştığı bir konudur. Bu genel Hristiyan inancı değildir, sadece Katolik inancıdır. İddialara göre stigmata olayını ilk yaşayan kişi Assisili Francesco olmuştur. Bu stigmata olayına referans olarak genellikle şu ayet gösteriliyor: “Bundan böyle kimse bana sorun çıkarmasın! Çünkü ben, İsa’nın yara izlerini bedenimde taşıyorum.” (Galatyalılar 6:17)

Elçi Pavlus bu ayette çarmıh izlerini taşıdığını söylemiyor. Mesih’in yara izleri diyor, ve biz Elçilerin İşleri bölümünü okuduğumuzda Pavlus’un neler çektiğini görebiliriz. Pavlus bunu Korintliler’e ikinci mektupta daha ayrıntılı yazıyor:
Yahudilerden beş kez otuz dokuzar kırbaç yedim. Üç kez değnekle dövüldüm, bir kez taşlandım, üç kez deniz kazasına uğradım. Bir gün bir gece açık denizde kaldım. Sık sık yolculuk ettim. Irmaklarda ve haydutlar arasında, gerek soydaşlarım gerekse de diğer uluslar arasında tehlikelere uğradım. Şehirde, çölde, denizde ve sahte kardeşler arasında tehlikelere düştüm. Emek verdim, sıkıntı çektim, çok kez uykusuz kaldım. Açlık ve susuzluğu tattım. Çok kez yiyeceksiz ve soğukta çıplak kaldım. Bütün diğer sorunların yanısıra, tüm inanlı toplulukları için her gün çekmekte olduğum kaygının baskısı var üzerimde. Kim güçsüz olur da ben güçsüz olmam? Kim günaha düşürülür de ben onun için yanmam? Eğer övünmem gerekirse, güçsüzlüğümü gösteren şeylerle övüneceğim. (2.Korintliler 11:24-30)

Tanrı oyun oynamaz, insanlara belirti olsun diye kendi çocuğuna eziyet çektirmez diye düşünüyorum. İsa Mesih bütün acıları, utancı ve günahları çarmıhta aldı. Yeşaya’nın dediği gibi: “Oysa, bizim başkaldırılarımız yüzünden onun bedeni deşildi, bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza O’na verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.” (Yeşaya 53:5)

Sevgiler.

Togrul kardeşim, ayet örneklendirmelerinle konuya çok güzel açıklık getirmişsin.. Stigmata günümüzde en tartısılan konulardan biri olup, avucları ve ayak bıleklerı delik olan ve her gun kanayan bır ınsan su ana kadar yoktur. İnternette karsımıza cıkan resımler tamamı ıle montaj olup grafıkerlerın mucızeleridir..
Lakin Stigmata’ya farklı bır bakmıs acısı ıle yaklasacak olursak gerceklık payı su sekılde vardır.. Ruhanı olarak İsa’nın cektiği acıları yaşamak..!
Bu şekilde stigmata denilmez, çünkü stigmata süregelen acıların varlıgına denilmekte. Fakat İsim ve anlama takılmaz ısek, Rab uyuyan kuzularını uyandırmak adına bu olayları ruhanıyette yasatıyor dıyebılırım. Ve bunu cok rahatlıkla bılınclı olareak dıyebılırım. Çünkü ben ruhanıyette hemen hemen hepsını yasadım. Bedenimde izleri kalmadı denilecek kadar az olmasına ragmen, Topuklarımda olusan deliklerin izleri ve sağ avucumdan cakılan hayalı mıh’ın izleri hala mevcuttur.
Rab bizlere aksi olan kullarına, tüm çagrılara ragmen kulaklarını kapatanlara gerceklerı farklı yollarla gosterebılıyor.
Rab’bin gucunun nelere erisebileceğini kimse sınayamaz.
Şükürler olsun ona’ki her ne sekilde olursa olsun, Kuzularını kurtarmak adına en olumsuz en sagır bbolgelerde ragmne sesını duyurabılıyor…

[Yazar]

Yazılar