[Anonim]

FAKİRLİK ÇÖZÜM MÜDÜR?

(T. E. Schmidt )

İncil’in ilk dört bölümü üzerine yazdığı bir yorumda Yahudi bir din adamı, İsa’nın bu konudaki öğretilerinin uygulanabilir tarafının olmadığı, hatta ahmakça olduğunu ileri sürmüştü.Eğer çoğunluk bunu ciddiye alsa , Tanrı’ya bağlılık adına yapılmış olsa da, sonuç herkesin bir başkasına bağlanması olurdu. Gerçek yoksulluk bir kutsanmışlık durumu değil, bir sefalettir. Ruhu daraltır ve siyasi kargaşalar içinde büsbütün sefalete sürükler. Kahire ya da Delhi’nin arka sokaklarını gören biri , yoksulluğun ideal olduğunu düşünmez.Dünyanın daha fazla yoksul insana ihtiyacı yok. Aksine, bazıları ihtiyaçları karşılamak ve yardıma muhtaç olanlara fırsatlar yaratabilmek amacıyla kaynakları akıllıca kullanan zenginlere muhtaç olduğumuzu iddia etmektedir. Sorumluluk sahibi olanlara yakışan davranış gönüllü yoksulluk değil, akıllı yönetimdir.Kendimizi bu yoksullar zincirine eklersek, sefaletten kaynaklanan toplumsal sorunları biraz daha büyütmüş oluruz.

Bu bakış birçok açıdan ikna edicidir. Buna gönüllü yoksulluğun çelişkili olduğunu da ekleyebiliriz. Çünkü gerçek fakirliğin tam bir sefalet olmasının nedeni büyük ölçüde ümitsiz olmasından kaynaklanmaktadır. Halbuki, bir gecekondu mahallesine taşınmak amacıyla “her şeyi ” bırakan bir şirket idarecisi bir noktada tekrar şirket hayatına dönebilecektir. Üstelik, bu şekilde yoksul kalan biri, yaptığı seçim ve gösterdiği dramatik boyuttaki itaatin ona gelecek hayatta kazandıracağı ödül beklentisiyle avunmak lüksüne sahipken, gerçekten yoksul olan biri bu tür bir avuntudan bile yoksundur.

Güncel tartışmalarımız hakkında, acaba İsa buna nasıl bir yanıt verirdi, şeklinde tahminlerde bulunmak ilginç olur. “Sözlerime itibar etmenizi istememiştim. ” ya da ” Aslında bütün bu olan bitenlerin toplumsal ve maddi yanını akıl edememiştim. ” diyeceğini sanmıyorum. Bence vereceği yanıt daha çok şöyle bir şey olurdu: ” Hepiniz bana itaat ederseniz, gerçekten toplumsal bir sorun yaratmış olursunuz! Ama bir de , bana itaat etmeyerek yarattığınız sorunlara bakın. Lazar, ayaklarınızın dibinde ölüyor ve tüm dünya hristiyanlara gereksiz şeylere karşı beslediği aşırı ihtaç nedeniyle, gerekli olan şeyleri havaya savuran kişiler gözüyle bakıyor. Her ay artan paranızdan bana bir çek yazmak amacıyla bir dakikanızı ayırdıoğınız için kendinize ‘ kahya ‘ sıfatını yakıştırıyorsunuz. Bana ‘ Rab ‘ diyen başkalarının ise, bundan daha fazlasını yapmadığını görüyorsunuz. Ötekilerden hangisi sizin Rab’biniz ? Sonraki adımlardan ürktüğünüz için ardımdan gelmek üzere ilk adımı atmayı reddedecek misiniz ? “

[Yazar]

Yazılar