çarmih.
- Bu konu 10 izleyen ve 31 yanıt içeriyor.
-
Yazılar
-
Parmağınızı hiç kestinizmi.?
Bıçağ’ın aştığı kesik,insanın canını acıtır.yara’sı günlerce sürebilir,can tatlı.
Cığlık atar,yaranın açtığı acıyı dindirmek için,koşar hemen çaresine bakarız.Hrıstıyan olduktan sonra,Çarmıh’ı düşündüğümde,canın hep yandı.
Çarmıh’la kıyaslanabilinirmi, küçüçük bir kesik.!
Canımı yakan,kendi canımın acısı değil,İSA Mesih’in çarmıhtaki acılar içindeki durumuydu.Filmi her seyrettiğimde,yüreğimde durduğum parçalanmayi ifade etmem olanaksız.
Hiç yüreğ’iniz size fazla geldimi:?Fazla geldiği için yüreğinizi çıkartıp atmak istedinizmi.?
Ben istedim.Bir kitap’ta okumuştum.Çarmıh’la ilğili.
Acı ve çöküşü anlatıyordu.“Kollar yorulduğunda,kaslarda kramp nöbetleri ve ağrılar başlıyormuş.
bu kramplar insanı, kendini yukarı doğru çekemez durumuna getirince,
göğüs boşluğundaki kaslar ,felç olup hareket edemez duruma geliyormuş,ciğerler havayı çekiyor,fakat dışarı nefesi ,insan veremiyor almış olduğu hava çiğerlerinde birikiyormuş,ciğerlerdeki karbondiyoksit kanda birikip krampları kısmen azaltsada,bir süre sonra beyne ve kalbe yetersiz kan gitmesinden dolayı,kişide çöküş başlıyormuş.Çarmıh’taki kişi kendisini yukarı doğru itebilirse,
bedenindeki kan üst kısımlarında bir dereceye kadar dolaşabiliyormuş.Çarmıh’taki kişinin, eziyetini durdurmak isterlerse,yada daha çabuk ölmesini,çarmıhtaki kişinin bacakları dizlerinin altından bir sopa ile kırılırmış,bu kişinin kendisini rahatlatmak için yukarı itmesini önlemek için yapılıyormuş.sonuçta,boğulma,yada kalp kırizi ile kişi yaşamını yitiriyormuş.”İSA MESİH,çarmıh’a gerilmeden önce kırbaçlanmıştı,o dönem kullanılan kırbaçlar,dar kösele sırımlardan yapılıymış, bu sırımlara keskin kemik ve keskin metal parçaları eklenip kırbaçlanan kişinin daha çok acı çekmesi sağlanıyormuş,inen her kırbaç darbesinin,
vücut’ta açtığı yaraların, acısını bir düşünün.
Ve bu halde, çarmıh’a gitmesinide.Öğrencileri, O’nun bu durumunu gördüler.yakından tanığı oldular.
Korkmadılarmı.?
Hayır,hemde hiç korkmadılar.
İSA MESİH:
“Sen beni dünyaya gönderdiğin gibi,ben de onları dünyaya gönderdim. “Yuhanna 17:18
demişti.PETRUS:M:S 68 Yılında Neron (M.S 37-38)tarafından oldürüldü,Petrus ölmeden önce Neron’a demişti ki:
“Eyer beni haça gererek öldürmek istersen baş aşağı ger ve öyle öldür ki efendimiz MESİH’e benzemiyeyim..Çünkü o ayak üstü gerilmişti.”ANDREYA:Simun Petrus’un kardeşi Andreya İskitya’da,Anadolu’da ,
Yunanistan’da Müjdeleme yapmıştı.Yunanistanda Haç’a gerilerek şehit edildi.YAKUP:Zebedinin Oğlu Yakup,Kral Hrodes Ağripa tarafından M.S 44 Yılında kafası Kılıç’la kesilerek öldürüldü.
YUHANNA:Zebedinin diğer oğlu Yunanna doğal yolla ölen tek öğrenciydi.
FİLİPUS:Anadoluda Müjdecilik yaparken Bu gün Pamukkale olan Hierpoliste haça gerilerek şehit edildi.
BALTALMAY:Ermenistanda Müjdecilik yaparken,sopalarla dövülerek şehit edildi.
TOMAS:Hindistanda bir çok Kilise kurarak,Müjdecilik yaptı.Mızrakla vurularak şehit edildi.
MATTA:Habeşistan’a gitmiş ve orada Kiliseler kurup Müjdecilik yaparken M.S 7O civarında kılıçla şehit edildi.
YAKUP:Kudüs ‘te yahudiler tarafından taşlanarak şehit edildi.
YAHUDA TADAY:İran’a giderek Müjdecilik yapmış ve M.S 7O Yılında Urfa’da haça gerilerek şehit edildi.
SİMUN:Diğer adı yurtsever simun Müjde için Afrika’ya ,Mısır’a,
Kartacaya gitti M.S 74 de putperestler tarafından haç’a gerilerek şehit edildi.YAHUDA İSKARİOT:İSA Mesih’e ihanet ettikten sonra kendini asarak intihar etti.
“Ben bu müjdenin habercisi ve öğreticisi atandım.Bu acıları çekmemin
nedeni de budur.Ama bundan utanmıyorum.Çünkü kime inandığımı biliyorum.O’nun bana emanet ettiğini o güne dek koruyacak güçte olduğuna eminim.Benden işitmiş olduğun doğru sözlerin örneğine,imanla ve Mesih İsa’da olan sevgiyle bağlı kal.Sana emanet edilen iyi öğretileri,içimizde yaşayan Kutsal Ruh aracılığıyla koru.”
2 Timoteus 1:11.14YA RAB.Kurtuluş bedel’imizin ne kadar değerli olduğunun farkında ve bilincindeyiz.Seni arayanlara gerçeğini anlat.Karanlık yerde olanların yaralarını iyileştir,diye dua ediyoruz.AMİN.
İncil ve hazreti isa’dan 600 yıl sonraki belgeler haçta katledilmediği gerçeğini ifade ediyor.Onlara hz. isa çarmıhta göründü.hristiyan inançına inanmasam da saygı duyuyorum.
Tekvin;19943 wrote:İncil ve hazreti isa’dan 600 yıl sonraki belgeler haçta katledilmediği gerçeğini ifade ediyor.Onlara hz. isa çarmıhta göründü.hristiyan inançına inanmasam da saygı duyuyorum.Sayin Tekvin
Incil ve Hz.Isa(Kurandaki Isa) hakkinda hicbirsey bilmiyorsunuz.Sizin belge diye(gercekte gösteremediginiz) nitelendireceginiz hicbir sey YOKTUR.Kuran Size bir ayet yazmis bunu bize gercek diye yutturmaya calisiyorsunuz.Oysa ki Gerek Kutsal Kitap,gerek tarihciler ve gerekse tarihi buluntular hem Incil’in gercekligini hem de Isa Mesih (Yahsuah)’in gercekligini yüzlerce kez teyit etmis durumdadir.Ama bunlari okumak ve anlamak isinize gelmez.Cünkü Islami gözlügünüzle bakiyorsunuz ve bu gözlükler gözlerinizi kör etmistir ve kendi gerceklerinizle körlerin klavuzlari olmak üzere sizde karanliktan yol göstermeye calisiyorsunuz.Ama bu yol ölüme giden yoldur.
Sayin Tekvin OKU-yun.gercekler hic de sizin bildiginiz gibi degil.Seytan’a degil Tanri’nin sesine kulak verin.
Rab yüreginize dokunsun.Sizin(kores) kitapları okuduğunuzu ve gerçeği bildiğinizi sanmıyorum.Belgeleri incelemeden reddetmekle sadece kendinizi saptırırsınız.kitabı mukaddes rica etmeseniz de OKU-yoruz.Davut soyu Hz.İsa mesih yemek yiyen peygamberdi.Işık olan İNCİL bizlere yukarıdan(ölü diyarının ötesinde) armağanıydı.Kesin olan vefat ettiğidir.Onlar çarmıha çivilenmiş gösterdiler.Araştırmalarınıza devam edin.Esenlik olsun.
Tekvin;20017 wrote:Sizin(kores) kitapları okuduğunuzu ve gerçeği bildiğinizi sanmıyorum.Belgeleri incelemeden reddetmekle sadece kendinizi saptırırsınız.kitabı mukaddes rica etmeseniz de OKU-yoruz.Davut soyu Hz.İsa mesih yemek yiyen peygamberdi.Işık olan İNCİL bizlere yukarıdan(ölü diyarının ötesinde) armağanıydı.Kesin olan vefat ettiğidir.Onlar çarmıha çivilenmiş gösterdiler.Araştırmalarınıza devam edin.Esenlik olsun.Komik olmayin sayin Tekvin!!
Mesih’in carmiha gerilmedigini iddia eden sizsiniz.Hadi buyrun carmiha gerilmedigini,ölmedigini ispat edin.O belgeler(!!!) dediginiz kaynaklar hani nerde gösterin??Burada demogoji yapip insanlarin kafasini bulandirmayin!!Kutsal Kitap’i okudugunuzu iddia ediyorsunuz!!Merak ettim simdi..Okudugunuzu anliyor musunuz??Kutsal Kitap’in tamami Mesih’in gelisini ölümünü ve dirilisini ve tekrardan da gelecegini ispatlariyla ortaya koyar.Bunlari görmemek icin ya kör olmak lazim veya konuyu saptirmak icin,iman etmemek icin direnmek inat etmek lazimdir.
Sayin Tekvin hersey acik secik ortadadir.Ortada Tanri’nin gercegiyle SEytanin yalani,Isikla karanligin mücadelesi vardir.Siz boyuna direniyor ve gercege ve isisga yaklasmak istemiyorsunuz.Cünkü(simdilik) Isa Mesih’in koyunlarindan degilsiniz.Isiga gelmek isteyenler ve Isa Mesih’in sesini isitenler gercegi görecekler ve onlar da Isa Mesih’in koyunlarindan olmak üzere agila geleceklerdir.
Umarim siz de birgün Gercegin sesine kulaginizi ve yüreginizi acar kurtulup iman edenlerden olursunuz.
Rab yüreginize dokunsun.Amin@Tekvin 20017 wrote:
Sizin(kores) kitapları okuduğunuzu ve gerçeği bildiğinizi sanmıyorum.Belgeleri incelemeden reddetmekle sadece kendinizi saptırırsınız.kitabı mukaddes rica etmeseniz de OKU-yoruz.Davut soyu Hz.İsa mesih yemek yiyen peygamberdi.Işık olan İNCİL bizlere yukarıdan(ölü diyarının ötesinde) armağanıydı.Kesin olan vefat ettiğidir.Onlar çarmıha çivilenmiş gösterdiler.Araştırmalarınıza devam edin.Esenlik olsun.
Bu foruma sık sık ugrayamasam da, ara sira takip ediyorum fakat sizin kadar tuhaf bir anlayisa sahip birini daha gormedim Sn. Tekvin. Bence siz neye inandiginizi kendiniz bile bilmiyorsunuz!
Isık olan Incil bizlere halen ısık oluyor. Ayrica sizin tuhaf iddianiza gore Yeshua HaMashiach vefat etmis, carmiha civilenmemis. Orda miydiniz olay gunu? Neler oldu bize biraz bahsedin lutfen o gun? Bir de kanitlarinizi sunun mumkunse.
sn.sabastina
Mesih’in çarmıh sahnesi dışında kesin olarak vefatına inanmıyorsunuz!Kağıtta yazılana inanıyorsunuz,Tanrı’nın sözlerine inanmıyorsunuz!Yu.21: 15 Yemekten sonra İsa, Simun Petrus’a, “Yuhanna oğlu Simun, beni bunlardan daha çok seviyor musun?” diye sordu. Petrus, “Evet, ya Rab” dedi, “Seni sevdiğimi bilirsin.” İsa ona, “Kuzularımı otlat” dedi.
Yu.21: 25 İsa’nın yaptığı daha başka çok şey vardır. Bunlar tek tek yazılsaydı, sanırım yazılan kitaplar dünyaya sığmazdı.Luk.24: 20-23 Başkâhinlerle yöneticilerimiz O’nu, ölüm cezasına çarptırmak için valiye teslim ederek çarmıha gerdirdiler; oysa biz O’nun, İsrail’i kurtaracak kişi olduğunu ummuştuk. Dahası var, bu olaylar olalı üç gün oldu ve aramızdan bazı kadınlar bizi şaşkına çevirdiler. Bu sabah erkenden mezara gittiklerinde, O’nun cesedini bulamamışlar. Sonra geldiler, bir görümde, İsa’nın yaşamakta olduğunu bildiren melekler gördüklerini söylediler.
Luk.24: 46-47 Onlara dedi ki, “Şöyle yazılmıştır: Mesih acı çekecek ve üçüncü gün ölümden dirilecek; günahların bağışlanması için tövbe çağrısı da Yeruşalim’den başlayarak bütün uluslara O’nun adıyla duyurulacak.
Luk.24: 48 Sizler bu olayların tanıklarısınız.Mar.16: 15 İsa onlara şöyle buyurdu: “Dünyanın her yanına gidin, Müjde’yi bütün yaratılışa duyurun.
@Tekvin 20039 wrote:
sn.sabastina
Mesih’in çarmıh sahnesi dışında kesin olarak vefatına inanmıyorsunuz!sn.saba
İsa çarmıha gerildi mi?Onunla ilgili kutsal yazılarda ne varsa gerçekleşmesi gerekirdi.Bu olayların gerçekleşmesinin hiç bir tarih kanıtı yoktur.Yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir.Kutsal yazıları doğrulayan İncil verilmiş olamaz mı ona?!İsa’nın peygamberlik yazılarına kanıt olamaz çünkü.İsa, “benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir’ demiştim.”Luka sözlerinde.Kutsal yazıların hepsinde kendisiyle ilgili olanları açıklamış olamaz mı?….
Luk.24: 26 Mesih’in bu acıları çekmesi ve yüceliğine kavuşması gerekli değil miydi?” dedi.
Luk.24: 27 Sonra Musa’nın ve bütün peygamberlerin yazılarından başlayarak, Kutsal Yazılar’ın hepsinde kendisiyle ilgili olanları onlara açıkladı.
Luk.21:33 Yer ve gök ortadan kalkacak, ama benim sözlerim asla ortadan kalkmayacaktır.
Luk.24: 44 Sonra onlara şöyle dedi: “Daha sizlerle birlikteyken, ‘Musa’nın Yasası’nda, peygamberlerin yazılarında ve Mezmurlar’da benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir’ demiştim.”Tekvin;20043 wrote:sn.saba
İsa çarmıha gerildi mi?Onunla ilgili kutsal yazılarda ne varsa gerçekleşmesi gerekirdi.Bu olayların gerçekleşmesinin hiç bir tarih kanıtı yoktur.Yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir.Kutsal yazıları doğrulayan İncil verilmiş olamaz mı ona?!İsa’nın peygamberlik yazılarına kanıt olamaz çünkü.İsa, “benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir’ demiştim.”Luka sözlerinde.Kutsal yazıların hepsinde kendisiyle ilgili olanları açıklamış olamaz mı?….
Luk.24: 26 Mesih’in bu acıları çekmesi ve yüceliğine kavuşması gerekli değil miydi?” dedi.
Luk.24: 27 Sonra Musa’nın ve bütün peygamberlerin yazılarından başlayarak, Kutsal Yazılar’ın hepsinde kendisiyle ilgili olanları onlara açıkladı.
Luk.21:33 Yer ve gök ortadan kalkacak, ama benim sözlerim asla ortadan kalkmayacaktır.
Luk.24: 44 Sonra onlara şöyle dedi: “Daha sizlerle birlikteyken, ‘Musa’nın Yasası’nda, peygamberlerin yazılarında ve Mezmurlar’da benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir’ demiştim.”Hala ne demek istediginizi anlayamiyorum.Neyi ögrenmek istiyorsunuz sayin Tekvin? Incil’de olup ta anlayamadiginiz seyler nelerdir? Incil’de Isa Mesih’in carmiha gerilerek öldürüldügü ve ücüncü gün de dirildigi yazilidir.Bunda hemfikir miyiz??Eger bunda hem fikirsek ve Incil Tanri sözüyse(ki öyledir)O zaman daha hangi tarihi belgelerden bahsediyorsunuz? Tanri Söz’ümü daha önemli yoksa tarihi kayitlar mi? Isa Mesih’in yasadigina ve carmiha gerildigine dair de kanitlarimiz mevcuttur ama benim icin önemli olan Tanri Söz’leridir.
Umarim birgün hem bizleri hem de Kutsal Kitab’i anlarsiniz.Rab size anlayis versin,yüreginizi kendi sözlerine ceksin.
SEvgiler
İsa Mesih Tarihsel bir gerçektir. Dünyaya gelmiş, yaşamış, çarmıha gerilmiş ve ölmüş, 3. gün dirilmiştir. Bu nedenle ki inananları ölümleri pahasına ona sadık kalmaya devam etmişlerdir.Aşağıda incilide yazılı olan tarihi doğrulayan, hristiyan olmayan kaynaklardan derlenmiş çalışmayı bulacaksınız. Romalı ve yahudi tarihçilerin ve yetkililerin yazılırıdır bunlar. Mesih’in öldürüldüğünü ve mezarının boş olduğunu onlar da onaylıyor. İncille, tarihi yazılar çelişmiyor. Çeliştiğini idda ettikleriniz ise zaten ms yüzyıllar sonra yazılmış olan, o döneme hiç şahit olmayan insanlar tarafından yazılmış şeylerdir. Masal ve kendi görüşlerinin karışımıdır. Ama ilk yüzyıla ait yazıları incelerseniz, incillerle çelişmediğini göreceksiniz.
Tarihte İsa
Bazen savunulduğu gibi, eğer Nasıralı İsa’nın var olduğuna ilişkin hiç kanıt yoksa, o zaman Hıristiyanlığın gerçek varlığını açıklamak zor olur. Son 2000 yıldır milyonlarca kişinin kendi inançlarını hiç var olmamış birine dayandırdıklarına inanması ve çoğu kez zulüm ve ölüm riski ile ona olan imanlarını dünya çapında yaymak üzere harekete geçirilmiş olanların böylesine yoğun bir imana sahip olması; herhangi inanan birinin ummadığı korkunç bir yazgıya davet çıkarmaktır. Hıristiyanlar ve Yahudiler bir zamanlar Muhammed’in yaşamış olduğunu kabul etmede, onun iddialarını ve öğretisini reddetmelerine karşın, genellikle bir zorluk çekmezler. Gerçekten en ünlü tarihsel olayları, kanıtların eleştirisel olarak bir daha gözden geçirilmesini talep etmeksizin, kabul ederiz. Geniş çapta kabul görmüş tarihsel olaylar, örneğin 1066’da olan Hastings savaşı, için sık sık analizler yapıldı ve elde edilmesi nispeten zor olan somut kanıtlar bulundu.
Şurası gerçektir ki, bazıları Nasıralı İsa’nın gerçek varlığını o kadar yoğun inkâr ederler ki; bu aşırı tepki, kesinlikle onun Mesihliğini kabul etmek üzere gerekçelerle yüzleşmemek için uygun bir bahane bulma arzusunun bir göstergesidir. Bu özellikle, önceki Yahudilerin kendilerinin ilk yüzyılda İsa denen bir kişinin var olmuş olduğunu kabul ettiklerinin farkına varıldığı zaman doğru gibi görünmektedir. Nasıralı İsa’nın var olduğuna ilişkin aşağıdaki tarihsel kanıtlar, insanların bir ilahiyat buluşu olarak onun hiçbir şekilde kafadan atılamayacağını göstermektedir. Bu bölümdeki faydalı bilgilerin çoğu, Gary Habermas’ın “İsa’nın Yaşamına İlişkin Eski Kanıtlar” eserinden seçilmiştir:
1) Tacitus, ilk yüzyıl hakkında, her ikisi de İsa ve Hıristiyanlıktan söz eden, iki temel kitabı (Tarihi Olaylar ve Tarihler) olan bir Roma tarihçisi idi. Tarihi Olaylar’da (yaklaşık M.S. 115’de) şunu yazdı:
“İticiliklerinden dolayı halk tarafından Hıristiyanlar denen bir sınıf. Hıristiyan sözcüğünün isminden kaynaklandığı Christ (İsa Mesih), Tiberyus’un hükümdarlığında valilerimizden birinin, Pontius Pilatus, elinde çok büyük cezalar çekti”.
Bu kayda göre; imparator Tiberyus M.S. 14-37’de İsa’nın öldürüldüğü dönem sırasında hüküm sürdü. Tacitus da, bu grubun inançlarının nasıl olduğunu tanımlamaktadır: “Sadece (bu fikirlerin) İlk kaynağı olan Yahudiye’de değil, ama Roma’da bile ortaya çıktı”. Ve o, Hıristiyanlara karşı yaygın olarak nasıl nefret edildiğini ve çoğunun Roma’da nasıl öldürüldüğünü tanımlayarak devam eder. Bütün bunlar, İsa’nın Yeni Ahit kaydıyla uyuşmaktadır. Müritler ve havariler öğretilerini ilk olarak Yahudiye’de yaydılar; ve daha sonra, onlara karşı yapılan büyük mücadeleye rağmen, Roma kenti dahil baştanbaşa Roma dünyasına yaydılar.
2) Suetonius, diğer Romalı tarihçi, Claudius’un (M.S. 41-54) hükümdarlığı zamanında şu yorumu yaptı: “Yahudilerin Chrestus’un kışkırtmasıyla Romada sürekli huzursuzluğa neden olmalarından dolayı, o (Claudius) onları kentten kovdu”. Chrestus, Christ’in (İsa) diğer söyleniş tarzıdır. Bu arada Acts 18:2, Akvila ve Priskila isminde Yahudi bir çiftin, Yahudilere olan zulümden dolayı, Roma’dan nasıl ayrıldığını anlatmaktadır. Suetonius daha sonra, Neron zamanında Hıristiyanlara olan zulmü açıklamaktadır: “Roma’daki büyük yangından sonra… cezalar da yeni ve zarar verici bir dini inanış grubu olan Hıristiyanlara yüklendi”. Burada, ilk yüzyılda ‘Hıristiyanlar’ denen bir grubun varlığından söz edilmesi, bu yüzyılda daha önceden “Christ” (İsa Mesih) denen bir kişiye işaret etmektedir.
3) F.F. Bruce (‘Hıristiyan Kaynaklar’, s. 29, 30), M.S. 52’de Thallus denen tarihçi tarafından yazılmış ‘Doğu Akdeniz’ bölgesinin bir tarihi hakkında söz etmeler olduğu bilgisine dikkati çekmektedir. Bruce başka yerde (Yeni Ahit Belgeleri, s.113) Thallus’tan alıntı yaparak Julius Africanus isminde bir bilginin, İsa’nın çarmıha gerilmesinde güneş tutulmasından dolayı onun karanlık tanımıyla alay ettiğini göstermektedir. Bu, Thallus’un M.S. 52’de kendi tarihini yazmasından birkaç yıl önce olan İsa’nın çarmıha gerilmesinin bir anlatımını yazdığını göstermektedir.
4) Pliny, bir Romalı hükümet görevlisi, ilk yüzyılın son yıllarında Hıristiyanlar denen çok aktif bir halk grubunun varlığından ayrıntılarıyla söz etmektedir. Onların anma ayini yerine getirmeleri onun tarafından şöyle ifade edilmektedir: “Onlar belli bir günde gün ışımadan, Mesih’e değişken mısralı bir ilahi söyledikleri, bir toplantı yapma alışkanlığında idiler” (‘Pliny’ye Mektuplar’ çeviren: W. Melmoth, Vol.2, X:96). Roma imparatorları Trajan ve Hadrian, her ikisi de Hıristiyanlarla olan ilişkilerdeki sorundan söz ettiler. Bununla ilgili olarak, şunlara bakınız: Pliny’ye Mektuplar, Vol.2, X:97 ve Eusebius’un Topluluklara İlişkin Tarih, sırasıyla, IV:IX . İlk yüzyıldan beri bu grubun varlığı ve onların zulüm sırasındaki inatları, onların ilk yüzyılda yaşamış gerçek bir tarihi kişinin taraftarları olduklarını ima etmektedir.
5) Talmud , Yahudilerin kutsal bir (yasa ve yorum) kitabı, Yahudi Millet Meclisi 3a bölümünde İsa’nın ölümünden söz etmektedir. Talmud’un aşağıdaki bu bölümünün, bu kitabın derlenmesinin ilk dönemlerine (yani, M.S. 70-200) denk geldiği kabul edilir:
“Fısıh bayramı arifesinde Yeşu (İsa) asıldı. İnfaz olmadan kırk gün süresince bir haberci dolaştı ve şunu bağırdı: ‘O, büyücülük yaptığından ve İsrail’i din değiştirmeye kandırdığından, yakında taşlanacak. Onun lehine herhangi bir şey söyleyebilecek herkes, onun adına onu meydana çıkarsın’. Ama, onun lehine ortaya hiçbir şey konmadığı için, o Fısıh bayramının arifesinde asıldı”
‘Asıldı’ , çarmıha germe için bir deyim olabilir. Bu, aynı şekilde Yeni Ahit’te de kullanılmaktadır (Gal. 3:13; Lk. 23:39). Bu bölüm, Yahudilerin İsa’yı (muhtemelen Musa’nın şeriatına göre) taşlayarak öldürmeyi istediklerini; ama, gerçekte onun asıldığından söz edilmektedir. Bunun açıklaması; Yahudilerin İsa’nın ölümünü gerçekleştirmek için, bunun asılarak yapılabileceğini belirten Roma yasalarını nasıl kullanmak zorunda kaldıklarının Yeni Ahit’teki tanımlaması tarafından verilmektedir.
Yahudi Millet Meclisi 3a bölümü, İsa’nın beş müridinin nasıl yargılandığını ve ölüme mahkûm olduğunu da anlatır; ki bu yine, Yahudilerin geleneksel olarak tarihsel İsa’nın varlığına inandıklarını göstermektedir. Yahudi Millet Meclisi 106b, tamamen Yeni Ahit aracılığı ile üzerinde durulduğu şekilde, İsa’nın öldüğünde 33 yaşında olduğundan bile söz eder. Maier (‘İlk Paskalya’ s. 117,118), beşinci yüzyıl Yahudi belgesi ‘Toledoth Jesu’ dan alıntı yaparak, müritlerin öldükten sonra İsa’nın bedenini çalmaya çalıştıklarını; ama Yuda isminde bir bahçıvan’ın onların planını duyduğunu ve İsanın bedenini başka bir yere taşıdığını, daha sonra da onu Yahudilere teslim ettiğini, savunur. Justin Martyr’ce M.S. 150’de yazılan yazılanlar, Yahudilerin İsa’nın bedeninin çalınmış olduğunu savunmak üzere özel haberciler gönderdiğini (‘Trypho ile Konuşma’, 108 kaydeder; ve Tertullian (Görülecek şeyler üzerine, 30), M.S. 200’de yazdığında, benzer bir öyküye sahiptir.
Bunların arasındaki bu kanıt dizileri M.S. ilk yüzyılların Yahudileri tarihsel İsa’nın varlığına ve vahşice ölümüne inandıklarını göstermektedir.
6) Lucian, Yunan oyun yazarı, ikinci yüzyıldaki yazılarında ‘o gün çarmıha gerilmiş olan bir adama tapan’ Hıristiyanlarla alay etmektedir (Lucian, Yabancının Ölümü, 11-13 içinde: ‘Lucian’ın Eserleri’, Vol.4, çeviri: Fowler ve Fowler).
7) Josephus ilk yüzyılın en iyi bilinen tarihçisidir. Onun M.S. 90-95’de yazdığı ‘Eski Çağlar’ eserinde, Yakup’tan şu şekilde söz eder: “Mesih denen İsa’nın kardeşi”. O, aynı kitabın diğer bir bölümünde, Yeni Ahitteki İsa tasvirini açıkça doğrulayan terimlerle düşüncelerini iletir:
“Şu anda, hemen hemen bu zamanda İsa, akıllı bir adam vardı… O, şaşırtıcı beceriler yapan biri olduğu için… o Mesih idi… O, onlara (ölümünün) üçüncü günü sağ olarak göründü; bunları kutsal peygamberlerin söylemiş olduğu ve onunla ilgili on bin diğer harika şeyler gibi”.
Bu bölüm o kadar anlamlıdır ki; bazılarının bunun bir tahrif (aslını değiştirme) olduğunu savundu. Aşağıdaki hususlar; bu pasajın, Nasıralı İsa denen birinci yüzyılda yaşamış bir adamın olduğu görüşünü desteklemek üzere kullanımı için halen gerekçe olduğu sonucunu verir:
* Eusebius (Topluluklara İlişkin Tarih, 1:XI), Josephus’un bu bölümünden alıntı yapmaktadır.
* Saygıdeğer bilginler, bu ilk okuma parçasının orijinal olduğunu desteklemekte ve bu bölümün Josephus’un geri kalan yazıları gibi, aynı stilde yazıldığını gösterebilmektedirler (Bk. Daniel Rops, ‘İsa’nın Akranlarının Sessizliği’, p.21; J.N.D. Anderson, ‘Hıristiyanlık: Tarihin Tanıklığı’ p.20; F.F. Bruce, ‘Yeni Ahit Belgeleri’ s. 108,109)
* Bunun bir tahrif olduğu hakkında, metine ait hiçbir kanıt yoktur.
* Profesör Scholomo Pines, Josephus’un çalışmalarının Arapça baskılarının orijinalliğinin hemen hemen kesin olarak keşfedilmiş olduğunu savunmaktadır.Yukarıda sözü edilen bölüm, İsa’nın Mesihliği ve dirilişine ilişkin yukarıda özet halinde verilen açık öğretisel ifadeler olmaksızın, burada da bulunmaktadır. Bu, Josephus’un bir Yahudi olduğu dikkate alındığında makul görülür. Pines, bulgularını halka ilk olarak, New York Times’ın Şubat 12, 1972 tarihli nüshasındaki yazılarıyla açıkladı. Burada Arapça versiyonun İsa hakkındaki Josephus’un tartışılan bölümünden alıntı yaptı: “Bu zamanda İsa denen akıllı bir adam vardı. Ve onun davranışı iyi idi; o çok dürüst olarak biliniyordu. Ve Yahudiler ve diğer uluslar arasından birçok kişi onun müritleri oldu. Pilatus onu çarmıha gerilmeye ve ölüme mahkum etti. Ve onun müridi olanlar, onun müritliklerinden ayılmadılar. Onlar, onun çarmıhta ölümünden üç gün sonra, onlara görünmüş olduğunu bildirdiler; ve ki o sağdı. Bu yüzden, belki de o, peygamberlerin hakkında mucizeler anlattıkları Mesih idi”.Bu anlatı, Yeni Ahittekine çok iyi bir şekilde uymaktadır.
İslamiyet’in İsa Mesih’in çarmıha gerilmemiş olduğunu iddia etmesinin gayetle kolayca açıklanır bir sebebi var… İslamiyet sadece bir maneviyat öğretisi değil, bir siyasi sistemdir de… Siyasi yönü olmayan bir İslamiyet düşünülemez. Öyle bir şey İslam peygamberinin sünnetine karşı çıkmak olmuş olur. İslam peygamberinin kendisi siyasi ve askeri bir kişiliktir nitekim. Dolayısıyla dünya hakimiyeti amacı vardır. İslamiyet’in öğretisince tüm dünya günün birinde ister barışçıl yollarla olsun, ister silahlı mücadele yoluyla olsun ‘dar-ül İslam’a dönüşmelidir. Amaç budur ve İslamiyet’in dünya görüşünce her müslüman bu amacın yolundan şaşmamalıdır. Şaştığı takdirde küfre kaymış olur.
İsa Mesih’in Yeni Ahit’teki hayat tutumu ise tüm dünyeviliği Semalar Saltanatı uğruna hiçe sayan bir tutum. İnsanları Semalar Saltanatı vatandaşlığına erdirmesi uğruna hayatını hiçe sayıyor, aşağılanmayı, tükürülmeyi, dövülmeyi, küfredilmeyi ve genelde inanılmaz bir zulme tabi olmayı bile göze alıyor… Dünyevilik, Semalar Saltanatı uğruna bir hiç sayılmadı mı Semalar Saltanatı’na girmenin imkanı yok şeklinde vaaz veriyor… Ve hatta… dünyevilik hiçe sayılmadı mı maddi dünyanın kendisinden bile zevk alınmasının imkansız olduğunu ilan ediyor, apaçık…
Dünya hakimiyeti gibi amacı olan bir hayat yaklaşımı için dünyeviliği hiçe sayan bir yaklaşım elbette ki kabul edilemez olacaktır. İşte İslamiyet’in İsa Mesih’in çarmıha gerilmiş olduğunu kabul etmeyişinin nedeni bu… Gayetle basit ve kolay anlaşılır bir şey…
Herkese esenlikler…
- Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.