[Anonim]

İzlediğimiz bir resim; bir heykel; bir manzara bize durduğumuz yere göre bir izlenim vermektedir.

Güneşin batışını çok yerden izlemek mümkündür. Knidos’tan¹ da görürsünüz güneşin batışını, evinizin balkonundan da. Yeriniz Knidos değil de evinizin balkonuysa yine görürsünüz güneşin batışını; ama Knidos’taki havayı yakalamazsınız kolay kolay.
Örneğimizdeki gibi sizin bulunduğunuz yer de evliliğe bakışınıza yön verir; ona uzak-yakın ya da doğru-yanlış yerde durmak çoğu kez sizin elinizdedir; ve verdiğiniz karara göre yaşar, sonuçlarından etkilenirsiniz.
Kısıtlamaysa evlilik sizin için… Seçtiğiniz yol sizin yolunuzdur. Ama özgürlük konusunda yeniden derin düşünmek belki sizi daha yararlı sonuçlara götürebilir. Gerçek köleliğin anlamı bir kişinin, bir grubun, bir ülkenin başkasını ya da başkalarını egemenliği altına almasının ötesindedir; öfkenin, kıskançlığın, hırsın, fuhuşun, düşmanlığın kölesi de olabilir insan.
Arayışsa evlilik sizin için… Ararken bulabilmişseniz doğru kişiyi mutluluğu yakalamışsınızdır, değil mi?
Önemsemiyorsanız evliliği… “Gerek yok evliliğe” diyerek gidebildiğiniz yere gidene kadar devam etmişseniz yolunuza, elbette varmışsınızdır bir sonuca.
Fiziksel ihtiyaçların karşılanması gibi bir görüşe saplanmışsanız evlilik hakkında…. Rodin² boşuna yapmamış Düşünen Adam heykelini; fiziğin bittiği yerde, evliliğinde biteceğini siz de düşünmüşsünüzdür mutlaka.
Kaçışsa evlilik sizin için…. Yalnızlıktan, baskıdan, çevreden… O da bir yanlış olmasın? Kaçarak kim kurtulmuş yalnızlık gibi insanın hep ardında koşturan düşmandan?

Peki hangi noktada durmak gerek evliliğe bakarken?

• Evlilik Tanrı tarafından tasarlandı ve kutsandı:
  “Tanrı insanı kendi suretinde yarattı. Böylece insan Tanrı suretinde yaratılmış oldu. İnsanları erkek ve dişi olarak yarattı. Onları kutsayarak, ‘Verimli olun, çoğalın’ dedi, ‘Yeryüzünü doldurun ve denetiminize alın; denizdeki balıklara, yeryüzünde yaşayan bütün canlara egemen olun’” (Tevrat-Yaratılış bölümü.1:27-28)
  Evlilik sözcüğü sağlam bir ortaklığın ifadesidir aynı zamanda. Birbirlerine güvenecek, birbirlerini yalnız bırakmayacak, birbirleriyle paylaşacak insanların ortaklığı. Bu da evliliğin Tanrı tarafından insanın yararına tasarlanması, kutsanarak bereketlenişidir.
• Tek bir beden olmaktır evlilik…
  “Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp karısına bağlanacak, ikisi tek beden olacak.” (Tevrat-Yaratılış:2:24) Amaç evlenecekleri annesinden babasından ayırmak değil kuşkusuz. Amaç: Erkeğin ve kadının tek beden olacak kadar yakın, derin beraberliğidir
  Nedir tek beden olmakla anlatılmak istenen? Kişinin eşinden ayrılmayacak denli bütünleşmesidir. Ya da nasıl kendi bedenine zarar veremezse insan, eşine de zarar vermemesidir, diyebiliriz. Siz kendine tokat atan, kendini tekmeleyen, yaralayıcı aletlerle bedenine zarar veren aklı başında kaç kişiye tanık oldunuz?
• Antlaşmadır evlilik… sevmenin, değer vermenin, birbirini kabul etmenin, cinselliğin, üremenin, bağışlamanın, paylaşmanın, desteklemenin antlaşmasıdır evlilik..

Knidos’tan söz ettik yazımızın başında. Güneşin batışı güzeldir orada. Fırsatınız varsa güneşin batışını izlemek için doğru bir yerdesiniz.
Ege deniziyle Akdeniz’in birleştikleri nokta gibidir bir bakıma evlilik. Birleşirler ve ayrılmazlar. Siz de Kutsal Kitap’tan bakıyorsanız evliliğe; Tanrı’nın sözü üzerinize güneş ışıyor gibi ışıyorsa doğru yerdesiniz; devam edin.

Esenlik ve bereket diliyoruz.

dipnotlar
¹Datça Yarım adasında, Ege deniziyle Akdeniz’in birleştiği noktada bulunan tarihsel kent
²Ünlü heykeltraş

http://www.bursakilisesi.com/

[Anonim]

Antlaşmadır evlilik… sevmenin, değer vermenin, birbirini kabul etmenin, cinselliğin, üremenin, bağışlamanın, paylaşmanın, desteklemenin antlaşmasıdır evlilik..

Yukarıda yazdığınız niyetlerle başladığım evliliğimi birkaç hafta önce bitirdim. İki yıl süren ayrı yaşama sürecinden sonra en son mahkemede de bitti. Bense hala karmakarışık duygular içindeyim. Rab böyle mi isterdi, oğlum nasıl alışacak sorularıyla boğuldum günlerce. Rabbin desteğiyle toparlanacağım buna inanıyorum. Okuyan kardeşlere yol göstermesi amacıyla bazı şeyleri anlatmak istiyorum sizlere.

Eşimle tanıştığımda o müslümandı bense 1 yıl önce hristiyan olmuştum. Çok ilgilenirdi benim inancımla. Sorular sorardı, yılmadan saatlerce anlatırdım neden İsa Mesih diye. Gel zaman git zaman artık o da Hristiyan olmak istediğini söyledi. Dünyalar benim olmuştu sanki. Her hafta benimle kiliseye geliyordu, ilahiler söylüyorduk beraber. Zamanla arkadaşlığımız duygusal boyut kazandı ve evlendik… Ama birşeyler ters gitmeye başlamıştı. İkimiz de işsizdik, üstelik ben hamileydim ( hatta oğlumun doğumu tam bir mucizeydi, konunun dağılmaması için başka bir zaman anlatıcam isterseniz. ) Onun istikrarsız iş hayatı içinde ailesinin evinde çocuğumu büyütmeye çalışıyordum. Kiliseden de çoktan kopmuştuk ve aslında iman etmediğini beni etkilemek için öyle söylediğini itiraf etmişti. Yıkılmıştım… Kucağımda çocuğum ne yapacağımı bilmez halde günlerimi dolduruyordum. İş aramaya diye evden çıkıyor akşama kadar gelmiyordu. Bir dizi tesadüfler sonucu internette tanıştığı kadınları dolandırıp paralarını aldığını öğrendim. Her geçen gün yeni birşeyler çıkıyordu. Telefonda başka başka kadınlar yakalıyordum sürekli. Bütün bunlara rağmen sabırla bişeylerin düzelmesini bekledim.

Beklemekle olmayacağına karar verdiğim zaman ailemin yaşadığı şehre taşınmaya karar verdim. En azından kendim çalışıp oğlumu büyütebilirdim ve eşim çevresinden koparsa belki herşey düzelir diye umuyordum. Bu sefer de büyükşehirden küçük bir kasabada yaşamaya adapte olamadı. İş bulup çalışmıyor, yetmiyor gibi hayatı bana zehir ediyordu. Kıskançlık krizlerine giriyordu. Kısa zamanda işimde ilerledim ve müdür oldum. Bunu da hazmedemiyordu. Sürekli onu aldattığımı söyleyip kavga çıkarıyor daha sonra da ayaklarıma kapanıp özür diliyordu. Her seferinde affediyordum , ben affettikçe o tekrarlıyordu. Ama artık oğlum da zarar görüyordu kavgalarımızdan.

Yaklaşık 2 yıl önce yine bir kavga sonrası onu evden kovdum ve birkaç hafta önce de resmen bitti. Evliliğim bittikten sonra ne oldu? Herşeyden önce ben artık yine dua etmeye ve Kutsal Kitap’ı okumaya başladım. Sigarayı bıraktım. Oğluma ve çevreme karşı daha anlayışlı oldum. Daha çok gülüyorum artık. Sadece oğlum için üzülüyorum. Babasında ayrı büyüyor ve bu durum beni gerçekten çok üzüyor. Ama Rabbin desteği ile bugünleri de atlatacağımıza inanıyorum. Rab tüm kardeşlerimin evliliklerini kutsasın, doğru insanlarla karşılaştırsın ve tökezlememek içi hepimize güç versin.

[Anonim]

Sayın aylin; size hoşgeldiniz, diyorum. Tarihe bakıldığında yeni üye değilsiniz, ama iletileriniz fazla olmadığı için ” hoşgeldiniz” sözcüğünü kullandım.

Daha önce de; bazı iletileri size gönderdiğimi anımsıyorum. Ama; hangi nedenle sözler ifade edilmiş ya da söylenmiş olursa olsun; geçmiş bitmiştir. Siz Rab’de olan bir insansınız. İfadeleriniz, onu belirtiyor.Siz ve çocuğunuz için duacıyım.Rab, size sabır,güç, Kendisinin doğruluğunu versin. Rab’be güvenen herkes kazanacaktır.Hiç kimse; sizin zorluklarınızı yaşamadan sorgulamasın. Yargı, sadece ve sadece Rab’be aittir.Birileri; bu söyleminizden yalnış değerlendirmeler çıkarabilir.Ama !… Şu amalar var ya… Bu gece bir kardeşime de söylediğim gibi: Halk arasında bir ifade vardır. ” Bekara karı boşamak, kolay gelir.” Biraz kaba oldu, ama özür dilerim. Gerçeği yaşayanlar bilir !…

Konfiçyus’un bir sözü vardır: ” Güneşin sana ulaşmasını istiyorsan, gölgeden çık. ” Yalnış ya da doğru, siz bir yere ulaşmışsınız ve de Rab’desiniz. Rab, sizi ve çocuğunuzu korusun.

Rabbin sevgisi ve ışığında kalınız.hisusa

[Anonim]

”Rabden başka sığınağımız olmadığı ” gerçeğini bir kez daha anladım son zamanlarda. Hala içim sızlıyor olanlardan dolayı, ama Rabbe bıraktım yarınlarımı. Mutlaka iyi bir planı var oğlum ve benim için. Hatta eşim için bile ( eskiden inanmadığını ama artık gerçekten inandığını söylüyor çünkü ) iyi planları var. Öyle olmasını diliyorum. O’nu da yaşadığı düzensiz hayattan kurtarıp sımsıkı kavrasın istiyorum. Keşke böyle olmasaydı, keşke Rabbin yolunda bir evlilik sürdürebilseydik. O kadar çok şey kaldı ki içimde… Hiç böyle düşlememiştim. Ama yinde de hep şükrediyorum ve çok iyi biliyorum mutlaka iyi birşeyler olacak. Rab bize taşıyabileceğimizden daha ağır acılar vermez. Daha önce de dediğim gibi oğlumun yaşadığı baba özlemi çok üzüyor beni. Rab bunu da çözecek biliyorum. Çözülene kadar da oğluma güç versin diye dua ediyorum. Rab hepimizin yoluna ışık olsun, çok teşekkür ederim…

[klaus]

Değerli kardeşim Aylin,hayat hikayenizi duygulanarak okudum, gözlerim doldu hayatta en çok beni üzen olay ayrılmış ailelerin çocukları olmuştur, belkide eşimin öğretmen olması nedeniyle çok karşılaştım bu ailelerle, o yüzden.ancak genede canınız sağ olsun, sağlık olduktan sonra gerisi gelir, bende çok ağır günler aylar geçirdim ve bir an geldiki kendi kendime; ”ölmemem lazım” dedim, ölmemek için direndim, sonundada her platformda kazandım,RAB dayanma gücü versin,çocuklarınıza ve sizlere sağlık ve uzun ömür versin esenlik dolu günler versin,saygılarımla.

[Anonim]

@aylin 5914 wrote:

Antlaşmadır evlilik… sevmenin, değer vermenin, birbirini kabul etmenin, cinselliğin, üremenin, bağışlamanın, paylaşmanın, desteklemenin antlaşmasıdır evlilik..

Yukarıda yazdığınız niyetlerle başladığım evliliğimi birkaç hafta önce bitirdim. İki yıl süren ayrı yaşama sürecinden sonra en son mahkemede de bitti. Bense hala karmakarışık duygular içindeyim. Rab böyle mi isterdi, oğlum nasıl alışacak sorularıyla boğuldum günlerce. Rabbin desteğiyle toparlanacağım buna inanıyorum. Okuyan kardeşlere yol göstermesi amacıyla bazı şeyleri anlatmak istiyorum sizlere.
Eşimle tanıştığımda o müslümandı bense 1 yıl önce hristiyan olmuştum. Çok ilgilenirdi benim inancımla Sorular sorardı yılmadan saatlerce anlatırdım neden İsa Mesih diye. Gel zaman git zaman artık O’da hristiyan olmak istediğini söyledi. Dünyalar benim olmuştu sanki. Her hafta benimle kiliseye geliyordu, ilahiler söylüyorduk beraber. Zamanla arkadaşlığımız duygusal boyut kazandı ve evlendik… Ama birşeyler ters gitmeye başlamıştı. İkimiz de işsizdik, üstelik ben hamileydim ( hatta oğlumun doğumu tam bir mucizeydi, konunun dağılmaması için başka bir zaman anlatıcam isterseniz. ) Onun istikrarsız iş hayatı içinde ailesinin evinde çocuğumu büyütmeye çalışıyordum. Kiliseden de çoktan kopmuştuk ve aslında iman etmediğini beni etkilemek için öyle söylediğini itiraf etmişti. Yıkılmıştım… Kucağımda çocuğum ne yapacağımı bilmez halde günlerimi dolduruyordum. İş aramaya diye evden çıkıyor akşama kadar gelmiyordu. Bir dizi tesadüfler sonucu internette tanıştığı kadınları dolandırıp paralarını aldığını öğrendim. Her geçen gün yeni birşeyler çıkıyordu. Telefonda başka başka kadınlar yakalıyordum sürekli. Bütün bunlara rağmen sabırla bişeylerin düzelmesini bekledim. Ama beklemekle olmayacağına karar verdiğim zaman ailemin yaşadığı şehre taşınmaya karar verdim. En azından kendim çalışıp oğlumu büyütebilirdim ve eşim çevresinden koparsa belki herşey düzelir diye umuyordum. Bu sefer de büyükşehirden küçük bir kasabada yaşamaya adapte olamadı. İş bulup çalışmıyor, yetmiyor gibi hayatı bana zehir ediyordu. Kıskançlık krizlerine giriyordu. Kısa zamanda işimde ilerledim ve müdür oldum. Bunu da hazmedemiyordu. Sürekli onu aldattığımı söyleyip kavga çıkarıyor daha sonra da ayaklarıma kapanıp özür diliyordu. Her seferinde affediyordum , ben affettikçe o tekrarlıyordu. Ama artık oğlum da zarar görüyordu kavgalarımızdan. Yaklaşık 2 yıl önce yine bir kavga sonrası onu evden kovdum ve birkaç hafta önce de resmen bitti. Evliliğim bittikten sonra ne oldu? Herşeyden önce ben artık yine dua etmeye ve Kutsal Kitap okumaya başladım. Sigarayı bıraktım. Oğluma ve çevreme karşı daha anlayışlı oldum. Daha çok gülüyorum artık. Sadece oğlum için üzülüyorum. Babasında ayrı büyüyor ve bu durum beni gerçekten çok üzüyor. Ama Rabbin desteği ile bugünleri de atlatacağımıza inanıyorum. Rab tüm kardeşlerimin evliliklerini kutsasın, doğru insanlarla karşılaştırsın ve tökezlememek içi hepimize güç versin.

Sevgili Aylin kardeşim yaşadıklarınız bana gerçekten üzüntü verdi.Bu tür olaylar devamlı yaşanmaktadır.Fakat eski eşinizin gerçekleştirmiş olduğu yanlış eylemlerin size verebileceği acıyı yüreğimde hissettim.
Bu başlığa bir soru yazmıştım.Katolik bir hristiyanla evlenmek istiyorum bunun bir protestan için sakıncası varmı demiştim.Bu soruyu sormamın sebebi tanrının yüreğine dokunmayan bir insanla tek beden olmak ve Rabbin bu evliliği kutsaması ve bereketlemesi mümkünmüydü.(değilki bir müslümanla evlenmek).O rabbi kandıramaz seni kandırabilmiş şeytanı saf bir insandan ayırmak mümkün değildir.Rab kuzu postu giymiş kurtlara karşı bizi önceden uyarmıştır.O yüzden ben eşimin inanlı olmasına dikkat ederim(elimden geldiğince).Rab burda sanırsam acı yoluyla ona ulaşmanızı gerekli kılmış zira eski eşinizin yalancı imanı durumu görmenize engel olmaktaydı.Bu çektiğiniz acıları başka bir başlık altında şöyle anlatmaya çalışmıştım.
Acı yoksa sevgiye ulaşmanın ne anlamı var.Acı yoksa tanrının krallığına ulaşma çabasının mantığı ne.Tanrının insanlara behşettiği en büyük özelliklerden biri özgür irade özgür iradede tabiki hatalar da olacaktır,günahlarda olacaktır,acıda olacaktır ki bu otokontrol sağlar tanrının yolunda tutulmanın bir yoludur.Tanrının krallığına gittiğimizde tüm acılarımız dinecek gözyaşlarımız silinecek herşey açıkça ortada artık acıya gerek kalamayacak.
Kafanızı artık bu ayrılığa takmayın ihiyacınız olan yol üzerindesiniz.İncili okuyarak ruhunuzu kutsuyor,tanrının sözünde yazanlarla ruhunuzun yolunu çiziyorsunuz bu yolu izledikçe sevgi içinizde olacak,sevgi içinizde oldukça tanrı sizinle olacak,tanrı sizinle oldukça sevgi,bereket ve her türlü zorluğu aşma gücü sizde mevcut olacaktır.Tanrının kırallığına giderken yolda tanrının elini bırakmayın onu hep içinizde tutun zira bu yoldaki çakıllar ve çeşitli engeller kendiliğinden temizlenecektir.

Rab bu anne ve oğula sağlık mutluluk versin,acılar her daim mevcuttur.Fakat göz yaşlarınız bir gün silinecektir.:amin:

[Anonim]

Dualarıyla destek olan tüm kardeşlerime çok teşekkür ediyorum. Artık yavaş yavaş gücümü toplamaya başladım Rabbin sayesinde ve tabii ki siz değerli kardeşlerimin gerçekten çok katkısı oldu duruma. Kaygılarımı bir kenara bırakmayı başardım artık. Ve dediğiniz gibi artık bu konuyu düşünmemeye çalışıyorum. Tabii oğlumdan dolayı elbette tamamen atamıyorum hayatımdan. Ama şu gerçekki gitmem gereken yol Rabbin yolu, gerisi zaten gelir. Buna gönülden inanıyorum, şükrediyorum Rab yeniden elimden tutup beni ayağa kaldırdığı için.

[Anonim]

Sevgili Aylinciğim,

Çok zor bir evlilik dönemi yaşamışsın. Bu konudaki yazını okuyunca gerçekten çok derinden üzüldüm. Ama çaresiz değilsin, çünkü seni çok seven, çok iyi anlayan, acılarını hisseden bir Rabbin var ve O’nun, senin için her zaman çok iyi planları var. Sadece O’na bak, O’nu bekle! O sana adım adım yol gösterecek, acılarını kaldıracak, sıkıntılarını sevince döndürecektir. Sen ve çocuğun O’nun güvenli ellerindesiniz.

Rab sizleri bol bol bereketlesin, sevindirsin. Eşin için dua et ki, Kutsal Ruh onun içsel gözlerini açsın, onu uyandırsın ve kurtarsın. Rab’bin yanında bu hiç de zor birşey değildir.

Aşağıdaki ayete bak! Rab sana ne güzel vaatler veriyor:

(Aylin)
‘Korkma’ çünkü ben seninleyim, yılma, çünkü Tanrın benim.
Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim;
Zafer kazanan sağ elimle sana destek olacağım’ (Yeşeya 41:10).

Bizler, Hristiyantürk web sitesindeki kardeşlerin olarak seni seviyoruz, senin için dua ediyoruz. Aramıza hoş geldin, seni tanımakla da çok mutlu olduk.
Rabbin esenliğinde kal! hisusa

Sevgiler
Suna

[Anonim]

Suna;6063 wrote:

Sevgili Aylinciğim,

Çok zor bir evlilik dönemi yaşamışsın. Bu konudaki yazını okuyunca gerçekten çok derinden üzüldüm. Ama çaresiz değilsin, çünkü seni çok seven, çok iyi anlayan, acılarını hisseden bir Rabbin var ve O’nun, senin için her zaman çok iyi planları var. Sadece O’na bak, O’nu bekle! O sana adım adım yol gösterecek, acılarını kaldıracak, sıkıntılarını sevince döndürecektir. Sen ve çocuğun O’nun güvenli ellerindesiniz.

Rab sizleri bol bol bereketlesin, sevindirsin. Eşin için dua et ki, Kutsal Ruh onun içsel gözlerini açsın, onu uyandırsın ve kurtarsın. Rab’bin yanında bu hiç de zor birşey değildir.

Aşağıdaki ayete bak! Rab sana ne güzel vaatler veriyor:

(Aylin)
‘Korkma’ çünkü ben seninleyim, yılma, çünkü Tanrın benim.
Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim;
Zafer kazanan sağ elimle sana destek olacağım’ (Yeşeya 41:10).

Bizler, Hristiyantürk web sitesindeki kardeşlerin olarak seni seviyoruz, senin için dua ediyoruz. Aramıza hoş geldin, seni tanımakla da çok mutlu olduk.
Rabbin esenliğinde kal! hisusa

Sevgiler
Suna

ÇOK DEĞERLİ KARDEŞİM, SIKINTIMI PAYLAŞTIĞINIZ VE İÇTEN DUALARINIZ İÇİN GERÇEKTEN ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM. İNANIN BURADA ANLATTIĞIM PEK ÇOK ŞEYİ AİLEME ANLATMADIM, EŞİMDEN AYRILDIĞIM HALDE DAHA BİLMEDİKLERİ ÇOK ŞEY VAR. AMA RABDE KARDEŞ OLMAK BÖYLE OLUYOR DEMEK Kİ… BU SİTEDEKİ PAYLAŞIM İÇİN RABBE ŞÜKREDİYORUM. VE DEDİĞİNİZ GİBİ EŞİM İÇİN DUA EDİYORUM. İÇİNDE BULUNDUĞU BOŞLUĞU ÇOK İYİ BİLİYORUM, UMARIM RABBİN AÇIK ÇAĞRISINA ARTIK KULAKLARINI TIKAMAZ VE O DA RABBİN YOLUNDA BİR HAYAT KURAR KENDİNE. KEŞKE BAŞINDAN BERİ ÖYLE OLSAYDI, ŞU ANDA BURADA BAŞKA ŞEYLER PAYLAŞIYOR OLURDUK…
AYRICA DEĞERLİ TURGAY06 KARDEŞİME DE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM YORUMU İÇİN. RABBE GÜVENEREK, SIRTIMI ONA DAYAYARAK YAŞAMAM GEREKTİĞİNİ BİR KEZ DAHA HATIRLATTI BANA.
RAB HEPİNİZİ BEREKETLESİN, ESENLİK ÜZERİNİZDE OLSUN…

[Yazar]

Yazılar