[Anonim]

Günümüzde en çok duyduğum olaylardan sadece biridir. Bazı imanlılara göre bazı pastörler ya da imanlılar diğer imanlılardan cin çıkarıyorlarmış. Ben bunu ilk duyduğumda bunun bir şaka olduğuna inanmak istedim ancak gerçekmiş. Yanlış anlamayın, imanlının cine tutsak olduğu değil, haber gerçekmiş. Ancak işin asıl garip olan yanı şu ki, bununla ilgili Kutsal Kitap’ta en ufak bir referansın bile olmadığıdır. Müjdeciliğin nasıl yapıldığını, imanlıların deneyimleri ve diğer konular genellikle İncil’in Elçilerin İşleri bölümünde yer almaktadır, ancak imanlının cine tutsak olma konusu ile ilgili hiçbir ayet ya da en ufak bir ipucu yoktur. Tam aksine, onun tersini kanıtlayan birçok ayet vardır. Buna rağmen, Neil T. Anderson, Peter Wagner, TB Joshua ve diğer ismini vermek istemediğim kişiler imanlının cine tutsak olabileceğini iddia ediyorlar. Peki, imanlı gerçekten de cine tutulabilir mi, yoksa bu bir şov mu? Gelin düşünelim ve ışık olarak Kutsal Kitap’ı kullanalım.
Bunun gerçek mi yoksa bir aldatmaca olduğunu anlamak için imanlı kelimesinin anlamına bakıp daha sonra imanlının özelliklerine bakmamız gerekiyor. Evet, imanlı nedir? İmanlı:

• İsa Mesih’in kendi günahları için öldüğünü kabul etmiş ve Tanrı’nın çocuğu olmuş (Yuhanna 1:12)
• Tövbe etmiş (Elçilerin İşleri 3:19)
• Vaat edilen Kutsal Ruh’u almış (Yuhanna 14:16; Efesliler 3:16)
• Rab’bin kanıyla satın alınmış (1.Korintliler 6:20)
• Tanrı’nın ev halkının bir üyesi olan kişidir (1.Timoteos 3:15)

Kısacası, Kutsal Ruh’u almış kişide sonsuz yaşam vardır. Artık o eski bir insan değil, yepyeni bir yaratıktır (2.Korintliler 5:17). İmanlı, Rab’bin sözüne bağlı, O’nun yolunda yürüyen kişidir. Maalesef günümüzde “benlikte yaşayan imanlı” (İng. Carnal Christian) deyimi çıkmıştır ki, Kutsal Kitap’a aykırı bir deyimdir. Benlikte yaşayan Hristiyan diye birşey yoktur. İnsanlar, imanlı ve imanlı olmayan diye iki sınıfa ayrılır. Peki, şimdi “imanlı” kelimesini incelediğimize göre sıradaki incelememize geçelim.

Cin kimlerde etkin olur?

İncil’in Matta bölümünden başlayarak Vahiy’e kadar olan cine tutulmuş kişileri inceleyeceğiz. Bakalım o kişiler kimlerdi, imanlar mıydı yoksa imansızlar mıydı?

Matta 8:28-34 – İsa gölün karşı yakasında Gadaralılar’ın memleketine vardı. Orada O’nu mezarlık mağaralardan çıkan iki cinli karşıladı. Bunlar öyle tehlikeliydi ki, kimse o yoldan geçemiyordu. İsa’ya, “Ey Tanrı’nın Oğlu, bizden ne istiyorsun?” diye bağırdılar. “Buraya, vaktinden önce bize işkence etmek için mi geldin?” Onlardan uzakta otlayan büyük bir domuz sürüsü vardı. Cinler İsa’ya, “Bizi kovacaksan, şu domuz sürüsüne gönder” diye yalvardılar. İsa onlara, “Gidin!” dedi. Cinler de adamlardan çıkıp domuzların içine girdiler. O anda bütün sürü dik yamaçtan aşağı koşuşarak göle atlayıp boğuldu. Domuzları güdenler kaçıp kente gittiler. Cinli adamlarla ilgili haberler dahil, olup bitenlerin hepsini anlattılar. Bunun üzerine bütün kent halkı İsa’yı karşılamaya çıktı. O’nu görünce bölgelerinden ayrılması için yalvardılar. (Aynı olay Markos 5:1-20 ve Luka 8:26-39’da geçmektedir).

Matta 12:22-23 – Daha sonra İsa’ya kör ve dilsiz bir cinli getirdiler. İsa adamı iyileştirdi. Adam konuşmaya, görmeye başladı. Bütün kalabalık şaşırıp kaldı. “Bu, Davut’un Oğlu* olabilir mi?” diye soruyorlardı. (Aynı olay Markos 9:32-33’te de geçmektedir).

Markos 9:14-27 – Öteki öğrencilerin yanına döndüklerinde, onların çevresinde büyük bir kalabalığın toplandığını, birtakım din bilginlerinin onlarla tartıştığını gördüler. Kalabalık İsa’yı görünce büyük bir şaşkınlığa kapıldı ve koşup O’nu selamladı. İsa öğrencilerine, “Onlarla ne tartışıyorsunuz?” diye sordu. Halktan biri O’na, “Öğretmenim” diye karşılık verdi, “Dilsiz bir ruha tutulan oğlumu sana getirdim. Ruh onu nerede yakalarsa yere çarpıyor. Çocuk ağzından köpükler saçıyor, dişlerini gıcırdatıyor ve kaskatı kesiliyor. Ruhu kovmaları için öğrencilerine başvurdum, ama başaramadılar.” İsa onlara, “Ey imansız kuşak!” dedi. “Sizinle daha ne kadar kalacağım? Size daha ne kadar katlanacağım? Çocuğu bana getirin!” Çocuğu kendisine getirdiler. Ruh, İsa’yı görür görmez çocuğu şiddetle sarstı; çocuk yere düştü, ağzından köpükler saçarak yuvarlanmaya başladı. İsa çocuğun babasına, “Bu hal çocuğun başına geleli ne kadar oldu?” diye sordu. “Küçüklüğünden beri böyle” dedi babası. “Üstelik ruh onu öldürmek için sık sık ateşe, suya attı. Elinden bir şey gelirse, bize yardım et, halimize acı!” İsa ona, “Elimden gelirse mi? İman eden biri için her şey mümkün!” dedi. Çocuğun babası hemen, “İman ediyorum, imansızlığımı yenmeme yardım et!”diye feryat etti. İsa, halkın koşuşup geldiğini görünce kötü ruhu azarlayarak, “Sana buyuruyorum, dilsiz ve sağır ruh, çocuğun içinden çık ve ona bir daha girme!” dedi. Bunun üzerine ruh bir çığlık attı ve çocuğu şiddetle sarsarak çıktı. Çocuk ölü gibi hareketsiz kaldı, öyle ki oradakilerin birçoğu, “Öldü!” diyordu. Ama İsa elinden tutup kaldırınca, çocuk ayağa kalktı. (Aynı olay Matta 17:14-21 ve Luka 9:37-42’de de geçmektedir).

Luka 4:33-36 – Havrada cinli, içinde kötü ruh olan bir adam vardı. Adam yüksek sesle, “Ey Nasıralı İsa, bırak bizi! Bizden ne istiyorsun?” diye bağırdı. “Bizi mahvetmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum, Tanrı’nın Kutsalı’sın sen!” İsa, “Sus, çık adamdan!” diyerek cini azarladı. Cin adamı herkesin önünde yere vurduktan sonra, ona hiç zarar vermeden içinden çıktı. Herkes şaşkına dönmüştü. Birbirlerine, “Bu nasıl söz? Güç ve yetkiyle kötü ruhlara çıkmalarını buyuruyor, onlar da çıkıyor!” diyorlardı. (Burada da anlaşıldığı gibi, cine tutsak kişiler Kutsal Ruh’u almamış olanlardı).

Luka 10:17 – Yetmişler sevinç içinde döndüler. “Ya Rab” dediler, “Senin adını andığımızda cinler bile bize boyun eğiyor.” (Bu olayda, İsa Mesih öğrencilerini insanlara Müjde’yi iletsinler diye göndermişti. Öğrenciler, iman etmemiş kişilere gönderilmişlerdi).

Elçilerin İşleri 10:38 – İsa her yanı dolaşarak iyilik yapıyor, İblis’in baskısı altında olanların hepsini iyileştiriyordu. Çünkü Tanrı O’nunla birlikteydi. (İblis’in baskısı altında olan kişilerden bahsedilmektedir, imanlılar ise özgürdür – 2.Korintliler 3:17).

Elçilerin İşleri 16:16-18 – Bir gün biz dua yerine giderken, karşımıza, falcılık ruhuna tutulmuş köle bir kız çıktı. Bu kız, gelecekten haber vererek efendilerine bir hayli kazanç sağlıyordu. Pavlus’u ve bizleri izleyerek, “Bu adamlar yüce Tanrı’nın kullarıdır, size kurtuluş yolunu bildiriyorlar!” diye bağırıp durdu. Ve günlerce sürdürdü bunu. Sonunda, bundan çok rahatsız olan Pavlus arkasına dönerek ruha, “İsa Mesih’in adıyla, bu kızın içinden çıkmanı buyuruyorum” dedi. Ruh hemen kızın içinden çıktı. (Buradaki kız imanlı değildir. Kız falcıydı. Ayrıca kızın ‘efendilerinden’ bahsedilmektedir. Onlar putperestlerdi).

Yeni Ahit’te, cinlilerin kovulmasıyla ilgili ayetler / referanslar bunlardır (en azından benim bulduğum kadarıyla). Bu ayetleri incelediğimizde, içlerinde cin bulunan kişilerin imanlı olmadıkları yani Kutsal Ruh’u almamış kişiler oldukları bellidir. Kutsal Ruh henüz verilmemişti. Hal böyleyken, imanlı cine tutsak olabilir mi? Hayır. Sebebi ise 2.Korintliler 3:17 ayetidir, “Rab Ruh’tur, Rab’bin Ruhu neredeyse orada özgürlük vardır.” Mesih’te olan kişi artık özgürdür! Ne bir lanet ne de bir cin onu tutsak edebilir çünkü o artık Rab’bin özgürüdür! Peki, kimler sonradan cine tutsak olabilir? Bu soruya da Kutsal Kitap’tan cevap bulalım, ne dersiniz?

Markos 12:43-45 – “Kötü ruh insandan çıkınca kurak yerlerde dolanıp huzur arar, ama bulamaz. O zaman, ‘Çıktığım eve, kendi evime döneyim’ der. Eve gelince orayı bomboş, süpürülmüş, düzeltilmiş bulur. Bunun üzerine gider, yanına kendisinden kötü yedi ruh daha alır ve eve girip yerleşirler. Böylece o kişinin son durumu ilkinden beter olur. Bu kötü kuşağın başına gelecek olan da budur.”
İsa Mesih açıkça diyor ki, kötü ruh, Kutsal Ruh bulunmayan kişide barınabilir. Çünkü içi BOŞ olan kişi, Ruh’u almamış yani hiç iman etmemiş olan kişidir. Bu nedenle İsa onları KÖTÜ kuşak olarak adlandırmaktadır.

Sonuç

Sonuç olarak iki seçenek vardır. İçinden cin çıkan (ya da cin çıktığını zanneden kişiler) ya imansızdırlar ya da büyük bir şovun bir parçasıdırlar. İmanlının içinden cin çıkardığı için kişiler de ya Tanrı Sözü’nü iyi bilmiyorlar ya da şov yapıyorlar. Elbette ki be bir şey söyleyemem, yürekleri bilen Rab’dir. Ancak Ruhları sınamalı ve gördüklerimizin, yaşadıklarımızın Tanrı sözüne uygun olup olmadığını da kontrol etmeliyiz.

Elçilerin İşleri 17:11 – Veriya’daki Yahudiler Selanik’tekilerden daha açık fikirliydi. Tanrı sözünü büyük ilgiyle karşılayarak her gün Kutsal Yazılar’ı inceliyor, öğretilenlerin doğru olup olmadığını araştırıyorlardı.

TogruL…

[Yazar]

Yazılar