[Anonim]

” Ne mutlu size, ey yoksullar ! Çünkü Tanrı’nın Egemenliği sizindir. ” ( Luka 6:20 )

İsa, kendisine 12 öğrenci seçmiş ve onları, etrafa, yoksul,aç ve elem çeken insanlar olarak göndermişti. Kurtuluş Müjdesi, dünyaya bu şekilde iletilebilir mi ? Evet, iletilebilir. Kurtarıcı İsa; buradaki sözlerine dört mutluluk ve dört mutsuzluk ( düşkünlük ) örneğiyle başlıyor. İsa; burada, yoksul olanlara, ne mutlu demiyor. Ama; yoksul olan sizlere ne mutlu diyor. İsa’nın burada sözünü ettiği yoksulluk; kişininin kendisinin İsa uğrunda bilerek, isteyerek düştüğü yoksulluktur.İsa; burada, tembellikten, çeşitli felaketler yüzünden ya da kendi elinde olmayan nedenlerden dolayı yoksul olanlardan söz etmiyor. Tam tersine, Kurtarıcılarını başkalarına anlatabilmek için ; kendilerini bilerek yoksullaştıran insanlardan söz ediyor.

Gerçekte; bunu dikkatlice düşündüğümüzde; bu yolun en mantıklı ve en uygun yol olduğunu görürüz. Eğer İsa’nın öğrencileri, zengin olsalardı;o zaman, insanlar İsa’nın bayrağı altına sırf zengin olabilmek umuduyla geleceklerdi. Oysa durum, çok farklıydı. Öğrenciler; insanlara ne altın ne de gümüş vaat ettiler. Eğer bir kimse , kendilerine katılmak isterse; bu , sadece kendisinin ruhsal eylemlere duyduğu gereksinimden dolayı olacaktı. Eğer öğrenciler zengin olsalardı; o vakit Rab’be sürekli olarak bağlanmanın ve O’nun bağlılığının kanıtlarını görmenin getireceği ruhsal bereketlerden tümüyle yoksun kalacaklardı. Tanrı’nın Egemenliği, kendi günlük gereksinmelerinin karşılanmasıyla yetinenlerindir. Bundan fazlası, Rab’bin işine verilebilir.

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.

Lütuf, İsa Mesih’i sevenlere ölümsüz sevgiyle !

” En yücelerde Tanrı’ya yücelik olsun, yeryüzünde O’nun hoşnut kaldığı insanlara esenlik olsun ! ” ( Luka 2:14 ) rabbe hamdolsun isasiyahbeyaz

[Anonim]

” Ne mutlu size, şimdi açlık çekenler ! Çünkü doyurulacaksınız. Ne mutlu size, şimdi ağlayanlar ! Çünkü güleceksiniz . ” (Luka 6:21 )

Dünyamızda yetersiz beslenme nedeniyle açlık çeken geniş insan topluluklarından söz edilmiyor. Tanrı; tersine insanların ruhsal ve fiziksel gereksinmelerinin giderilebilmesi için, kısıtlı bir yaşam tarzı süren Mesih’in öğrencilerinden söz ediyor. Bunlar; yemeğe aşırı düşkünlükleri yüzünden başka insanlara Rab’den söz etmeye fırsatları olmayan uyuşuk insanlar değil; Rab’bi başkalarına duyurabilmek ereğiyle basit ve ucuz yiyecekler yemeye istekli olan uyanık insalar. İnanlılar; Rab’be hizmet etmek için yaptıkları bütün kısıtlamaların karşılığını gelecekte bir gün alacaklardır.

Üzüntü ve ağlama, bir mutluluk değildir. Kurtulmamış insanların ağlaması, kendilerine herhangi bir yarar getirmez. İsa; burada, Kendisi uğrunda dökülen göz yaşlarından sçz ediyor. Kaybolmuş, yok olan insanlık için; yine inanlılar topluluğundaki bölünmeler ve zayıflıklar için, dökülen yaşlardan söz ediliyor. Rab İsa Mesih’e hizmet ederkençekilen acılardan söz ediyor. Göz yaşlarıyla ekenler, sevinçle biçeceklerdir !

Rabbimizin sevgisi sizinle olsun. rabbe hamdolsun

[Anonim]

” İnsanoğlu’na bağlılığınız yüzünden insanlar sizden nefret ettikleri, sizi toplum dışı edip aşağıladıkları ve adınızı kötüleyip sizi reddettikleri zaman ne mutlu size ! ( Luka 6:22 )

Bu mutluluk ; kendi akılsızlığı ya da günahı nedeniyle elem çekenler için değil; Mesih’e olan bağlılıklartı yüzünden aşağılanan, kovulan, lekelenen ve eleştirilen Mesih inanlıları içindir.

Bu dört mutluluğu anlama konusunda önemli olan nokta; şu sözlerde yatmaktadır: ” İnsanoğlu’na bağlılığınızdan ötürü “. Başka nedenlerle çekildiğinde zor gelen şeyler, İsa uğrunda bilerek katlanıldığında çok büyük mutluluk ve bereket olmaktadır. Ancak bu elemler; İsa Mesih uğrunda olursa mutluluktur. Yoksa boş şeyler için kendilerini kahramanca feda edenlerin bu yaptıkları, sadece boştur ve akılsızlıktır !…

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.

Lütuf, İsa Mesih’i sevenlere ölümsüz sevgiyle!

Yahve sidkenu – RAB, doğruluğumuzdur. isasiyahbeyaz :elsalla:

[Anonim]

“O gün sevinin, çoşkuyla zıplayın ! Çünkü gökteki ödülünüz büyüktür. Nitekim onların ataları da peygamberlere böyle davrandılar.” ( Luka 6:23 )

İsa Mesih uğrunda çekilen elem, imanlı için büyük bir sevinç kaynağıdır. Bu elem önce,gökte büyük bir ödül kazanacaktır. Daha sonra da inanlıyı,eski günlerde Rab uğrunda elem çekmiş diğer inanlılarla özdeşleştirecektir.

Sözü edilen dört mutluluk; Tanrı’nın Egemenliği’ndeki, ideal bir kişiyi yani özverili,sade, uyanık bir şekilde ve katlanış içerisinde yaşayan bir kişiyi betimlemektedir ( tasvir etmektedir ).

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.

Lütuf, İsa Mesih’i sevenlere ölümsüz sevgiyle !

” Başkasını yargılamayın,siz de yargılanmazsınız. Suçlu çıkarmayın,siz de suçlu çıkarılmazsınız.Başkasını bağışlayın,siz de bağışlanırsınız. ” ( Luka 6:37 ) hac5

[Anonim]

Ama vay halinize, ey zenginler,
Çünkü tesellinizi almış bulunuyorsunuz ! ( Luka 6:24 )

Her gün açlıktan binlerce kişinin öldüğü ve birçoğunun İsa Mesih’e iman ederek kazanılan kurtuluşla ilgili müjdeden yoksun olduğu bu dünyada; parayla oynamak çok ciddi sorunları da beraberinde getirir. İsa’nın bu sözleri;yeryüzünde kendilerine hazine biriktirmekle ayartılan Mesih inanlıları tarafından dikkatlice düşünülmelidir. Bu şekilde yaşamak, yalnış dünya için yaşamak demektir. Müjde’de zenginler hakkında söylenen bu ” vay ” sözü, Rab’bin 20. ayetinde, ” Ne mutlu siz yoksullara ” dediği an, bunların ruhta yoksul olduklarını belirtmediğini göstermektedir. Yoksa 24. ayet, o zaman, ” Vay size, ruhta zenginler ” biçiminde olurdu ki, burada böyle bir mana söz konusu değildir. Zengin olup, bu zenginliğini insanların sonsuz kurtuluşu bulması için değerlendirmeyenler; zenginliklerinden alabilecekleri yegane teselliyi almış durumdadırlar. Nedir bu teselli ? diye sorulabilir. Bu; bencil arzu ve heveslerini duyurmalarıdır.

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.

Lütuf, İsa Mesih’i sevenlere ölümsüz sevgiyle !

Çünkü görünen her şey ışıktır. Bunun için şöyle deniyor: ” Uyan, ey uyuyan ! Ölümden diril ! Mesih sana ışık saçacak. ” ( Ef. 5:14 ) _hac: _hac: _hac:

[Anonim]

Ben bir insan tanırım uzun yıllardır tanırım. Kendisi farklı yollardan çok paralar kazandı biriktirdi öylesine biriktirdi ki yaşadığı semtteki banka müdüründen başkası ne kadar parası olduğunu bilmez ve bu müdür onu görünce ayağa kalkıp ona saygı gösterirdi. Parasını o bankada saklar paylaşmaz devamlıda insanların zaaflarından, zayıflıkarından para kazanmaya devam ederdi. Çünkü insanları sevmez saygı duymaz ve hiç acımazdı insanlara. İnançsızdı, yaşadığı bazı olaylar onun içindeki Tanrı sevgisini, saygısını ve korkusunu silmiş, tamamen bu dünya yaşamından başka yaşam olmadığına inanır ona göre yaşardı. Bu yaşamdan başka yaşam yoksa ve bir Tanrı yoksa,yani yaptıklarının hesabını soracak bir ilahi güç yoksa neden neden ölümü dert edip sonraki yaşam için hazırlık yapsaydı ki. O da öyle yaşadı ve çok kazandı biriktirdi.
Ta ki bir gün tesadüfen yine bir iş nedeni ile bir imanlı kardeşle tanışıncaya kadar. O kardeşimizden bu yaşamı, Tanrıyı, ölümü, ölümden sonraki yaşamı öğrendi. İçinde yıllardır eksik olan taşlar yerine oturmaya başladı. Her taş yerini buldukça o yaptıklarından pişmanlık duymaya başladı. Eziyet ettiği, canlarını yaktığı, haksızlıklar yaparak paralarını, mutluluklarını, sağlıklarını aldığı insanlar bir bir ziyaret etmeye başladılar onu karanlık gecelerde. Uyuyamaz oldu. Güçlü idi çevresinde onu koruyacak ona destek olacak kendisi gibi gaddar bir çok insan vardı ama onu uykusunda koruyamıyorlardı. Rüyalarında artık çiçekler, kuşlar mutluluklar göremez oldu. Gözlerini kapamaya korkar oldu kabuslar çöküyordu her ışık söndüğünde odasına. Günlerini artık odasına kapanarak “ben ne yaptım Rabbim” diye kendi içindeki hesaplaşmalarla geçiriyor ama bir sonuca ulaşamadan diğer hesap başlıyordu. Bir kişi değildiki hakkını yediği canını yaktığı bir hesapla halletseydi işi. En önemlisi de bu insanların çoğunu tanımıyordu bile.
Günlerce odasına kapanıp Rabbinden af diledi, bağışlanmasını istedi, yaptıklarının bedelini ödemek için ölmeden bir fırsat istedi ama nasıl yapacağını nasıl ödeyeceğini bilmiyordu.
Uykusuz geçen bir gecenin sabahında kalkıp bankaya gitti. Müdür yine onu saygı ile selamlayıp yer gösterdi. Büyük ihtimalle yine bir çanta para ile geldi diye düşünüyordu. Evet elinde bir çanta vardı ama bu sefer boştu çanta ve bu sfer onu müdür dolduracaktı. Bankadan bütün parasını son kuruşuna kadar çekti o sabah. Buna en çok müdür üzüldü tabi. Çünkü onun parası ile işler çeviriyor ve para kazanıyordu. Bütün parasını çantaya doldurdu yanına en güvendiği adamlarından birini aldı. Yaşadığı şehirden uzakta köyklerden birine gitti seçmeden yolun onları götürdüğü bir köye. Eski işinden kalma çabuklukla arabasının plakasını da yolda değiştirmişti. Muhtara köydeki fakir ihtiyaç sahibi insanları çağırmasını söyledi. Toplandılar bir evde ve orada çantasındaki paranın bir kısmını o insanlara dağıttı. Geri dönüşte yanındaki arkadaşı ne olduğunu anlamamış ama sormaya da cesaret edememişti çünkü biliyorsu zalim ve acımasızdı kızabilirdi sustu arkadaşı ama yol boyunca meraklı gözlerle süzdü ondaki değişikliğin nedenini anlamaya çalıştı.
Bu olay ilerleyen günlerde farklı köylerde para tamamen son kuruşu bitene kadar devam etti. Hatta iki kez de bu yaptığından dolayı karakolda ifade vermek zorunda kaldı. Sonunda bitirdi kazandığı tüm parayı. Gerçek sahiplerine vermesede ihtiyacı olanlara verdiği için bir nebze rahatlamış huzur bulmuştu. Ama yinede bir eksiklik bir yangın vardı içinde ve bu yangın hala devam etmekte. Sanırım sonsuza dek sönmeyecek.
Şimdi o tanıdık kişi bir şirkette çalışmakta, ekmeğini alın teri ile kazanmanın mutluluğunu yaşamakta ve bundan son derece memnun. Çok kazanmıyor hatta kazandığı kendisine bile zor yetiyor ama çok mutlu. Sadece karanlık gecelerdeki kabusları henüz sona ermedi ve bunun için tüm imanlı kardeşlerden dua istiyor. Rabbin esenliği, bereketi ve sonsuz bağışlama gücü onun üzerine olsun. AMİN
Yani kardeşlerim para insanı mutlu etmiyor. Günahlarından arındırmıyor. Cennetteki sonsuz yaşamda sizlere hiç bir öncelik sağlamıyor. Öyleyse Rabbin paylaşıma verdiği önemi düşünün ve biriktirmek yerine paylaşın. Ama herşeyi biligiyi, mutluluğu, hüznü, neşeyi, elimizde olan bizim olan herşeyi paylaşalım. Paylaşalım ki Rabbimiz, İsa Mesihimiz, Kutsal Babamız da bizimle bereketini, esenliğini, cennetini bizimle paylaşsın. Bizimle oğlunun canını, bizimle kendi kanını paylaşanları unutmayınız. Her şeyin bu dünyanın sonsuz yaşamın cennetin sahibi Babamız paylaşmak zorunda olmadığı halde ve ona bunu yaptıracak hiç bir güç olmadığı halde paylaşıyorsa ve bundan dolayı o herhangi bir ödülde almayacakken, bizim paylaşacaklarımız onların yanında ne kadar değerlidir, sizin takdirinize bırakıyorum.

Saygılarımla,
Rabdeki yoldaşınız.

” İnsanoğlu’na bağlılığınız yüzünden insanlar sizden nefret ettikleri, sizi toplum dışına itip aşağıladıkları ve adınızı kötüleyip sizi reddettikleri zaman ne mutlu size ! ” Luka 6: 22 )

[Anonim]

Vay halinize, şimdi karnı tok olan sizler,
Çünkü açlık çekeceksiniz !
Vay halinize, ey şimdi gülenler,
Çünkü yas tutup ağlayacaksınız ! ( Luka 6:25 )

Vay halinize, şimdi karnı tok olan sizler : Bu kimseler pahalı lokantalarda yiyen, en pahalı ve en gözde yiyeceklerle beslenen inanlılardır. Onların yaşam ilkesi şu sözlerde bulunur: Tanrı halkı, ne kadar bolluk içinde yaşasa azdır ! Rab, onların bir gün, yani sadık bir şekilde, özverili bir öğrenci olarak yaşayan inanlılara ruhsal ödüller verileceği zaman, açlık çekeceklerini söylüyor.

Vay halinize, ey şimdi gülenler : İsa’nın söylediği bu ” vay ” sözü, yaşamları sürekli olarak eğlence yerlerinde, kutlamalarda, partilerde ve zevk alemlerinde geçen insanları hedef almaktadır. Böyleleri, yaşamın sadece eğlence ve oyun için yaratılmış olduğunu düşünerek, Mesih’in dışında kalmış insanların bulunduğu zavallı ve çaresiz durumdan habersiz görünürler.Şimdi gülüp eğlenenler, geri dönüp boşa giden fırsatları, bencil arzuları için harcadıkları çabaları ve kendi ruhsal durumlarını nasıl ihmal ettiklerini görecekler ve o zaman yas tutup ağlayacaklardır.

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.
Lütuf, İsa Mesih’i sevenlere ölümsüz sevgiyle !
Dünyayı kazansan neye yarar ? isasiyahbeyaz rabbe hamdolsun

[Yazar]

Yazılar