[Anonim]

Merhabalar

öncelikle hayatımda yaşadığım bazı şeyleri anlatarak başlamak istiyorum.
10 yaşında bir Kuran toplantısına katıldım. O gün din konularına merak salmaya ve araştırmaya başladım.

Tabiki ilk önce bana doğru olarak gösterilen dinden yani Müslümanlıktan başladım. Fakat bu dinde bana uygun hiçbirşey yoktu. Ailemin bulduğunu söylediği huzur, esenlik, mutluluk ve bunlara dair tek bişey yoktu. Hep huysuz bir çocuk oldum ne zaman namaz kılsam içimde ki ses ve yaşadığım boğuk duyguyla savruluyordum. Hiç mutlu bir an yaşayamıyordum ve gittikçe büyüyen bedenim zihnimi karıştıran sorunlar ve huzursuzluğum…11 yaşındayken gece gözlerimi açtığımda inanılması zor bir konu yaşadım. Gozlerimi açtım ve çığlık çığlığa bağırıp ağlamaya başladım. Ailem ne yapacağını bilmiyordu, bense sanki karanlıkta tek başımaymışım gibi bağırıyor haykırıyordum.. bu birkaç gece devam etti. Hocaya götürüldüm. Üfletildim, okutuldum.. ama bunların hiçbiri işe yaramadı.

12 yaşına girmiştim. Müslümanlığı da aramayı bırakmış anlamsız bi şekilde yaşamıma devam ediyordum. Ve araştırmaya başladığım diğer din HRISTIYAN’lık oldu. Kafam karma karışıktı ama içim kıpır kıpır oluyordu. İsa’m diyip haykırmak istiyordum. Hayatını izlediğimde haykırarak ağladığımda aslında gözümden düşen yaş damlalarının yanı sıra içimi huzur kapladığını fark ediyordum. Sanki terim siliniyordu. Sanki terlediğimin fakına varıp bana esenlik sunuluyordu. Bense yere yağılıp kalmıştım. Gözlerim şişkinliten sızlamaya başlamıştı. Çünkü bu kadar sene onsuz nasıl yaşayabilmiştim?

Ama biliyordum ki O başından beri benimleydi. Tüm bunları düşünüyordum.. ve gece basmıştı. dua edecektim ama kime? bunca senedir sana sunulan hatta ve hatta zorunlu gösterilen dinemi yoksa benim terimi sildiğini hissettiğim İsa Mesih’e mi? hiçbir fikrim yoktu. O yüzden gökyüzüne bakıp; ”beni kim yarattı? bana söyle, söyle ki sana yakın olayım” dedim.

Sabah su için mutfağa ilerledim. Suyumu aldım yudumlayacaktım ki arkamı döndüğümde mufağın duvarını koca bir HAÇ ın kapladığını gördüm. Suyu yudumlayamadım. Nerden yansıdığına baktım gökyüzünden geliyordu.. başka hiçbirşey yoktu bomboştu. Dondum. şaşırdım. Bu bana bir cevapmıydı? elbette öyleydi. O günden sonra Mesih’e olan inancıma tüm kalbimle bağlandım. Şimdi 18 yaşındayım. Rabbi tanımadan önce yaşadıklarıma bakıyorum da gerçekten yığınla acı dolu günlerim oldu. Ve O’nu tanıdıktan sonraki hayatımsa bambaşka oldu. Şimdi çok sakin, çok mutlu ve huzurluyum. O’nu tanıyıpta nasıl mutsuz olunabilir ki. Hep içimde bir sevgi var ve o Rab İsa’nın sevgisi. Şu an hayatım başarılarla geçiyor. Her anımda onu hatırlıyorum. Hep yanımda olduğunu hissedebiliyorum.

Beni reddedenlerin olması bile, beni o kadar mutlu ediyor ki.. çünkü biliyorum onun adından ötürü duyduğum her hakaret onun yanındayken duyacağım güzel sözlere işarettir.

”..ne var ki dünyanın değilsiniz, ben sizi dünyadan seçtim. Bunun için dünya sizden nefret ediyor. Bana zulm ettilerse, sizede zulm edecekler..Bütün bunları size benim adımdan ötürü yapacaklar. Çünkü beni göndereni tanımıyorlar..’

Esenlikle kalın kardeşlerim.
Rab’ini tüm kalbinle ara çünkü o seni bekliyor.

[Anonim]

Ne güzel bir paylaşım, ne güzel bir öykü. Paylaştığın için sağ ol kardeş. Rab seni bereketlesin.

Kıbrıs’ta da dayatmalarla çocuklara ‘Kuran Kursu’ vermeye çalışıyorlar, çünkü Kıbrıslı’ları yeteri kadar ‘Müslüman’ bulmadılar (AK Parti Hükümeti). Kıbrıs’ta her yer cami doldu. Küçücük ülkede, neredeyse tümü bom-boş, 182 cami inşa ettiler. Buna karşılık, sadece 161 okul var. Ama habire cami yapımına ve Kuran Kurslarına devam ediliyor. Halbuki laik bir devlet, ya hiç dinî ders vermeyecek; ya da verse de, tüm din ve mezheplerden eşit mesafede olmalıdır. Dava etsek kazanırız.

İslâm’ın 4 Kitabı var diye iddia ederler de, nedense Tevrat, Zebur ve İncil’i hep kötülemekten öteye gitmezler. Yine de kardeşim, sizin tercübenizde de olduğu gibi, Rab’bin kurtarışına hiçbir güç engel olamaz.

Rab’bin esenliği her zaman üzerinizde olsun.

[Armagan]

Sevgili Çağla, Hristiyanturk Forum’a hoşgeldin. Paylaşımın için teşekkür ederiz. Yaşadıkların Rabbin senin hayatında köklü şeyler yaptığını gösteriyor. Henüz küçük yaşlarda Mesih İnancıyla karşılaşman senin için büyük bir ayrıcalık olmuş. Bu inancın Rabbi olan Kurtarıcı İsa’yı daha yakından tanımaya, O’nda büyümeye devam et. Aklına takılan soruları bizlere çekinmeden sorabilirsin. Rabbimiz ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in esenliğinde kalman ve O’nda kökleşmen dileğiyle…

[Anonim]

Bnlar gercekten oldumu?

[Anonim]

‘Rab’ini tüm kalbinle ara çünkü o seni bekliyor.’

Amin… : – )

[Yazar]

Yazılar