[Anonim]

” bir insan,adam öldürülürse,hırsızlık yaparsa,ırza geçerse..sonrada,ölmeden bir gün önce tövbe, edip İsa Mesih’e iman eder,yaptıklarından pişman olduğunu açıklarsa,bu insan cennet’e gidebilirmi..?”

Bu çok sorulan, sorulardan biridir.
Mantıklı olarak düşünüldüğünde:
“Hadi canım,sen her tür pisliği yaşa..tövbe et, son nefesinde ben iman ettim de,sonrada cennete’e kabul edilceğinden bahset,bu saçmalık tır.”denilir.

Sadece Tanrı,bir insanın gerçekten kendisine dönüp dönmeyeceğini bilir,bu konuda fikir yürütmeden önce,Kutsal Kıtap, bu konu hakkında ne diyor ona bakmalıyız diyorum.

Burda dikkat etmemiz gereken şeylerden biri,Kutsal Kıtap’ın İsa Mesih’in vaatlerini, hafife almamamızla ilğili uyarılarla dolu olduğu gerçeğidir.
İsa Mesih:

“Beni Rab,Rab diye çağıran herkes Göklerin eğemenliğine girecek değildir.Ancak göklerde olan Babamın isteğini yerine getiren girecektir..O gün bir çokları bana diyecekler ki.’Rab Rab. Biz senin adınla peyganberlik etmedik mi.? Senin adınla cinler kovmadıkmı.? Senin adınla mucizeler yapmadıkmı.? O zaman bende onlara açıkca şöyle diyeceğim.”Ben sizi hiç tanımadın.Çekilin önümden ey kötülük yapanlar.”
Matta 7:21.23

Dikkat ederseniz bu ayette İman ettiğini söyleyen sözde imanlılardan bahsedildiğidir.eylemleri gerçek imanlarını yansıtmaz.
Kabul edilebilinir tek gerçek ,bir inanlının geçmişi hakkında(kötülüklerle dolu) duyduğu utanç ve pişmanlığıdır.geçmişte yapılan yanlışları düzeltme için,isteğin içte var olmasıdır.
Bu pişmanlığı duyarken de yürekten Rab’be güvenip güvenilmediğini bilecek tek kişi İsa Mesih’tir.İsa Mesih tövbe ile beraber İnanç’ta istemiştir.Yakup 2 bölüm 19’cu Ayet’inde:

“Sen Tanrı’nın bir olduğuna inanıyorsun ,iyi yapıyorsun.Cinler bile buna inanıyor ve titriyorlar.”der. Tanrı’ya imanın kötü ruhlara yararsızlığından söz eder bu ayet.

Baştaki soruya dönüyorum.
Konuya mantıksal yönden bakarsak yukarda belirtiğim gibi,Tanrı’nın hayatının son anında tövbe edip, iman eden birini kurtarması bize çok adil gelmez.
Kirli bir hayat yaşayıp son anda tövbe etmek..
Ve İsa Mesih’in bu şekilde tövbeye,kurtuluşunu sunması.!

Çarmıh’ı hatırlayın.
Luka 23 bölüm 39 ve 43’cu ayet.
İsa Mesih çarmıha gerildiğinde ,onunla beraber iki hırsız da yan yana çarmıh’a gerilmişti.Hırsızlardan biri İsa Mesih’e:

“Sen Mesih değilmisin Haydi,kendini de bizi de kurtar.”demişti.
Diğer suçlu olansa:
“Sende Tanrı korkusu da mı yok .Sende aynı cezayı çekiyorsun Nitekim biz haklı olarak cezalandırılıyor,yaptıklarımızın karşılığını alıyoruz.Oysa bu adam hiç bir kötülük yapmamıştır.”demişti.
Sonra da.

“Ey İsa kendi eğemenliğine girdiğinde beni an “demişti.
İsa Mesih:

“Sana doğrusunu söyleyeyim,sen bu gün benimle birlikte cennette olacaksın.”demişti.”

Haydut içtenlikle imanla ona yakarmış adaletsizlikten bahsetmişti,sağduyulu bir dille,berraklıkla ve alçakgönüllülükle kendi çektiği acıyı düşünmeden,Mesih’e sığınmıştı,tıpkı Mesih’e sığınan diğer tövbeli günahkarlar gibi.İsa Mesih’se içten tövbe eden bu adama güvenmiş ve tövbesinin gerçek olduğunu anlamıştı.

Tövbe eden birini değerlendirmek bizim işimiz değildir.Yüreği tanıyan ve yargılamayı yapacak tek kişi İsa Mesih’tir.

Dünyasal baktığımızda bu bizlere pek mantıklı gelmez.Son nefesinde tövbe eden birinin kurtuluşu alması bize ters gibi görülebilinir.ama kutsal kıtap’ımızda yargılama ile Tanrı’sal kararla ilğili olarak.
Matta 20: 1 ve 16 tıncı ayetlerinde:
Bağ sahibi ve bağ’da çalışma için, aldığı işcilerle ilğili bu konuyu ele alan bir benzetme vardır.

Bazı işcileri sabahtan gelip işe başlamaları için çağırmış ve onlarla işlerinin karşılığı olan parayı teklif etmişti,daha sonra öğlene doğru gelenler olmuş onlarıda işe almış, en son gelen gurup ta, paydostan bir saat önce gelmiş, onlarıda işe almış,her işci ile gündeliği 1 dinara anlaşmıştı.
para ödeme zamanında sabahtan bağda çalışanlar sonradan gelenler ile aynı üçreti alınca şikayet etmişlerdi.
Bağcı”Hayır”demişti.ve
“Siz benimle belirli bir ücret için anlaştınız ve bende size verdiğim sözü tuttum.”demişti.

Düşünce ve yargı olarak hiçbirimiz Tanrısal kararı bileyiz.Bu gün iman etmiş ,geçmişi kirli birinide, Cennetine kabul edebilir,son nefesinde iman etmiş olsada.
Veya senelerin İmanlısı olan,( hizmet etmiş),yüreğinde gerçek imanı barındırmayan birini de yüreğini bildiği için cennetine kabul etmeyebilir.
Bizler Tanrı’nın düşüncesini bilemeyiz..

“Rab’bin düşüncesine kim akıl erdilebildi.
Ona öğüt verip öğretebilen varmı.?
Yeşaya 40:13

“Çünkü benim düşüncelerim
Sizin düşünceleriniz değil”
Yeşaya 55:8

“Ben Rab herkesi davranışlarına yaptıklarının sonuçuna göre ödüllendirmek için,
Yüreği yoklar,düşünceleri denerim.”
Yeremya.17:10

Esenlikle.

[Anonim]

Evet kardeşler,bizler Rab’bin düşüncesini bilemeyiz.O Cennetine istediğini kabul eder.Onda yaşarsak,O’nun istediği şekilde davranırsak,Rab bizlere belki kapılarını açabilir.
Rab ‘bin bereketi her imanlı üzerinde olsun.

[Yazar]

Yazılar