[Evangelist]

İnsanlık tarihinin birçok noktasında bu ‘Kan İşareti’ni görebiliriz. Kusursuz kurban simgesi, Tanrı’nın verdiği göksel açıklama ile konuşan eski zaman peygamberleri tarafından insanlığa duyuruldu. İbrahim peygamberin hayatına bakalım; İbrahim, biricik oğlunu, Tanrı’nın verdiği buyruğa uyarak kurban olarak sunmaya girişti. Bunu yaparken Tanrı ona bir işaret veriyordu. Bildiğimiz gibi İbrahim oğlunu kurban etmedi, çünkü Tanrı buna engel oldu. Oğlunun yerine, kesilmesi için bir koç sağladı. Tanrı onun imanını deniyordu, ama aynı zamanda ileriye işaret ediyor, insanların günahını ortadan kaldırmak için kendi özünden gelecek olan Kişi’nin kendi kusursuz canını feda edeceğini belirtiyordu. Tanrı tüm insanlık için sonsuz bir kurban sağladı. İbrahim, Tanrı’yı sevdiği için kendi özünden dünyaya gelen biricik öz oğlunu feda etmeye hazırdı. Tanrı ise dünyadaki insanları, seni ve beni çok sevdiği için kendi özünden gelen Mesih İsa’yı bizim yerimize sadece feda etmeye hazır olmakla yetinmedi O’nu gerçekten feda etti. İbrahim oğlunu feda etmek zorunda kalmadı çünkü bir iman denemesinden geçiyordu ve Tanrı’nın meleği ona engel oldu. Tanrı ise insanların günah yargısından kurtulabilmeleri için biricik Mesih’ini feda etmekten başka bir çare olmadığını bilerek O’nu günahları bağışlatan Kurban olarak sundu. İbrahim’in tecrübe ettiği kurban olayı, ancak ileride yer alacak olan çok daha önemli bir başka olayın, çarmıh üzerinde senin ve benim günahlarım için kendisini sonsuz kurban olarak sunan İsa’nın kurban oluşuna işaret ediyordu.

Bizim bildiğimiz kurban, dini vecibeleri ya da bir adağı yerine getirmek için kesilir. Ama Türk Dil Kurumu, kurbanın mecazi anlamını şöyle açıklar: “Bir ülkü uğruna feda edilen ya da kendisini feda eden kimse”. Bu açıklamada bile ‘Sevgi İşareti’ önümüze çıkar. Kurban, bir sevgi işaretidir. İnsanın günahlarının bağışlanışını sağlamaktan daha yüce bir amaç, daha üstün bir sevgi gösterisi olabilir mi? Kurbanın kanı akıtılırken o kanın işaret ettiği Kişi’nin ne kadar değerli olduğunu göremez miyiz?

Diyelim ki bir kişi günahlarımız uğruna ölüyor ve onun ölümü sayesinde tüm günahlarımız ortadan tümüyle kalkıyor. O kişinin ölümü değerli olmaz mı? Ben bundan daha değerli bir şeyi hayal bile edemem.

Rab da kendi sözünde bunu bildiriyor: “Biliyorsunuz ki, atalarınızdan kalma boş yaşayışınızdan gümüş ya da altın gibi geçici şeylerle değil, Mesih’in kusursuz ve lekesiz bir kuzunun kanına benzer değerli kanı fidyesiyle kurtuldunuz” (1 Pet. 1:19).

‘Kurtuldunuz’ derken acaba nasıl bir kurtuluş söz konusudur? Günahlarınızın getirdiği yargıdan ve bunun sonucu olan sonsuz ölümden! Günahlı insan, günahlarından arınmadan Tanrı’nın huzuruna giremez. Tanrı’dan sonsuza dek ayrı kalmak zorundadır. Kutsal Yazılar bunu ‘Sonsuz ölüm’ diye betimler. İsa Mesih’in kanı günahlardan arınmayı sağlayabilen tek şeydir. Eski çağlardan günümüze dek sürekli kesilen kurbanların kanı insanı günahlarından temizleyemez. Yani günahlarımızdan tövbe etmekle bağış bulamaz mıyız? Açık konuşmalıyım, Tanrı merhametlidir ve kendisine dönüp tövbe etmek isteyen her günahlıyı duyar. O’na samimi bir yürekle yaklaşanlara merhamet eder ve günahlarını bağışlamak ister. Fakat günahların bağışlanabilmesi için Tanrı adaletinin talep ettiği ceza verilmelidir. Çarmıh üzerinde kendisini Kurban olarak sunan İsa, Tanrı adaletinin talep ettiği bu cezayı O’na iman edecek olan her insan için çekti. Tanrı, insanların kurtuluşu için açtığı bu tek yoldan yararlanmak istemeyenleri bağışlayamaz. Kurban bayramı’nda kesilen kurbanlar, yüzyıllar boyunca tapınakta kesilen kurbanlar hep Mesih’in, o Sonsuz Kuzu’nun günahlarımız için kurban edileceğine işaret ediyordu. Tanrı’nın Sözü yine baştan sona kadar Mesih’in kanından söz eder. Mesih “Erkeçlerin ve buzağıların kanıyla değil, sonsuz kurtuluşu sağlayarak kendi kanıyla kutsal yere ilk ve son kez girdi” diye yazar. Kutsal Yer, Tanrı’nın bulunduğu yerdir. Günahlarına bağış bulup sonsuzluk boyunca mutluluk ve huzur içinde orada kalacak olanların gideceği yerdir.

Dini törenlerde kesilen kurbanlar, bizim bu yere girebilmemize yardım edebilir mi? Hayır, yardım edemez, ama bizi oraya götürebilecek Olan Kişi’ye işaret eder. Akıtılan Kurbanın kanı bir ‘sevgi işareti’dir. Mesih’in çarmıhının dibine akan kusursuz kana işaret eder. “Sonsuz Ruh aracılığıyla kendini lekesiz olarak Tanrı’ya sunmuş olan Mesih’in kanının, diri Tanrı’ya kulluk edebilmeniz için vicdanınızı ölü işlerden temizleyeceği ne kadar daha kesindir!” (İbr. 9:13-14). Tanrı’nın verdiği yasalara bağlı kalmak iyi bir şeydir, ama bunu yapmakla Tanrı katında aklanamayız. Tanrı eskiden insanlarla bir antlaşma yapmıştı. Bu antlaşmaya göre insan Tanrı’nın verdiği Şeriata bağlı kalırsa Rab onu bereketleyecekti. Ancak bu “Birinci antlaşma bile kan akıtılmadan yürürlüğe girmedi. Musa, Kutsal Yasa’nın her bir buyruğunu bütün halka bildirdikten sonra al yapağı, zufa otu ve su ile buzağıların ve erkeçlerin kanını alıp hem kitabın hem de bütün halkın üzerine serpti. “Tanrı’nın uymanızı buyurduğu antlaşmanın kanı budur” dedi. Aynı şekilde çadırın ve tapınmada kullanılan bütün araçların üzerine kan serpti. Nitekim Kutsal Yasa’ya göre, hemen her şey kanla temiz kılınır, ve kan dökülmeksizin bağışlama olmaz.” (İbr. 9:18-22)

---

Rab İsa, sana iman ediyorum. Beni korkutan herhangi bir şeyin beni ezmeyip,
sana itaat etmeme engel olmaması için, imanımda beni destekle! Kilisene eşlik et,
kilisenle beraber kal, çobanların ve müminlerin imanını güçlendir.
Senin yardımınla kutsal Adını, duymak istemeyenlere bile duyuracağız!

[Yazar]

Yazılar