[Anonim]

:amin::amin:Doğru ve Yanlış Tövbe :lutfen::lutfen:

Luka 3:7-14

Bazen bazı dükkanları gerçekten pek sevmeyiz. Ama oraya gidemeden de edemeyiz.Bunun en büyük nedeni o dükkanda bulabildiğimiz malı başka hiç bir yerde bulamayışımız ya da o ucuzlukta ve kalitede bulamayışımızdır. İşte bu nedenle o yeri tercih ederiz.

Bu bölümleri okuduğumuz zaman sanki Vaftizci Yahya’nın “arkadaş nasıl kazanılır” şeklindeki kitaplardan hiç birini okumadığını görürüz. Çünkü gerçekten oldukça sert bir biçimde sert ama net bir mesaj verdiğini okuruz.

Bu kadar sert olmasına karşın acaba insanlar neden hala bu kişinin peşinden gidiyorlardı. Cevap oldukça basittir. Çünkü insanlar geçen dört yüz yıl boyunca böylesi bir Tanrısal çağrı ve haberle karşılaşmamışlardı da ondan. Aynı zamanda Vaftizci Yahya’nın sözlerinin ne denli doğru olduğunu da çok iyi biliyorlardı. Oysa Yahya tarafından vaftiz edilmeye yanaşmayan Ferisiler’le Kutsal Yasa uzmanları, Tanrı’nın kendileriyle ilgili tasarısını reddettiler (Luka 7:30). Kısacası Yahya’nın bütün konuşmaları aslında Ferisilerle Yazıcıları bir anlamda etkiliyor diğer taraftan da yüreklerini katılaştırıyordu. Dinliyorlardı, çünkü Vaftizci Yahya boş konuşmuyordu. Doğruları dile getiriyordu. Ama öte yandan bir çokları gerçekten tövbe ediyorlar ve vaftiz oluyorlardı.

İkiyüzlülük, kendini doğru görmek ve gurur ise Ferisiler gibilerinin yüreklerinin daha da katı olmasına yol açıyordu. Çoğu zaman doğru eğer kendi doğrumuzla karşılaşırsa ve gurur da buna eşlik ederse bir itme gücü oluşturacaktır. Doğrudan kaçış bizi diğer tarafta Tanrısal öfkeyle yüzleşmemize yol açacaktır.

Bunu şöyle örneklememiz mümkündür. Eğer bir kişi ölümcül bir hastalık olan kansere yakalanmışsa elbette doktorun ne kadar zorda olsa o kişiye gerçeği söylemesi gerekmektedir. Ve ne kadar acı olursa olsun bir tedavi sürecinin vakit geçirilmeden başlaması gerekmektedir. Hiç kimse size gidin kanseriniz kötü ama aldırmayın mutlu olun diyemez. Fakat muhakkak şu tedavi uygulamalarına tabi olmalısınız denecektir.

Tanrı öfkesi ciddidir ve tövbemizin de ciddi olması gerekmektedir.

Bu bölümde 7-9 ayetleri doğru olmayan, yanlış tövbeyi dile getirmektedir. 10-14’ise doğru tövbenin doğasını bize göstermektedir.

1.) Yanlış tövbe bizi Tanrı gazabından kurtaramaz.
Ağacın yanında duran balta aslında gelecek öfkeye daha doğrusu yargıya işaret etmektedir. İbrahim’in çocukları olmanın arkasına saklanarak bu gerçeği görmezlikten geliyorlardı ve burada Yahya bunun boş olduğunu söylemektedir. Bir şeylerin ardına sığınmak ve o şeyden yardım ummak ve o şeyle kurtulduğunu düşünmek ancak Tanrı’nın öfkesini arttıracaktır yani kesinlikle doğru bir tövbe değlidir.

A.Yanlış tövbe daha çok dışsaldır.

Burada dış görünüşe göre insanlar tövbelerinin işareti olarak vaftize gidiyorlardı. Dışsal olarak bir görünüm sunuyorlardı. Bu nedenle “gelecek olan gazaptan kaçmak için sizi kim uyardı?” gibi sözleriyle Yahya onların yüreklerini titretecek uyarılarda bulunuyor ve esas noktaya çağırıyordu.

Anlık tövbe tarlada zararlı otları yakmaya benzemektedir. Yılanlar böyle bir durumda kaçacaklardır. Ama ateş söner sönmez bütün zehirlilikleri ile yine orada olacaklardır.

Tanrı’nın kutsallığını bozduğu için böylesi sahte tövbe içindekiler hiç üzülmezler. Onları bir çok dini ortamlarda görmeniz mümkündür. Esav gibi ilk oğulluk hakkı için ağlayabilirler ya da Yahuda gibi göz yaşı dökebilirler. Ama gerçekten doğru bir yürekle doğru bir tövbede değillerdir.

B.Yanlış tövbe yüreğin temizliğinin yeterliliği üzerindedir.

O dönemin din adamları yana yakıla tövbe etmenin vergi toplayıcıları, günahkar insanlar kısacası din adamı olmayanlar için geçerli olduğunu düşünüyorlardı. Çünkü onlara göre kendi yürekleri temiz olduğu için Yahya’nın bahsettiği tövbeye ihtiyaçları yoktu. Kendileri iyi insanlardı, Musa’nın yasalarını tutuyorlar, dini uygulamaları yerine getiriyorlar ve ondalıklarını ödüyorlardı. Üstüne üstlük İbrahim’in çocuklarıydılar.

Burada Yahya’nın özellikle bu nedenle “engerekler soyu” diye bağırıp durduğuna tanık oluyoruz. Bu söylemi içersinde ne din adamları ne de halk arasında bir ayrım yapmıyordu. “Sizin ne kadar dindar, ne kadar dini bir soydan geldiğiniz, ne kadar iyilik yaptığınız beni ilgilendirmiyor, gerçekten inandıklarınızı yaşamda etkin bir biçimde kullanıp kullanmamanız, meyve verip vermemeniz beni ilgilendiriyor” demek istiyordu Yahya.

İbrani yazılarına bakalım;

“RAB baktı, yeryüzünde insanın yaptığı kötülük çok, aklı fikri hep kötülükte..’ (Yaratılış 6:5).

Çünkü insan yüreğindeki eğilimler çocukluğundan beri kötüdür (Yaratılış 8:21)

RAB göklerden bakar oldu insanlara, akıllı, Tanrı’yı arayan biri var mı diye, hepsi saptı, tümü yozlaştı, iyilik eden yok, bir kişi bile! (Mezmur 14:2,3)

Nitekim suç içinde doğdum ben, günah içende annem bana hamile kaldı (Mezmur 51:5).

Hepimiz murdar olanlara benzedik, bütün doğru işlerimiz kirli adet bezi gibi, yaprak gibi soluyoruz. Suçlarımız rüzgar gibi sürüklepi götürüyor bizi (Yeşaya 64:6)

C.Yanlış tövbe Tanrı tarafından yargılanacaktır.

Buradaki vurgu dolu üç cümleye dikkat edin “gazap” “balta” ve “ateş”. Sonsuz Tanrı’nın gazabından kim kaçabilir? Bunun için vahiy bölümüne bir bakın.

Bu gelecek gazaba karşı şeytanın sesini duyar gibi oluyoruz “merak etme ölmeyeceksin” aynı Havva’ya dediği gibi. Oysa vaftizci Yahya “Gelen gazabın dehşetinden kaçın” demeye getiriyor. Ya da fırsat varken fırsatı satın alın.

“Tanrı dünyayı öyle sevdi ki biricik Oğlu’nu verdi ta ki O’na iman edenler (helak olmasın), sonsuz yaşama kavuşsun”.

Bazen o parantez içine aldığımız kelimeyi bu ayetten düşürüyoruz. Yuhanna 3:16’da o kelime vardır. “ta ki helak olmasın”. Ya Mesih İsa’yı samimiyetle ve tövbe ile yüreğinize kurtarıcı ve Rab olarak alır sonsuz yaşamın sahibi olursunuz ya da helak olursunuz.

Bu nedenle yanlış tövbe tamamen gazap altındadır.

2.Doğru tövbe çok önemlidir çünkü gelecek gazaptan kurtarır.

Geçen hafta dediğimiz gibi tövbe tam olarak günahtan dönmektir. Bu eğer tamı tamamına ise o zaman gerçekten yaşamlarımız bunu gösterecektir. Düşüncelerimiz, duygularımız, davranışlarımız hep farklı olacaktır. Tövbe tamamen yaşam boyu süren bir durumdur.

A. Gerçek tövbe yüreğin çürüklüğünü görüp yeni yürek istemektir.

Eğer birisi hamt olsun günah işlemiyorum derse bilsin ki yanlış bir İncil vaaz ediyor demektir. Çünkü 1.Yuhanna 1:10 Günah işlemedik dersek, O’nu alancı durumuna düşürmüş oluruz; O’nun sözü içimizde olmaz demektedir. Tanrı istersen taşlardan kendisine oğullar çıkarabilir denilmesi aslında Hezekiel 36:26,27’deki vaat ile bağlantılıdır.

“Size yeni bir yürek verecek, içinize yeni bir ruh koyacağım. İçinizdeki taştan yüreği çıkaracak, size etten bir yürek vereceğim. Ruhumu içinize koyacağım; kurallarımı izlemenizi, buyruklarıma uyup onları uygulamanızı sağlayacağım”.

Gerçek tövbede yüreğin güvenilmezliğini sürekli olarak algılamak ve sürekli olarak Mesih İsa’da Tanrı’nın yeni bir yürek lütfetmesini talep etmektir. Zaten Mesih İsa’da her şey yeni olmuştur ama hala dünyada olmanın getirdiği bir eski adamın günahlılığı altında olmanın günlük günaha karşı duruşu ve tövbesi de beraberinde olmalıdır. Yani hep “ayık ve uyanık” yaşayan yeni hayatlı, yeni yürekli ve yepyeni işlerle Tanrı huzurunda bir imanlı. Meyve veren, dışardan içinin görüldüğü bir imanlı.

B. Gerçek tövbe kendisini iyi meyve üretmekte gösterir.

Bakın Titus’ta (3:8) şöyle diyor; Tanrı’ya iman etmiş olanların, kendilerini iyi işlere vermeye özen göstermeleri için bu konularda ısrarlı olmanı istiyorum. Bunlar insan için iyi ve yararlıdır. Kısacası gerçek tövbe meyve veren bir tövbedir. Kalvin’in bu nedenle gerçek tövbesi olmayan kişilerin gerçek anlamda yaşamda Tanrısal meyve gösteremedikleri için bu açıklarını kapama uğruna sürekli dini seramonileri kullanma gayreti içinde oldukları gerçeğini vurgulamaktadır. Tövbe ve iyi işler arasında büyük bağlantı vardır. İman ile ve lütufla kazanılmış Tanrısal kurtuluşun samimi tövbeli olduğu ancak iyi ürünlerin görülmesinde doğrulanır.

Kalabalık sürekli “ne yapalım?”diye soruyordu. Yahya “benim gibi çekirge yiyin, böyle giyinin, dağda gezin” gibi sözler söylemedi. “Tapınak yasalarını harfiyen tutun” da diyebilirdi. Ama her cevabı on emrin ikinci bölümü ile yani komşu ile ilişkiyle bağlantılıdır. Başkalarına davranışla bağlantılıdır. Tövbenin temeli on emrin birinci bölümü ile bağlantılıdır. Yani Tanrı’yı sevmek..

Tanri”yi seviyorum deyip de kardeşinden nefret eden yalancıdır. Çünkü gördüğü kardeşini sevmeyen, görmediği Tanrı’yı sevemez (1.Yuhanna 4:20).

Özellikle tövbenin en olgun olarak görüldüğü alan parasal alandır. Luka 16:10-13’de Mesih İsa özellikle güvenilirliği küçük şeylerde görmek istemekte ve özellikle para konusunda hassasiyete önem vermektedir.

–Gerçek tövbe ihtiyaç halindekilere cömertlikte görülür.

İncil’de Pavlus “çalışmayan ekmek yemesin”(2.Sel.3:10) demektedir. Öncelikle imanlıların elden geldiğince gayretle hak bir kazançla yaşamlarını sürdürmeleri esası vurgulanmakta ve diğer taraftan da ihtiyaç halindeki kişileri hiç unutmamaları gerektiği vurgulanmaktadır. Önemli bir denge vardır. Gerçek tövbe gerçek Tanrı sevgisi ve doğruya, hakka dönüştür. Bu tövbenin meyvesi de insanlığa sizden akan gerçek, yürekten bir iman hayatıdır. Özellikle günlük meselelerde bu ortaya çıkmaktadır. Özellikle samimi bir cömertlik en iyi göstergedir.

–Gerçek tövbe sözünde özünde doğrulukla yaşamakta, iş yapmakta görülür.

Özellikle vergi toplayıcıları her zaman günahla yüz yüzeydiler. Çünkü her an daha çok vergi alabilirler ve aldıklarının bir kısmını ceplerine indirebilirlerdi. Bu nedenle dindar Yahudiler için vergi toplayan kendi öz halkından kişiler bile temiz değildi. Yahya bu nedenle “size buyurulandan çok vergi almayın” demektedir. Böylesi bir tövbe yani hak tövbe, doğru tövbe Pazar sabahı anlaşılmaz. Doğru iş yapma konusunda Pavlus bu nedenle imansızlarla iş yapılmamasını kaleme almaktadır (2.Kor.6:14-18). Çünkü imansızların dünyasında işler genelde aldatmayla bağlantılıdır.

– Gerçek tövbe başkalarını ezmeyen ürünlerin ortaya çıkmasında görülür.

Burada Romalı askerlere uyarı vardır. Konumlarını kendi yararlarına kaba kuvvet kullanarak kullanmamaları öğütlenmekte ve hele hele halktan kendi çıkarlarına mevkilerini kullanarak para almamaları söylenmektedir. Bu bozulmuş bir düzen içinde, herkesin birbirinden etkilendiği bir yapı içinde hiç de kolay bir durum değildir.

Ama gerçekte Tanrı’nın öğrettiği, emrettiği doğru tövbede hep bunlar vardır ve Tanrı’nın yolunu hazırlayan peygamber Yahya aracılığı ile halka ilan edilen bunlardır.

SONUÇ

Böylesi bir öğretiye üç şekilde cevap verilebilir: Bazıları bu sözlerden alınıp tövbe etmeksizin çekip gidecekler ve Tanrı’nın gazabı ile yüz yüze kalacaklardır. Bazıları ise doğa üstü bir biçimde anlık değişimle tövbe edecekler ama sadece dış anlamda bazı süslemelerle tövbelerini göstermeye gayret edeceklerdir. Bu kişilerde Tanrı’nın gazabı ile yüz yüze kalacaklardır.

Üçüncü tarz kişilerse onlar kendi yüreklerinin kötülüğünü görecekler ve gerçek tövbe ile Rab’be dönecekler ve Mesih İsa’yı kurtarıcı ve Rableri olarak yüreklerine alacaklardır ama yine de her gün kendilerini Rabbin Kelamında, Ruhunun önderliğinde dua, ile iman ile yenileyecekler ve hiç bir zaman kendilerine güvenmeyeceklerdir. Bu kişiler Tanrı’nın bağışlamasına tanık olacaklardır. Ve yaşamları da hem kendilerinin hem de bütün insanlığın yararına meyve dolu olacaktır.

Belki vaftizci Yahya’nın tarzı bizlere çok sert gelebilir. Ama unutmayın bu kurtuluş müjdesini hazırlayan başka bir hazırlayıcı dört yüz yıldır ortalıkta görülmemiştir. Kısacası bu konuda başka alış veriş edebilecek tek bir yer yoktur. Önemli olan Tanrısal gazaptan bizi kurtaracak olan en önemli Müjde’nin bize verilmesidir.

(All Saint Moda Presbiteryen Kilisesi)

[Yazar]

Yazılar