Rab’bin Sofrası İle İlgili Görüşler
- Bu konu 4 izleyen ve 17 yanıt içeriyor.
-
Yazılar
-
Rab’bin Sofrası İsa’ya göre, Tanrı’nın krallığının tam olarak gelişini bilinçli ve kararlı bir şekilde bekleyerek kutlanmalıdır. Ne yazık ki, Sofranın çağdaş kutlanışı Rab’bin dönüşüyle kavuşacağımız yetkin beraberliğin sevinç dolu beklentisinden yoksundur.
Roma Katolik görüşüne seçenek olarak Protestan Devrimciler, Sofra’nın kutlanışına günümüzdeki anlayışımızı biçimlendiren belirli yorum çizgileri eklemişlerdir.
Roma Görüşü : Bu görüşe göre, ekmek ve su unsurları elçisel düzene göre atanan bir kahin tarafından onanırlarsa Mesih’in gerçek bedenine ve kanına dönüşürler. Tat ve biçimlerini korurlar, ancak madde olarak Mesih’in gerçek bedeni ve kanıdırlar. Buna teknik dilde ” özdönüşüm ” derler. Sofraya katılanların Mesih’in gerçek bedenini ve kanını aldıkları kabul edilir. Bu görüşün kökleri tanrıtanımaz bir filozof olan Aristo’ya dayanır ve Rabbimiz gibi bir Yahudi’ye tümüyle yabancı olan bir düşünce çerçevesinde işlev görür. Ayrıca tek ve son kurbanın bütün zamanlar için bir kez Çarmıh’ta sunulduğu gerçeğini bulandırır, hatta yalanlar ( İbr. 7:27; 9:12 ; 10:10 ).Üstelik bir kahinin Mesih’i sunakta sunması düşüncesi, duyarlı insanlarda küfür düzeyinde rahatsızlık yaratmaktadır. Roma uygulamasının İncil’e ters düşen başka bir yönü de ” tek tür komünyum ” denilen şeydir. Buna göre topluluğa ekmek sunulurken şarabı yalnızca kahin içer. Ancak 1960’ların başında II. Vatikan sayesinde şarap özel durumlarda topluluğa da sunulmaya başlanmıştır.
Luteran görüş: Luther, ” özdönüşümü ” reddetmiş, bunun yerine Mesih’in bedeninin ve kanının, ekmek ve şarap unsurlarının ” içinde ” ve ” altında ” bulunduğunu öne sürmüştür. Yani unsurların özdeğinde bir değişim yoktur; ama insanlar bunu aldıkça Mesih’in her yerde bulunan varlığını da almış olurlar. Dolayısıyla Mesih’in gerçek varlığı Sofradadır, unsurlara yerleşmiş ama doğalarını değiştirmemiştir.
Zwingli’nin görüşü: Zwingli Sofranın salt simgesel olduğunu iddia etmiştir. Sofra, katılan kişilere Mesih’in kendileri uğruna çarmıhta nelere katlandığına canlı bir şekilde anımsatır; böylece çarmıhın ışığında Tanrı’ya olan yaşam bağlılıklarını yenilerler. Mesih, Kutsal Ruh sayesinde her imanlıda nasıl bulunmaktaysa, Sofrada da aynı anlamda bulunmaktadır.
Devrimci görüş :Calvin , kişi gerçek imanla yaklaşırsa Mesih’in Sofrada gerçekten alındığını öne sürdü. Buna göre Mesih, beden ve ruh olarak gerçekten Sofrada bulunmasına karşın, O’nunla beraberlik Kutsal Ruh aracılığıyla mümkün olmaktadır. Kilise, Ruh sayesinde Sofrada yükseltilerek yücelmiş olan başı ve Rab’bi tarafından beslenir, imanda gelişir. ( Bruce MILNE )
Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.
Rabbin sofrası ile kafama takılan sorumun cevabını sizin yazılarınızda buldum.
ben protestan olmama rağmen ailemde katolik olanlar var. bazı pazarlar onlarla ayinlerine katılırım. sürekli bir konuda rahatsız olurum. ve onlarla da paylaşırım.
belki bana burada da katolik arkadaşlar yardımcı olabilir.birincisi: katolikler komünyon alırken neden şarabı sadece rahip içiyor da insanlara veremiyor. ne münasebet? yoksa şarap dağıtmak çok mu masraflı oluyor? bu sorularımla sürekli ablamı ve eniştemi bıktırıyorum. onlarda şöyle açıklama yapıyorlar ” biz o ekmeği alıyoruz ya ( çıtır yuvarlak bir şey. kağıt helva gibi.) işte ablacım o ekmek isanın bedeni. ve kan zaten o bedenin içinde. yani damarlar ve kan zaten etin içinde mevcut. ” hııı??? şaşırıp kaldım.hiç böyle düşünmemişdim dedim.
ikincisi: yine katolik kilisesine girince mihrapda bir ışık yanık olur. o zaman kapıdan girenler o ışığı görünce( orada İsanın bedeni ve kanı var demektir. yani o kilitli bölmede ekmek şarap var demekmiş) herkes eğilir ve selam verir, sonra içeri geçer ve oturur. yani orada İsa var demekmiş.
haa orada ışık yoksa orada ekmek şarap yok demekmiş. o zaman orada İsa yok !! demekmiş o zaman içeriye selam vermeden geçip oturabilirsin demekmiş.
Yani IŞIK YANIYORSA İSA O AN O KİLİSEDE. IŞIK YANMIYORSA İSA O AN O KİLİSEDE YOK. demekmiş!!
PEKİ O IŞIĞI YAKIP SÖNDÜREN KİM? İNSAN ELİ!!
bana bir protestan olarak bu durum hep ters gelmiştir. yani ne münasebet.
KİLİSE BİZİZ. BİZİM BEDENİMİZ. ORADAKİ İNSANLAR TOPLULUĞU.
her nerede 2 veya 3 kişi İsanın adıyla toplanırsa , zaten İsa oradadır demek değilmidir?
yani orada duaya gelen insanlar orada İsa yok o gün diye bereket alamıyor mu? veya evlerine geri dönüp ”başka zaman gelelim, İsa buradayken gelelim mi diyorlar? ”
Tabiki bunun açıklamasını katolik bir arkadaşım bana yapabilir. diyebilir ki bana ”aslında yanlış yorumluyorsun bu öyle demek değil ” diyebilir.
saygı duyuyorum tabiki. çünkü ailemde de var katolik. ama benim yüreğime ve ruhuma hitap etmiyor o kadar. İsa zaten sürekli benim yanımda. bizim yanımızda. düşüncemizde, kalbimizde, ruhumuzda, dilimizde. her zaman her yerde. buna insan eli karar veremez ki?
Rabbin sofrası benim için çok özel bir seremonidir. ben eğer evimde kardeşler ile yapıyorsam mayasız pide yaparım. tek bir pide ve tek bir bardak elden ele dolaşsın isterim. paydaşlık için. yani ben bir kaç dilim ekmek ve bir kaç bardak tercih etmem. tabi çok çok kalabalık kiliselerde öyle yapılmak zorunda. dev gibi bir pide ve bardak olamayacağına göre :)ben düşüncelerimi sizinle paylaşmak istedim.
bütün kardeşlere esenlik diliyorum. rabbimiz hepimizi bereketlesin ve korusun.
Amin.ben daha yeni üye olduğum için kardeşlerin isimlerini yavaş yavaş öğreniyorum. bunun için de anlayışınıza sığınıyorum.
ama yinde imanlı bir arkadaşım var ferhat isminde. sürekli ona dua etmekden kendi kendime, dilime takılıyor. bu arkadaşım kilisemde. 50 yaşında ve gözleri doğuştan görme engelli. kız kardeşi de doğuşdan görme engelli. ama kız kardeşi ve annesi imanlı değil ferhatın. bu yüzden evde çok problemler oluyor.
ferhatın annesi hastaneye yatmışdı. ve kız kardeşi de hasta yatıyordu evde. ferhat hem kendine hemde kızkardeşine bakmak zorunda kalmışdı 1 hafta boyunca. kız kardeşini yatakdan kaldırıp yürütüp yemek yediriyordu.
ferhatı ilk kez görünce imanından çok çok etkilenmişdim. ve yaşama sıkı sıkı tutunmasından. hiç bir pazar kiliseyi kaçırmaz.akşamları varsa dua toplantılarına gelir. inanılmaz bir yön kabiliyeti vardır. ayaklı bilgisayardır.en son teknolojiyi kullanır. her yere korkmadan gider gelir. tanıklığını dinleyince çok etkilenmişdim. hep dua ederim onun için. derim ki ” güzel İsam. ferhatın gözlerini açarmısın.? babacım bunu onun için yaparmısın? sen ölüleri dirilten Rabsin. bunu sen yapabilirsin. benim rabbim yapar. ”
ben bıkmadan usanmadan onun için dua etmeye devam edicem. bir gün bir mucize olacağına inanıyorum. bekliyorum.
çünkü benim egemen Rabbim bunu yapar. Amin.
umudumuz Rabde hiç eksilmez. Sevgi ve esenlik içinde kalın…fırat çölgeçen;7069 wrote:” Size şunu Söyleyeyim, Babam’ın Egemenliğinde Sizinle Birlikte Tazesini Içeceğim O Güne Dek, Asmanın Bu ürününden Bir Daha Içmeyeceğim. ” ( Mat. 26:29 )Kurtarıcı; öğrencilerine, Asmanın Bu ürününden Onlarla Birlikte Yeryüzüne Hüküm Sürmek Için Geri Gelinceye Kadar Tekrar Içmeyeceğini Anımsattı. O Zaman şarabın Yeni Anlamı Olacaktı; Babasının Egemenliğinin Kutluluğunu Ve Sevincini Anacaktı.
Rab’bin Sofrası Için Mayalı Ya Da Mayasız Ekmek Mi, Mayalı Ya Da Mayasız şarap Mı Kullanmamız Gerekir Sorusu Sık Sık Sorulur. Rab’bin Mayasız Ekmek Ve Mayalı şarap ( O Günlerde Bütün şaraplar Mayalıydı ) Kullanıldığına Dair Hemen Hemen Hiç Kuşku Yoktur. Mayalı Ekmeğin özelliği ( Maya Günahın Resmidir ) Bozacağını Savunanlar, Aynı şeyin şarabın Mayalanması Için De Geçerli Olduğunu Anlamalıdırlar. Simgelerle Meşgul Olup Rab’bin Kendisini Göremememiz Bir Trajedidir. Pavlus, Ekmeğin Kendisinin Değil, Ruhsal Anlamının önem Taşıdığını Vurguladı: ” çünkü Kurban Kuzumuz Olan Mesih Kurban Edilmiştir. Bunun Için Eski Mayayla, Kin Ve Kötülük Mayası Ile Değil, Içtenliğin Ve Dürüstlüğün Mayasız Ekmeğiyle Bayram Edelim ” ( 1. Ko. 5:7-8 ).önemli Olan Ekmekteki Maya Değil, Yaşamlarımızdaki Mayadır.
Rabbin Sevgisi Ve ışığı Sizinle Olsun.
Lütuf, Isa Mesih’e Sevenlere ölümsüz Sevgiyle !rabbe Hamdolsun
Sayin Firat Kardeşim
Maya Konusunda Yapmiş Oldugunuz ögretici Açiklamanizdan Dolayi Teşekkür Ederim.
Rabbin Esenligi Lutfu Ve Bereketi Sizinle Olsun
Amin@fırat çölgeçen 8829 wrote:
Bir kilisede; Rab’de kardeşim olan bir pastör,” Rab’bin Sofrası” ile ilgili şöyle bir yorum getirdi: “Sadece vaftiz olanlar bu sofraya katılsın deniyor. Günahlılar ya da vaftiz olmayanlar katılmasın. Peki günahlı olanlar katıldığı zaman ne olacak ? Kendi günahlarını ekleyecek. Sonsuz ateş, cehenneme gidiş. Ama bereketlenir ve İsa’yı da Rab’bi olarak kabul edebilir. ” Rab’bin Sofrası”, kurtuluşu için de bir vesile olabilir. “
Bu konu tartışılan ve de uygulamaları kiliselerde farklı olan bir olgu. Siz ne dersiniz ?
Sevgiler sunuyorum kardeşlerime,
Fırat kardeşimin sorusu ne güzel bir soru diye düşündüm ve yanıtlama gereği gördüm.
Rab’de kendisine teşekkür ederim.Kiliselerimiz de birçok konuda farklı ibadet şekilleri bulunmaktadır.
Haklısınız.
Ama ben derim ki siz degerli kardeşlerime.
Önemli olan ruhta tapınmaktır.
Bizler yasa ile yönetilmiyoruz kardeşlerim.
Önce ayeti okuyalım ve yorumlayalım derim.” Sonra eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve onlara verdi. ‘ Bu sizin uğrunuza feda edilen bedenimdir. Beni anmak için böyle yapın ‘ Aynı şekilde, yemekten sonra kaseyi alıp şöyle dedi : ‘ Bu kase, sizin uğrunuza akıtılan kanımla gerçekleşen yeni antlaşmadır.’ ” ( Luka 22: 19,20 )
Ayet herşeyi net bir şekilde yazmaktadır.
Ama satır arasını okuduğumuzda, bu ayetin asıl amacını görürüz.
‘’ Beni anmak için ‘’ beni hatırlamak için, benimle her an birlikte olabilmek için, bensiz yaşamamak için de diye açabiliriz bu satır arasını.Ama rab demiyor ki; bana iman etmeyen bu sofraya katılmasın.
Beni hatırlayan, benim kilisemde olan, benle paydaşlık yapan herkez benim soframa katılabilir de diyebiliriz.Tanrı Ruhtur, estiği yerde özgürlük vardır.
Bu özgürlüğün önünde durmamalı ve engel olmamalıyız.
Rab’bin lütfunun, nerede nasıl geleceğini bilemeyiz.
Her birimizin Rab’be geliş macerası bir başkadır.
İman etmemiş bir kişinin o sofraya katıldıktan sonra İMAN ETMEYECEĞİNİ nerden bilebiliriz.
Rab’bin bereketi üzerinizde olsun. AMİN
- Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.