[Anonim]

Nefret sevgiye dönüşüyor (Josh McDowell)

İsa’ya iman ettikten sonra yaşamımda hoşuma gitmeyen başka bir yön vardı. Bu yön; içimdeki nefretti. Bu konudan bahsediyorum, çünkü bir çok kişinin, yaşayan diri Mesih aracılığıyla yaşamlarında aynı türden bir değişime gereksinmeleri olduğunun biliyorum.

Yaşamım bir sürü nefretlerle doluydu. Dışa görünür şekilde değil, içimde oluşan bu nefret beni insanlardan, olaylardan ve diğer şeylerden nefret etmeye yönlendiriyordu. Birçok kişi gibi ben de kendimi güvensizlik içinde hissediyordum. Ne zaman kendimden farklı biriyle karşılaşsam, o kişiyi kendime tehdit olarak görüyordum.

Yeryüzünde en çok nefret ettiğim kişi babamdı. Ondan iğreniyordum. Babam, kasabamızın sarhoşu ünvanına sahipti. Eğer küçük bir kasabadansanız ve babanız alkolikse, herkes sizden bahseder. Herkes biliyordu. Lisedeki arkadaşlarım bana gelip, babamla alay ediyorlardı ve bunun beni rahatsız etmediğini sanıyorlardı. Dıştan gülümsüyordum, ama içten ağlıyordum. Bazen annemi gübrelikte yatarken görüyordum. Babam tarafından dövülmüş ve kalkamamamış durumda oluyordu.

Eve arkadaşlarm geldiğinde babamı alıp ahırda bağlar ve arabayı da başka bir yere parkederdim. Böylece utanmamak için, arkadaşlarıma babamın bir yere gitmek zorunda olduğunu söylerdim. Babamdan nefret ettiğim kadar hiç kimsenin başka birisinden nefret edebileceğini sanmıyorum.

Nefret sevgiye dönüşüyor

Mesih’e iman ettikten beş ay kadar sonra İsa Mesih aracılığıyla Tanrı’dan gelen bir sevgiyle babama karşı sevgi duymaya başladım. Babamın gözlerine bakıp, ‘Baba seni seviyorum’ dedim. Bu sevgi, ölesiye nefret ettiğim babamı sevdiğimi söyleyecek kadar güçlüydü. Gerçekten artık babama karşı sevgi duyuyordum. Yaptığım bazı şeyler onu oldukça şaşırtmıştı.

Özel bir üniversiteye geçiş yaptıktan sonra ciddi bir otomobil kazası geçirdim. Boynumdaki alçıyla eve götürüldüm. Babamın odama gelip: ‘Benim gibi bir babayı nasıl sevebilirsin ?’ diye soruşunu asla unutmayacağım. Ona: ‘Baba, altı ay önce senden iğreniyordum’ dedim. Daha sonra ona İsa Mesih’le ilgili varmış olduğum sonuçları anlattım. ‘Baba, Mesih’in yaşamıma girmesine izin verdim. Tam olarak açıklayamasam da, bu ilişkinin sonucu olarak tüm insanları oldukları gibi sevmeye ve kabul etmeye başladım’.

Kırk beş dakika sonra, yaşamımın en muhteşem anlarından birine tanık oldum. Kendi ailemden, beni çok iyi tanıyan bir kişi olan babam bana şöyle dedi: ‘Oğlum, eğer Tanrı senin yaşamında yaptığını gördüğüm değişikliği benim yaşamımda da yapabilirse, o zaman O’na bu fırsatı vermek isterim’. Babam orada benimle birlikte dua edip Mesih’i yaşamına kabul etti.

Genellikle değişiklikler günler, haftalar, aylar ve hatta yıllar alır. Babamın yaşamı gözlerimin önünde değişmişti. Sanki birisi uzanıp babamın içindeki ışığı yakmış gibiydi. Daha önce bu olaydan sonra, hiçbir zaman böyle hızlı bir değişim görmemiştim. O zamandan sonra babam sadece bir kez alkole el sürmüştür. Alkol dolu bardağı dudaklarına kadar götürmüş ve orada alkol yaşamını noktalamıştır. Bir daha alkole el sürme gereksinimi bile duymadı.
RAB’BE YÜCELİK OLSUN!

[Yazar]

Yazılar