Kutsal Kıtap’ta.. El Koyma..

  • Bu konu 1 izleyen ve 0 yanıt içeriyor.
1 yazı görüntüleniyor (toplam 1)
  • Yazar
    Yazılar
  • #27660
    Anonim
    Pasif

    ” Onikiler, bütün öğrencileri bir araya toplayıp şöyle dediler:

    “Tanrı sözünü yayma işini bırakıp maddi işlerle uğraşmamız doğru olmaz.
    Bu nedenle kardeşler, aranızdan Ruh’la ve bilgelikle dolu, yedi saygın kişi seçin. Onları bu iş için görevlendirelim.
    Biz ise kendimizi duaya ve Tanrı sözünü yayma işine adayalım.”

    Bu öneri bütün topluluğu hoşnut etti. Böylece, iman ve Kutsal Ruh’la dolu biri olan İstefan’ın yanısıra Filipus, Prokorus, Nikanor, Timon, Parmenas ve Yahudiliğe dönme Antakyalı Nikolas’ı seçip elçilerin önüne çıkardılar.
    Elçiler de dua edip ellerini onların üzerine koydular.”
    Elçilerin İşleri Bölüm 6:1.6

    El Koyma diğer adıyla atama..Kilisenin özel bir görev için kişileri seçmesi ve bu seçtiği kişileri dua’larla kutsamasıdır. Yukardaki ayet bunu tanımlıyor.

    Eski Antlaşma da bu iş çok ayrıntılı yapılıyordu. Mesela kurban sunma,özel olarak yıkanma,tören giysileri giyme,bu iş için özel günler belirleme,kutsal yağla meshetme gibi.

    Yeni Antlaşma da özellikle İncil’de ihtiyarlar ve görevliler özel bir kahin sınıfına dahil olmayıp, Tanrı’nın halkı olarak önderlik ve hizmet görevlerine atamakta olduğu ve ihtiyarların hizmete el koyma ve dua ile atandıkları ayetlerle belirtilmiştir.

    Kutsal Kıtap’ta okuyoruz,ilk İmanlıların bazı kilise üyelerini özel bir göreve yada hizmete atarken sade bir toplantı yapılmasına karşı değillermiş.

    “Bu öneri bütün topluluğu hoşnut etti. Böylece, iman ve Kutsal Ruh’la dolu biri olan İstefan’ın yanısıra Filipus, Prokorus, Nikanor, Timon, Parmenas ve Yahudiliğe dönme Antakyalı Nikolas’ı seçip elçilerin önüne çıkardılar. Elçiler de dua edip ellerini onların üzerine koydular. “
    Elçilerin İşl 6:5.6

    El koyma kilise içinde belli bir kişi ile yada gurupla sınırlandırılmıyor.
    Kutsal Kitap ,kimsenin hizmete acele ve düşüncesiz bir tavırla atanmaması gerektiği konusunda uyarıyor.

    ESKİ ANTLAŞMADA EL KOYMAK

    Eski Antlaşmada da el koymanın değişik amaçlarla kullanıldığı görüyoruz.
    —Bereketi İletmek
    (Yar 48:14)
    —Tanrı’ya sunulan kurbanla özdeşleşmek
    (Lev 1:4)
    —Günah’ı İletme
    ( Lev 16:21)
    —Kirliliği İletme
    (Levililer (24:14 )
    —İnsanın eylemlerini, Tanrı’nın eylemleri ile özdeşleştirmek
    ( 2 Krallar 13:16 )
    —Özel bir görev,sorumluluk ya da yetki nedeni ile insanları atamak.
    (Say 8:10.14 / 27:15.23 /Tes 34:9)

    İNCİL’de EL KOYMAK.
    —Bereketi iletmek
    (Matta 19:15 / Markos 10:16 )
    —Kutsal Ruh’un iyileştiren gücünü iletmek
    ( Mar 6:5 / 8:23.25./ 16:18 ve Luka 4:40 / 13:13 Elçi İşl 9:12 / 19:11 ve 28:8)
    —Elçilerin el koyması Kutsal Ruh’un bazı imanlılara geçmesi.
    (Elçil İşl (:17.19 ve 19:6)
    —Hananya’nın el koyması ile Pavlus’un Kutsal Ruh’u alması ve şifa bulması
    ( Elçil İşl 9:17)
    —Pavlus’un el koyması ile Timeteus’un ruhsal armağan alması .
    ( 2 Ti 1:6)
    — Göreve ayırmak veya atamak.
    ( Elçi İşl 6:6 /13:3 / 1 Ti 4:14 / 5:22 )

    Kutsal Ruh’un Pavlus ve Barnabayı atamakla ilgili buyruğuna uyan Kilise oruç tutmuş dua etmiş ve onların üzerine el koymuştur.Böylece onları Yahudi olmayan insanlara müjdeleme yapmaları için serbest kılmışlardır.

    İsa Mesih:
    “Ürün bol,ama işci az .Bu nedenle ürünün sahibi olan Rab’be yalvarında
    ürününü kaldıracak işciler göndersin.”
    Luka 10:2

    Esenlikle.

1 yazı görüntüleniyor (toplam 1)
  • Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.