[Evangelist]

Rose – Gonca
Bir insanın vermesi gereken en önemli karar, önüne sunulan 2 seçenek:

Ya gerçeğin peşinden gideceğim ya da yalanlarla kurulu bir düzende mutluluğu arıyacağım mum ışığında..
Ben gercegi seçtim! Gerçekle tanıstığımda mum ısığına esir kalmaktan kurtuldum ve dunyanın Isığına sahıp oldum! Dünya bunu çok kıskanıp almak istese de, ne ben onu, ne de o ISIK benı asla bırakmamaya söz verdik birbirimize…

Küçüklük resmime baktıgımda tum yalanlardan tum acılardan habersız oldugumu gordum.hıc kalbı acımamıs ve kimsenın kalbını acıtmamıs kucuk bı kız… ve buyudugumde o bebekten eser kalmamıs, gunahla tanısmıs, acıyı tatmıs ve dunyadan nasıbını coktan almıstım. ve her gun kucuklugume geri donmenın ve hatalarını onarmanın umıdıyle gecen zaman ve bunun imkansız oldugunu bilerek yitirdigin ömür…

Beni hergun biraz daha icine alan bi dunya ve yattıgımda hayalimde canlandırdıgım kucuklugum ve bazen hayalle gercegı bırbırıne karıstırdıgım gitgellerlerle gecerken gunlerim bunun sonu gelmeyecegini anlamamla gercegi benim bulacak guce sahip olmadıgıma verdigim kararla benden ustun olandan, yattıgımda o kucuk kızla konusan ‘ben seni seviyorum’ sözüne sonsuz guvendigim ve beni bu gitgellerden kurtarması icin yalvardıgım o güce sıgınmak..iste butun mesele bu !!! :)

Hepimizin hayatında bu gitgeller hatta daha fazlasının olması ve baktıgımızda baskalarının mutlu oldugunu gormek
O’nun adaletsiz oldugu ve bizi sevmedigi anlamına gelmiyomus.ben bunu ogrendım ve boyle dusundugum icin O’ndan binlerce kez ozur diledim.. :)Meger O bana aslnda dunyanın ne kadar igrenc bi yer oldugunu gostermis.
dunyayı bana tanıtmıs ki dogruyu gorebilip gercegi secebileyim.. :)Meger O beni o kadar cok sevmis ki benim icin ölümü yenmiş..:)

Tüm bunları ben var olmadan once yapmıs ve beni bu gercege hazırlamıs.‘Bak dunya kotulukler icinde ama sen buraya ait degilsin. Bunları sana varlıgımı gostermek ve degerini bilmen icin yasattm.cunku sen kotuluge degil bana aitsin..’ demiş meger. :)

ve bigün..

Gercek ile yuzlestigim ve beni seven Tanrı’mı buldugum gün…Babasını kaybeden kız cocugunun,asık oldugu ve her gece gozlerını kapattığında onunla konusan Babasına kavusması! Ve tarif edilemez mutluluk sonrası icimdeki Tanrı ve onun gucu ile beni hergun biraz daha icine alan bi dunyaya bas kaldırmak ve o dunyanın egemenınden ustun olan bı guce ait olmanın verdigi guven duygusu.. :)

Kelimelerle baska turlu ifade edilemez bir mucize ve yalnız degil,gucsuz degil,kaybolmus degil,TANRI’nın COCUGU olmanın sana kazandırdıgı muhtesem vasıflar..en sevindirici yonlerinden biri de hayalim olan kucuklugume geri donmek.. :) Ve benim icin imkansız olan en guzel hayalimi TANRI’mın gerceklestirmesi ve bana kimsenin vermedigi sözleri vermesi ve beni kimsenin sevmedigi kadar cok sevmesi.

Kimsenin bilmediği yerler buldum kendime,
Gömüldum derin yalnızlıklara kalabalıklara inat.
Kaçtim önce kendimden sonra beni ben yapan bütün gerçeklerden,
Yeniden doğmak adına. Bir kuş buldum özgürlüğü bana anlatması için.
Yüreğimi ona emanet ettim,gökyüzünden baktim arkada bıraktığım tüm acılara !!!!!!!!

Paha bicilemez hicbir seyle olculemez bi SEVGİ’dir TANRI SEVGİSİ..bunu anlayabilmenin tek yolu GERÇEĞİN RUH’una sahip olmak..
Yuhanna 16:13 Ne var ki O, yani Gerçeğin Ruhu gelince, sizi tüm gerçeğe yöneltecek..
Matta 7:7 Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır.
Matta 7:8 Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapı çalana açılır.
Bunun icin yapılması gereken tek sey Tanrı’dan tum yuregimizle yardım dilemek!!!ve sonunda Tanrı’nın Sevgisi’ni anlatmak icin kelime
aramak… :)))Cunku unutmayalım ki bizim icin hayal olan seyler coktur ama Tanrı icin hersey mumkundur…

Rab yardımcım olmasaydı,
Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile..
”Ayağım kayıyor ! ” dediğimde,Sevgin ayakta tutar beni ya Rab,
Kaygılar içimi sarınca,Senin avutmaların gönlümü sevindirir.. AMİN ! (Mezmur 94/17-19)

Rose…

[Anonim]

Sevgili Rose… güzel söylemiş… Evet, herşey, gücü sınır tanımaz varlıksal bir Baba’mızın olduğunun farkına varmakla ilgili… Hristiyanlığın özetlerinden biri budur denebilir, hatta… Tüm Yeni Ahit’teki baba-oğul anlatımı bu gerçeğe işaret eder… Yaradan ile yaradılanın arasındaki ilişki bir hükümdar-köle ilişkisi değildir… bir baba-çocuk ilişkisidir… sevgi ilişkisidir… Ruh’ul Kudüs işte bu gerçeğe uyandırır, niyeti pak insanı…

Bir öksüzlükten kurtuluştur İsa Mesih’teki hayat… Hani çocuk yaramazlıklarda bulunur, ev eşyalarına zararda bulunur ama sonra ne yaptığının farkına varıp da babasının merhametine sığındığında dövüleceğine kucaklanır ya… işte budur Hristiyanlığın bedavaya olan kurtuluş vaadi… anlaşılması çok kolay aslında…yeter ki hardal tohumu kadar iyi niyet olsun…

[Anonim]

Paylaşım için teşekkürler… gerçekten çok güzel…

[Yazar]

Yazılar