[Anonim]

Kimse hakkında kötü konuşmak istemem!

Papaz ölmek üzere olan adamın üzerine eğilerek sorar:

–‘Ölmeden önce şeytanı ve onun kötülüklerini lanetle’…der.

Ancak adamdan ses çıkmaz. Papaz isteğini bir kez daha tekrarlar, ama hastanın sessizliği devam eder. Sonunda Papaz kızgın bir ifadeyle:

-‘Neden şeytanı ve kötülüklerini lanetlemiyosun, bre gafil?’ diye sorunca adam halsizce karşılık verir:

-‘Giderayak kimse hakkında kötü konuşmak istemem!

[Anonim]

Yaşamının son durağında tövbe fırsatını elinin tersiyle çeviren insanın durumu ne kadar acıdır! Fırsatı kaçıran kişi, bunun sonucuna çok acı bir şekilde katlanmak zorundadır. Fıkradaki hasta, tövbe etme gereğini duymadı. Bunun gibi milyonlarca insan sonsuzluklarını nerede geçireceklerini düşünmeden bu dünyadan göçüp gitmektedirler. Ne kadar yazık!

Ama henüz fırsat varken, yaşamınızı gözden geçirin. Sonsuzluk hakkında bir düşünün! Bu yaşama veda ettikten sonraki haliniz ne olacak, nereye gideceksiniz? Tanrı’ya size gerçek yolu göstermesi için dua edin. Tüm içtenlikle edilen dualara Tanrı’nın yanıtı gecikmeyecektir. Tanrı sizleri seviyor ve kurtarmak istiyor. Bu yüzden biricik oğlu İsa Mesih’i dünyamıza gönderdi ve bizler yaşayalım diye O’nu kurban etti. Ölümü yenen İsa Mesih üç gün sonra dirildi, yaşıyor. Ancak yaşayan bir Kurtarıcı sizi kurtarabilir. O’na seslenin!

[Anonim]

Uyanık olun sevgililer!

İblis, ölüm yatağında bile bu zavallı günahkarın tövbe etmemesi için elinden geleni yapıyor, o da ona itaat ediyor. Sevgililer, son nefesinizi verinceye kadar o lanetlenmiş iblis, rabbe iman etmemeniz ve cehenneme atılmanız için çabalar durur. Uyanın, uyanık olun iblisin hilelerine karşı. İsa Mesih kurtuluş veriyor, kurtarıyor. İsa’nın adını yüceltin, tövbe edin günahlarınızdan ve iblisi reddedin, o zaman sonsuz yaşamın kapıları size sonuna kadar açılır. Eğer ki o iblis denen yılana uyar da tövbe etmezseniz, mahvolacaksınız. O zaman VAY halinize! ‘Üzerime düşün ey dağlar’ diyerek kaçacak delik arayacaksınız, ama kaçamayacaksınız!

[Anonim]

‘Gümüş tel kopmadan, altın tas parçalanmadan, kuyu makarası kırılmadan, toprak geldiği yere dönmeden, ruh onu veren Tanrı’ya dönmeden, seni yaradanı hatırla! (Vaiz 12:6-7).

[Yazar]

Yazılar