[Evangelist]

Yeremya 32: 30 “Çünkü İsrail ve Yahuda halkları gençliklerinden beri hep gözümde kötü olanı yapıyor; İsrail halkı ellerinin yaptıklarıyla beni sürekli öfkelendiriyor, diyor RAB. 31 Evet, bu kent kurulduğundan bu yana beni öyle öfkelendirdi, kızdırdı ki onu önümden söküp atacağım. 32 Çünkü İsrail ve Yahuda halklarının -kendilerinin, krallarının, önderlerinin, kâhinlerinin, peygamberlerinin, Yahuda ve Yeruşalim'de yaşayanların- beni öfkelendirmek için yaptıkları kötülüklerin haddi hesabı yok.[1]

Bu ayetlerde Tanrı’nın öfkesini ve kızgınlığını görmekteyiz. Ancak öfkenin kaynağında olan şeylerden biri Tanrı’nın kutsallığıdır. Tanrı, yasasının çiğnenmesine ve insanların kötülüğüne (adaletsizlik, putperestlik v.s.) kızıyor. Çünkü Tanrı kutsaldır ve bu yüzden de yasasında karşı çıkmış olduğu kötülüklere karşı kızgınlık duyar.

O’nun kızgınlığını bazen “kıskançlık” kelimesi ifade eder:

Tesniye 32: 16 Yabancı ilahlarla Tanrı'yı kıskandırıp, İğrençlikleriyle O'nu öfkelendirdiler.[2]

Tanrı’nın bu öfkesine ve kıskançlığına rağmen şu anda nefes alıyor olmamız aslında büyük bir lütuftur.[3] Öyleyse Tanrı’nın gazabı hem sebepsiz değildir hem de kontrolden çıkmış bir kıskançlığın sonucu değildir. Tanrı’nın kendi halkına olan öfkesinin kaynağında olan şey ise Antlaşmadır. Tanrı, halkına antlaşmasal bir sadakatle bağlıdır:

Tesniye 32: 6 … Sizi yaratan, size biçim veren, Babanız, yaratıcınız O değil mi?

9 Çünkü RAB'bin payı kendi halkıdır,

Ve Yakup O'nun payına düşen mirastır.

10 Onu kurak bir ülkede, Issız, uluyan bir çölde buldu, Onu kuşattı, kayırdı, Gözbebeği gibi korudu.

Tanrı insanların hatalarına ve günahlarına karşı oldukça kızgındır. Çünkü günah başka insanlara acı ve zarar verdiği gibi, günahı işleyen kimseye de zarar verir ve günah işlemek Tanrı’nın otoritesini aşağılamaktır.

Yeremya 10: 10 Ama gerçek Tanrı RAB'dir.

O yaşayan Tanrı'dır,

Sonsuza dek kral O'dur.

O öfkelenince yeryüzü titrer,

Uluslar dayanamaz gazabına.[4]

Tanrı’nın gazabı kulu Musa’yı kırk gün boyunca secde kılıp oruç tutacak kadar korkutmuştur.[5] Tanrı günaha karşı olan öfkesini Kutsal Kitap’ta çok açık bir şekilde belli etmiştir.[6] Tanrı’nın gazabı itaatsiz kimselerin üzerine gelir.[7] Diğer yandan Tanrı’nın gazabı tövbesizlere gökten açıkça gösterilmiştir (kişilerin hak ettikleri ceza bu yaşamda tiksindirici ilişkilerle verilmektedir).[8] Ama günahkarlar Mesih’in gelişine kadar olan lütuf çağında kendileri için yargı ve gazap biriktirmektedirler.[9]

Tanrı’nın gazabından bizi kurtaran İsa Mesih’tir:

Yuhanna 3: 16«Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlunu verdi. Öyle ki, O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, ama hepsi sonsuz yaşama kavuşsun. 17Tanrı, Oğlunu dünyayı yargılamak için dünyaya göndermedi, dünya O'nun aracılığıyla kurtulsun diye gönderdi. 18O'na iman eden yargılanmaz, iman etmeyen ise zaten yargılanmıştır. Çünkü Tanrı'nın biricik Oğlunun adına iman etmemiştir.

Mezmur 7: 11 Tanrı adil bir yargıçtır,

Öyle bir Tanrı ki, her gün öfke saçar.

Kutsal Yazılar Tanrı’nın öfkesini açıkladığı gibi, O’nun gazabının İsa Mesih’te yatıştığını da öğretir.[10] Tanrı’nın gazap dolu yargısından İsa Mesih aracılığı ile sonsuz yaşama geçeriz. [11] Tanrı’nın gazabından bizi kurtaran şey Mesih’in çarmıhta dökülen kutsal kanıdır.[12] Bu yüzden İsa Mesih yürek katılığı içinde olanlara öfke içindedir.[13]

Efesliler 2: 3Bir zamanlar hepimiz böyle insanların arasında, doğal benliğin ve aklın isteklerini yerine getirerek benliğimizin tutkularına göre yaşıyorduk. Ötekiler gibi doğal olarak gazap çocuklarıydık. 4‑5Ama merhameti bol olan Tanrı bizi çok sevdiği için, suçlarımızdan ötürü ölü olduğumuz halde, bizi Mesih'le birlikte yaşama kavuşturdu. O'nun lütfuyla kurtuldunuz.

---

---

[1] Hezekiel 8:17, Hoşeya 12:14

[2] Hakimler 2:12, I.Krallar 15:30, Mezmur 78:58

[3] Mezmur 78:38, İşaya 48:9, Luka 13:7-9, I.Petrus 3:20, II.Petrus 3:9

[4] II. Krallar 22:13, Çıkış 4:14, Sayılar 11:1; 25:3

[5] Tesniye 9:15-22 (Yeşu 7:1-11, Hakimler 2:14)

[6] I.Krallar 14:15; 15:30; 16:1-2, 26, 33, I.Tarihler 13:10 (İşaya 1:4)

[7] Efesliler 5:6, I.Selanikliler 2:16

[8] Romalılar 1:18, 24-32

[9] Romalılar 2:5, 6, 8

[10] Mezmur 2:12, Yuhanna 3:36; 5:23 (Romalılar 2:5-7)

[11] I:Selanikliler 5:9

[12] Romalılar 5:9, I:Selaniklier 1:10

[13] Markos 3:5

---

Rab İsa, sana iman ediyorum. Beni korkutan herhangi bir şeyin beni ezmeyip,
sana itaat etmeme engel olmaması için, imanımda beni destekle! Kilisene eşlik et,
kilisenle beraber kal, çobanların ve müminlerin imanını güçlendir.
Senin yardımınla kutsal Adını, duymak istemeyenlere bile duyuracağız!

[Yazar]

Yazılar