[Anonim]

Kutsal Ses:-

Bir zamanlar, kimliğini gizleyen bir şahıs bana Hristiyan inancı ile sorular soruyordu e-mail vasıtası ile. Tabii ki ben de cevaplandırıyordum elimden geldiği kadar. Sorular kısa, cevaplar ise çok uzundu. Ama karşımdaki şahıs her kim ise, hakikaten bilmek istiyordu. Samimiydi. Yüreği Tanrı’yı arıyordu. Bu yazışmalar aylarca sürdü.

Ne o beni, ne de ben onu biliyordum. Kimdi? Nerede yaşıyordu? Kaç yaşında idi? Erkek miydi, bayan mıydı? Hiçbir bilgim yoktu. Sadece benimle temasa geçmiş olan bir ruh gibiydi. Bedeni yoktu. Tabii ki vardı ama, benim için yok gibi idi. Samimiyetinden dolayı, ben sadece onun ruhunu tanıdım. Ve o kişiyi sevdim.

Bugün oldu, o kişi ile hiç tanışmadım. Halâ kim olduğunu bilmiyorum. Ama kim olmadığını biliyorum. Yani tanıdığım bütün insanların, erkek veya bayan, o olmadığını biliyorum. Çünkü ayni ruhu taşımıyorlar. Ben ise, internetteki şahsın ruhunu iyi tanıyorum.

Bir ilâhi vardır “Ya Rab” diye. Kilisemizde söylüyoruz. Bunun, bir satırı şöyledir: “Yüreğim hiç bilmediği Sahibine kavuştu”. İşte bana da öyle oldu. Yıllardır, çocukken bile, yüreğimde O’nun sesini duyar, huzur ve sevgi hissederdim. Yüreğimin Sahibi o idi. O’nu çok sevmiştim. Daha doğrusu, o beni çok sevmişti. Ama O’nu bilmiyordum. Nerede bulacağımı, hatta bulabileceğimi bile bilmiyordum. O’nun kim olduğunu bilmiyordum. Ama kim olmadığını çok iyi biliyordum. Yüreğim yıllarca boşluklar içerisinde dolandı durdu.

Yirmi yaşında iken, benliğim dünyada başı-boş dolaşırken, O geldi ve beni buldu. Gelir gelmez, O olduğunu biliyordum. O’nu ruhundan tanıyordum. O’nun kutsallığı, güzelliği ve sevgisi ve huzurunda, akşamdan sabaha kadar ağladım. Yüreğim hiç bilmediği sahibine kavuştu. Bırakıp tüm yükünü, Kutsal Ruhuyla coştu. Ya Rab, Ya Rab, Ya Rab İsa.

“Koyunlar Çoban’ın sesini işitir, O da kendi koyunlarını adları ile çağırır…. Koyunlar da O’nu izler. Çünkü O’nun sesini tanırlar. Bir yabancının peşinden gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü yabancının sesini tanımazlar…. Ben iyi Çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir” (Yuhanna, bölüm 10).

Sana şükürler olsun Rab’bim. Yüreğim hiç bilmediği sahibine kavuştu. Halleluyah!

Sevgi ve Dualarımla.

[Yazar]

Yazılar