[Anonim]

CESARETİNİZİ YİTİRMEYİN

Neden üzgünsün, ey gönlüm, Neden içim huzursuz? Tanrı’ya umut bağla, Çünkü O’na yine övgüler sunacağım; O benim kurtarıcım ve Tanrım’dır. (Mez.42:5)

Cesaretimizin kırılması umudumuzu yok eder.
Dogal olarakta İblis herzaman cesaretimizi kırmaya çalışır.
Umudumuz kalmadıgı zaman pes ederiz, İblis’in de istedigi budur.
Kutsal Kitap bizlere korkmamamızı ve yılmamamızı tekrar tekrar söylemektedir.
Tanrı, cesaretimizi yitirdigimizde zafere ulaşamayacagımızı bildiginden, yeni bir işe başladıgımızda herzaman ‘’ cesaretini yitirme ‘’ deyip bizi yüreklendirir.
Tanrı bizim cesaretimizin kırılmasını degil, aksine dahada artmasını ister.

‘’ Bu çok zor; başaramayacagım. Hiçbirşey degişmiyor, hep aynı, herzaman başarısızlıga ugruyorum. Düşünceleri yenileme konusunda diger insanlar eminim benim kadar sorun yaşamıyorlar. Belki de vazgeçmeliyim. Denemekten yoruldum artık. Dua ediyorum, ama Tanrı sanki beni duymuyor. Sanırım davranışlarımla O’nu hayal kırıklıgına ugratmaktayım.’’

Yukarıdaki düşünce tarzı sizi yansıtıyorsa eger, suçluluk duygusuna kapılmanıza yada cesaretinizin kırılmış olmasına şaşmamalı.
Unutmayın ki içinizde neyi düşünürseniz öyle olursunuz.
Cesaret kırıcı şeyler düşündügünüzde, cesaretiniz kırılır.
Sizi suçlu kılacak şeyler düşündügünüzde, suçlu olursunuz.
Düşünce şeklinizi degiştirin ve özgür olun.

‘’ Tamam, herşey biraz yavaş ilerliyor, ama Tanrı’ya yücelik olsun ilerleme kaydediyorum. Özgürlüge giden yolda olduguma gerçekten memnunum. Karamsar ve olumsuz düşüncelerim için Baba beni bagışla. Durmayıp devam edebilmem için bana yardım et. Seni seviyorum Rab. Yaşamımda merhametini esirgeme. Cesaretimin kıırlmasına izin vermeyecegim. Hiçbir suçlamayıda kabul etmeyecegim. Baba, Kutsal Kitap beni mahkum etmedigini söylüyor. İsa’yı benim ugruma, ölmesi için gönderdin. Dogru düşüncelerle beni donat. Bana yardım et. Tanrı’ya inanıyorum. Nasıl hissedersem hissedeyim, koşullar ne olursa olsun, inanıyorum ki O benim yüregimde çalışıyor. Rab bende iyi bir işe başladı ve bunu bitirecektir.’’

Sizde iyi bir işe başlamış olan Tanrı’nın bunu, Mesih İsa’nın gününe dek bitireceğine güvenim vardır. (Fil.1:6)
Çünkü kendisini hoşnut eden şeyi hem istemeniz, hem de yapmanız için sizde etkin olan Tanrı’dır. (Fil.2:13)

Tanrı’nın istedigi gibi düşündügümüzde, zafere ulaşacagızdır.
İsteklerimizin hemen yerine gelmesini arzu ederiz, bekleriz ve bundan hoşlanırız.
Bazan Tanrı, bizi tümüyle özgür kılmaya çalışırken acele etmez.
Tanrı, imanımızı artırmak ve sabrımızı tam bir yetkinlige eriştirmek için, o zor bekleyiş anlarını kullanır.
Dayanma gücü de, hiçbir eksiği olmayan, olgun ve yetkin kişiler olmanız için tam bir etkinliğe erişsin. (Yak. 1:4)

Tanrı’nın zamanlaması mükemmeldir. O asla gecikmez.
Tanrı bizleri adım adım özgürlüge kavuşturuyor.
Cesaretimizi yitirmemeliyiz.
Hata yaptıgımızda suçluluk duygusuna kapılmamalıyız.
Kendimize karşı sabırlı olmalıyız.
hac5

[Anonim]

Sevgili Halleluya,

Bu cesaret veren paylaşımınız için teşekkürler!!
Yaşantımızda her şey her zaman yolunda gitmeyebilir, sorunlar yaşayabiliriz. Bunun için bazen uzun süre dua ederiz, hiç bir yanıt gelmez . Cesaretimizin kırıldığı, ümitsizliğe düştüğümüz olmuştur zaman zaman, neticede etten ve kemikten yaratılmışız. Ama bunun farkına varır varmaz imansızlığımız için Rab’den özür dilemeliyiz. Sorun ya da sıkıntı ne denli büyük olursa olsun, Rab yanımızdadır, bizimledir.

Sorunlarımız aşılmaz bir dağ gibi karşımıza dikilmiş olabilir. Ama unutmayalım ki, Rabbimiz bu dağ gibi görünen sorunların hepsinden büyüktür. O, bizim içinde bulunduğumuz zorlukları, sıkıntıları BİLİYOR, çabalarımızı, çırpınışlarımızı GÖRÜYOR, feryatlarımızı ve haykırışlarımızı da DUYUYOR.

‘Peki neden yanıt vermiyor?’, diye ben şahsen pek çok kez sormuşum kendi kendime. Belki Rab’bin ne düşündüğünü anlayamayız, ama her durumda O’na güvenelim. O bizler için iyi şeyler düşünüyor, iyi şeyler planlıyor. Rab, zorlu sınavlardan geçmemize izin veriyorsa mutlaka bir amacı vardır. Belki bize sabretmesini öğretiyordur, bizi imanda güçlendirmek istiyordur, ya da ilerde bizim gibi sıkıntılardan geçecek olan insanları anlayabilmemiz içindir vs. Bunun nedenlerini Rab daha sonra bizlere açacaktır.

Tanrı sevgidir, kendi belirlediği zamanda kesinlikle bizlere yardım edecek ve sıkıntılarımızdan kurtaracaktır

‘Sıkıntı gününde bana seslen! Seni kurtaracağım ve adımı yücelteceksin’ (Mezmur 50:15). hamdolsun

Sevgiler
Suna

[Anonim]

Sevgili Suna kardeşim.

Evvelce bende çektigim acılardan ve Rab’den yanıt alamamaktan kederlenir ve imanda eksik oldugumu düşünürdüm.
Özellikle de İbr.12:6 ayeti okuduktan sonra, yüregimdeki yangın yok oldu.
Anlamıştım ki O beni çok sevmekte.
Anlamıştım ki benim kendisine daha çok yaklaşabilmem için, O’nunla daha derin bir ilişkiye girebilmem için, denenmelerden geçmekteyim.
Ne mutlu Rab’bin denenmelerinden ve sınanmalarından geçenlere.

Elbette ki O bizim sesimizi işitmekte.
Bizlerse aceleci ve sabırsızlıkla hemen olsun isteriz.
Bize göre bu o an olması gerekmektedir.
Acaba Rab de o zaman dogru zaman mıdır.
Rab dogru zamanında tüm dileklerimizi yerine getirecektir.
O’ndan sabır dilemeliyiz.

İbr.12: 5 Size oğullar diye seslenen şu öğüdü de unuttunuz:
“Oğlum, Rab’bin terbiye edişini hafife alma,
Rab seni azarlayınca cesaretini yitirme.

İbr.12: 6 Çünkü Rab sevdiğini terbiye eder,
Oğulluğa kabul ettiği herkesi cezalandırır.”

İbr.12: 7 Terbiye edilmek uğruna acılara katlanmalısınız. Tanrı size oğullarına davranır gibi davranıyor. Hangi oğul babası tarafından terbiye edilmez?

RAB’BİN SEVGİSİNDE KALINIZ

[Anonim]

isamesihyasiyor
İsa Mesih’e iman etmeden önce, iblise aittik, günah içerisinde yaşıyorduk ve kayıptık. Ama bir gün İsa Mesih yüreğimizin kapısını çaldı ve içeriye girmek istedi. O’na kapıyı açtık, ve iman ettik ve O’nu yüreğimize aldık. HAMDOLSUN! İman ettikten sonra emniyetteyiz, güvenlikteyiz, İsa Mesih’in avuçlarının içindeyiz.

Ama İsa Mesih bizleri değiştirmek, kendisine benzer kılmak istiyor. Belki eski ademe ait olan kötü alışkanlıklarımızın bazıları duruyor, belki eski kötü karakterimizden kalan, Rabbi üzen bazı yönlerimiz var. Belki önemli kararlar alırken Rabbe sormuyoruz, kendi kafamıza göre gidiyoruz, herşey ters gitmeye başlıyor, acı çekiyoruz. Sonra da kendimizi çıkmaz bir sokağın içinde buluyoruz. Daha sonra denenmelere düşüyoruz. Tüm bunlar olurken Rabbimiz orada, gözleri üzerimizde, bize bakıyor. İsterse bir anda herşeyi güllük gülistanlık yapabilir, ama yapmıyor. Acı ve sıkıntı çekmemize izin veriyor. Bu yaşananlardan ders almamızı, birşeyler öğrenmemizi ve olgunlaşmamızı istiyor, bizlerin göremediği tehlikeleri O görüyor. Bu nedenle denenmelere izin veriyor, çünkü bizi seviyor. Bir babanın çocuğunu terbiye ettiği gibi bizleri terbiye ediyor.

‘Çünkü Rab sevdiğini terbiye eder,
Oğulluğa kabul ettiği herkesi cezalandırır” (İbr.12: 6).

‘Terbiye edilmek uğruna acılara katlanmalısınız. Tanrı size oğullarına
davranır gibi davranıyor. Hangi oğul babası tarafından terbiye edilmez?’ (İbr.12: 7).

Evet sevgili Halleluya, ben sizin gibi düşünüyorum; ne mutlu denenmelerden geçenlere…

Sevgiler
Suna

[Yazar]

Yazılar