[Anonim]

Katolik bir Rahib’e bir gün şunu sormuştum..

“Uydudan tapınmaları izliyorum,neden Rahiplerin kıyafetleri farklı renkli,bunun bir anlamı olmalı öyle değilmi Peder.. “

“Bana şunu söylemişti,önemli günlerdeki törenlerde giyilenler ile,Rahibin taşıdığı ,Ünvan’ına göre renkler değişim gösterir.”
Hatta,bu renkleri ve ne ifade ettiğini açıklamıştı.

Açaba..?
İlk topluluklarda,Kiliselerde,insanlara Ünvan’lar verilmiş.. miydi..?
Reverant,
Başpiskopos,Piskopos,
Kardinal,
Papa,
Metropolit,
Rahip,Padre,Peder,

Bu isimlari İNCİL’de görüyormuyuz..?
Hayır.
Ben hiç görmedim.
İNCİL’i okurken şunu düşündüm.. sanıyorum bu Ünvan’ları,elçiler ve İlk İmanlılar,duymuş olsalardı..çok şaşırırlardı.

Grekler ve Yahudiler siyasal ve dinsel önderleri için, çok çeşitli Ünvanlar kullanmışlardı..bundaki amaç.. onların güç ve yetkilerini belirlemekti sanıyorum.
Acaba sistem onlardan, gelmemi..?
Yoksa Dünyasal bir uygulamamı..?

İyide.. Kutsal Kıtab’ımızı okuyoruz..İlk İmanlıların bu tür ünvanları hiç kullanmadıklarını görüyoruz.İlk İmanlılar,kendilerini ve ilişkilerini tanımlamak için sıradan ve işlevsel terimler kullanmayı yeğlemişlerdi.

Bunları, Kutsal Kıtap’ımızda yazıyor.Okuyoruz..
Kardeş,Sevgili,Emek Ortağı,İşci,Köle,Kul,Mahkum,Asker, Çocuğum,Kahya,Kuzu.
Bunlar içinde benim en sevdiğin..Çoban.Kelimesi.

Çoban:
(Vikipedi, özgür ansiklopedi’ndeki tanımı)

Gerek ağılda gerek otlakta, kendisine emanet edilen ya da kendine ait koyun, keçi ve sığır sürüsünün bütün sorumluluğunu taşır.
Çobanın görevi:
Hayvanların beslenmesi, sağlığı, üremesi, ilaçlarının yapılması ve kırkılmasıyla ilgilenmektir.
Çobanın yaşama şartları her mevsime göre değişir. Kışın bütün sürü ağılda gerektiğinde kapalı kaldığı halde, yazın bir kısmı çiftliğin yanındaki çayırlarda otlar, bir kısmı da dağ otlaklarında yayılır.

İster çiftlikte kalsın, ister sürüyle birlikte dağa çıksın çoban her an için hayvanların bekçiliğini yapmak, bakımlarını sağlamak, doğuran hayvanlara yardım etmek, sütlerini sağmak, elbette bu arada kendi ihtiyaçlarını da karşılamak zorundadır.

Kutsal Kıtapımızda bize çoban’ı mükemmel tarif eder.Derki;
“RAB çobanımdır eksiğim olmaz,Beni yemyeşil çayırlara yatırır,Sakın suların kıyısına götürür,İçimi tazeler,Adı uğruna bana doğru yollarda öncülük eder,Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile kötülükten korkmam,Çünkü sen benimlesin.
Mez. 23

Tekrar dönüyorum.. ÜNVAN Konusuna.
İlk topluluklarda, peyganberler,öğretmenler,elçiler,müjdeciler,önderler,ihtiyarlar ve Kilise görevlileri elbette vardı.Ancak bu yukarda yazdığım terimler,bireyler için resmi ünvanlar olarak kullanılmazdı.Bunu ben değil Kutsal kıtap söylüyor..yani okuyunca bunu anlıyoruz.

Tüm İmanlılar azizdirler,ama “aziz Yuhanna”diye bir unvan kullanılmadı.
Herkez kahindi,ama”Kahin Phili”diye biri yoktu.İçlerinde ihtiyarlar da vardı(Kilise büyükleri)ama..”İhtiyar Paul”diye biri yoktu.Kimisi gözetmen değilmiydi..evet gözetmendi.ama”Gözetmen John” diye bir yoktu.

İNCİL’de adı geçen imanlılar ,unvanlar ve mevkiler aracılığı ile saygınlık peşinde koşmak yerine,hizmetlerini ve görevlerini layıkıyla,yerine getirirken,saygınlığa kavuşmayı yeğlediler.Bütün çaba İSA MESİH’e hizmet etmeydi.Bütün emek ve çaba RAB’bi temsil etmeydi.
Dünyasal Ünvanları değil..

Kutsal Kıtap’ta okuyoruz:

“Müjde’yi yayma çabalarından ötürü bütün kiliselerce övülen bir kardeşi de onunla birlikte gönderiyoruz.”
2 Kor 8:18

“Muhtaç anımda bana yardım etmek üzere gönderdiğiniz elçiyi,omuz omuza mücadele verdiğim kardeşim emektaşim Epofroditus’u size geri yollamayı gerekli gördüm.”
Filipililer.2:25

“Rab’de sadık olan sevgili çocuğum Timoteus’u bu amaçla size gönderiyorum.”
1 Kor 4:17

İlk İmanlılar birbirlerine kişisel adlarıyla, mesela Timoteus,Pavlus,Titus,yada kullandıkları kardeş, Kız kardeş terimleri ile sesleniyorlarmış.

Bir kişinin ruhsal karekterini ve işlevini tanımlamak için de bazen de,

“İman ve Kutsal Ruhla dolu biri olan İstefan”.. Gibi tanımlanmıştır.
Bu Elçilerin işleri 6 Bölüm 5 Ayette geçer.

“İmanla dolu ,iyi bir adam olan Barnaba.”
Elçilerin işl 11:24 Ayet’inde geçer ve karekter ve İnanç bu şekilde tanımlanır.

“Mesih İSA yolunda emektaşlarım olan Priska ve Akvila.”
Romalılar 16:3.burdada karı ve kocanın verdiği mücadele ve emek anlatılır.

“Sizin için çok çalışmış olan Meryem’e selam söyleyin.”tanımlama kısa va anlaşılırdır.bu da Romalılar 16:6 kısında geçer.

Göründüğü gibi Kutsal kıtab’ımızın hiç bir bölümünde; asalet,ünvan,soy, ,seçere,karekterize etme, bir takım Özel isimlerle yada verilen “ÜNVAN”larla dile getirilmemiştir.

Bu günkü uygulamalar tamamen KUTSAL KITAP dışı İnsanı uygula.malarıdır.Dünya’saldır.

Esenlikle.

[Yazar]

Yazılar