Beni kabul eden de Beni değil, Beni göndereni kabul etmiş Olur
- Bu konu 9 izleyen ve 10 yanıt içeriyor.
-
Yazılar
-
Babamız Tanrı’dan ve Rab’bimiz Mesih İsa’dan sizlere esenlik olsun!
Bir süredir forumu ziyaret ediyordum… Ve İncil okumaya başladım… RAB’be yücelik olsun ki bana gerçeği gösterdi ve beni çocuğu olarak kendisine seçti.rabbe hamdolsun Şimdi O’nun varlığıyla kendimin farkında vardım…
İsa Mesih diyor ki
“Ey bütün yorgunlar ve yükü ağır olanlar!
Bana gelin, ben size rahat veririm.
Boyunduruğumu yüklenin, benden öğrenin.
Çünkü ben yumuşak huylu, alçakgönüllüyüm.
Böylece canlarınız rahata kavuşur.
Boyunduruğumu taşımak kolay, yüküm hafiftir.” Mat. 11:28-30RAB’be hamdolsun ki beni karanlıktan kurtarıp ışığı yaptı.
Eğer bende kalırsanız ve sözlerim sizde kalırsa, ne isterseniz dileyin, size verilecektir.” Yu.15:4-7
İSA kalbimin önünde bekliyordu ve beni imana davet ediyordu…
Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır. Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapıyı çalana kapı açılır
İlk zamanlar İslamı tam anlamıyla yaşayan birisi olarak şimdi doğru yolu bulmam gerçekten çok ilginç ve güzel birşey…
Daha önceki hayatımda ( önceki hayatımda diyorum çünkü ben RAB’le tekrar doğdum!) İslam’ın bütün gereklerini yerine getiren birisiydim. Evet içimde bir huzur vardı tamamıyla görevimi yapıyordum ve bu yeterli diye düşünüyorum haliyle bunun verdığı bır guven vardı bende. Namazımı kılıp orucumu tutmakla TANRI’nın sevgisini kazandığımı düşünüyordum. Hamdolsun ki RAB bana sevgide kuralın olmadığını gösterdi. Önce yazılar okumaya başladım ve okudukça İncilin hayatıma girmesi gerektığını anladım okucukça etkilendim okudukça kendimi mutlu ve huzurlu hissettim…
Bu huzur gittikçe beni İSA ya yaklaştırdı ve İSA ya yaklaştıkça o bana kapılarını açtı…gv
Şimdi İsa Mesih inanlısı olarak aranızda bulunduğum için TANRI’ya şükrediyorum… Çünkü hepimiz aynı bedenin üyeleriyiz…
Mesih, herşeydir ve herşeydedir.Mesihin egemenliği yüreklerinizde hakem olsun!
RAB’le kalın!iman ettim
Quote:][Babamız Tanrı’dan ve Rab’bimiz Mesih İsa’dan sizlere esenlik olsun!Bir süredir forumu ziyaret ediyordum… Ve İncil okumaya başladım… RAB’be yücelik olsun ki bana gerçeği gösterdi ve beni çocuğu olarak kendisine seçti.rabbe hamdolsun Şimdi O’nun varlığıyla kendimin farkında vardım…/
Çok sevgili Rut_Debora kardeşimiz,
Öncelikle İsa Mesih’e iman edip O’nu Rabbiniz ve Kurtarıcınız olarak yaşamınıza almanız bizleri çok sevindirdi, HAMDOLSUN! Hoş geldiniz! Yaşamınızda vermeniz gereken en önemli ve ciddi kararı İsa Mesih’e iman etmekle vermişsiniz, sizi kutluyorum. Bundan sonraki iman yaşantınızda Rabbimiz İsa Mesih her zaman sizinle olsun ve sizi bol bol bereketlesin diye dua ediyoruz.Quote:Hamdolsun ki RAB bana sevgide kuralın olmadığını gösterdi. Önce yazılar okumaya başladım ve okudukça İncilin hayatıma girmesi gerektığını anladım okucukça etkilendim okudukça kendimi mutlu ve huzurlu hissettim…Rabbimiz bizleri seviyor ve O’nun sevgisi karşılıksız bir sevgidir. Bizler günahta ölüyken, İsa Mesih kendi canını uğrumuza verdi. Yani bizim çekmemiz gereken cezayı kendisi bizim yerimize çekti; ölmeyelim, ama kurtulalım diye… Biz aslında bu kurtuluşu hak etmedik, bu bir armağandır, Tanrı’nın kayrasıdır. Sevginin ta kendisi olan Tanrı, bizleri kurtarmak için önümüze bir dizi kurallar koymadı. O, bizden sadece yüreğimizi istiyor. Yüreğimizi O’na verdigimizde O bizi Kendi varlığıyla, sevgisiyle, huzuruyla dolduruyor, HAMDOLSUN!
Sevgilerimle
Haleluya!
Rab’bimiz ve Tanrımız!Yüceliği,saygıyı, gücü almaya layıksın. Çünkü her şeyi sen yarattın; Hepsi senin isteğinle yaratılıp varoldu.
Haleluya!
Boğazlanmış Kuzu, gücü zenginliği, bilgeliği, kudreti, saygıyı, yüceliği, övgüyü almaya layıktır.
Haleluya!
Övgü, saygı, yücelik ve güç sonsuzlara dek Tahtta oturanın ve Kuzunun olsun.
Haleluya!
Kurtarış tahtta oturan Tanrı’ya ve Kuzuya özgüdür!
Heleluya !
AminRab seni korusun ve kutsasın!
Rab Kutsal Ruh’u ile yüreğinin tek egemeni olsun!
Rab bilgeliği ve hikmetiyle seni giydirsin!
Rab esenliği ve lütfuyla seni sarmalasın!
Rab daima beraberinde olsun!
Amin
Rab’bin akladıklarına, tövbe edip iman edenlere ne mutlu….çünkü göklerdeki hazinelerin sahipleriyiz. Çünkü O’nun huzur diyarına girecek olanlarız. Çünkü sonsuzluğun efendisinin dizleri dibinde sonsuz mutluluğu yaşayacağız!
Haleluya!
AminSevgili Rut_Debora kardeşim.
Size kardeşim diyorum çünkü GERÇEKTEN de Rab’de benim kardeşimsiniz artık.
İman etmek cesaret ister.
Yaşamda verilen en önemli benlik kararıdır.
Sizi kutluyor ve Rab’be ve O’nun egemenliğine hoşgeldiniz diyorum.Yapmanız gereken önemli bir konuda. Bir kilise topluluğuna katılmanız olacaktır.
Bu konuda eger bir girişiminiz yok ise, bizlerden yardım alabilirsiniz.Rab’bin esenliği, lütfu ve bereketi siz değerli kardeşimizle olsun.
Sevgide kalınız.Rab sevgidir.
hamdolsun3
AminSayın rut_debora, kurtuluşunuz, göklerdeki melekleri sevindirdiği gibi beni de Rab’de çok mutlu etti. Her daim Rab’de büyümeniz için dua edeceğim.
Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.
Lütuf, İsa Mesih’i sevenlere ölümsüz sevgiyle !
Dünyayı kazansan ne yararı olur ? isasiyahbeyaz rabbe hamdolsun
Rab ile yeni yaşamım
Hepinize esenlik olsun. ‘Tanıklığımı sizlerle paylaşmak istedim çünkü benim gibi bir zamanlar kaybolmuş yitik ruhlara yol gösterebilir’ diye düşündüm.
Ben kimliğinde islam yazan ama ateist olan bir ailede büyüdüm. Aldığım tek yoğun din derslerini ailenin tek koyu dindarı olan dedemden metazori olarak alıyordum. Küçüklüğümde dedemi çıldırtan sorularımı hala hatırlıyorum.
‘Dede, Allah Baba niye hiç konuşmuyor bizimle?’
‘Allah hiç konuşur mu canım, biz kimiz ki sadece onun yarattığı kullarıyız’.
‘O zaman bizi sevmiyor. Ben, bir tek sevmediklerimle konuşmuyorum. Madem sevmiyecek neden yarattı?’
‘Sus densiz!’
ya da
‘Dede, peygamberimiz neden bu kadar cok evlenmiş?’
‘Çünkü o zamanlar kız cocukları sevilmiyormuş o yüzden, öldürülmesinler diye..
‘E, o bir peygamber değil mi ? Öldürülmesin, günah!’ derdi, onlar da öldürmezlerdi.’
‘O zaman bir sürü kadının kocası olmazdı ,kadın sayısı erkekten daha çoktu.
‘Şimdi eve başka kadın gelse annem çok üzülürdü, o kadınlar da üzülmüşlerdir!’
‘Olur mu öyle şey hepsi çok mutluydular.
‘Dede Ayşe kaç yaşındaydı?’
-9-
‘Ya peygamber?’
‘Peygamber denmez, peygamber efendimiz denir. O da 55 yaşındaydı’.
“aaaaa olur mu öyle şey?’
Ve suratımda patlayan bir tokat !
Ben çok küçük bir cocukken Tanrı’yı reddettim. Dedem de bu yüzden beni reddetti, beni sevmekten vazgecti. Ben ona göre içine şeytan girmiş bir çocuktum ve çok tehlikeli sorular soruyordum. Sırf bu yüzden seneler sonra liseye gittiğimde kuran’ın türkçe mealini okudum.
Bir ayette söylediği, bir ayeti tutmuyordu. Birbiri sıra giden çelişki dolu ayetler vardı . Bana kazandırdığı tek şey İsa denen kişiyi, bu babasız doğduğu iddia edilen zatı tanıma isteği oldu. Ama bu merakımı hep erteledim. Zaman ilerledikçe ve çevremdeki, toplumdaki yozlaşmayı gördükçe daha da öfkelenmeye başladım. Artık sıkı bir komünist ve ateisttim. Dini her olgu ile alay ediyordum, Tanrı’yı yok sayıyordum dalga geciyordum. Ve en yok saydığım anlarda bile derinlerde bir yerde bir yaradanın varlığını hissediyordum. Ama küstüm O’nunla.. . Benden talep ettikleri aklıma hayalime sığmıyordu çünkü ( ve talepler de kuran da öğrendiklerimle sınırlıydı) ve bende onu reddediyordum.
Seneler ilerledikce içimdeki boşluk büyüdü ve ben kocaman kronik bir mutsuzdum. Mutsuzluğumu peşimden gittiğim her yere sürüklüyordum. Sanki ayaklarımda kocaman zincirler varmış gibi. Sürekli içimin kanadığını hissediyordum . Çok fazla içmeye , çok fazla sinirlenmeye ve çok fazla hata yapmaya başladım, çünkü tutunacak bir dal bulamıyordum. Savunmasız , kocaman bir çocuktum, içimde dinmeyen bir şefkat açlığı vardı. Ve tüm bu olumsuzluklara rağmen hayatımdaki başarısızlıklarımı çok çalışarak kapatmaya çalıştığım için kariyer sahibi ve sözü geçen bir insandım iş cevremde. Çok sinirli çok ukala, ve çokbilmiştim de üstelik.
Sıradan iş günlerin birinde birden işler rayından çıktı. Çok önemli bir toplantı beni bekliyordu, ama benim hiç bir onayım, raporum ve dökümanlarım gelmesi gereken yerlerden gelemiyordu. Delireceğimi düşünüyordum . Sinirden oturup ağlamaya başladım ve içimden sürekli, ‘ne yapacağım ben?’ diyordum. Tam o sırada kendi sesimi bastıran bir ses duydum içimde, bana: ‘Kiliseye git!’ dedi. Şaşkınlıktan donakalmıştm. Kilise mi??? ‘Ben ve kilise… ne alakası vardı ki?.’ Öyle çaresiz bir haldeydim ki, sesi dinlemeye karar verdim. O zamanlar Elmadağ’da bir şirkette çalışıyordum tabi ki en yakın aklıma Taksim’deki kilise geldi. İş yerinden koşar gibi çıktım , kilisenin kapısından hem biraz korkarak hemde heyecanla girdim . İçerisi boş gibiydi en arka sıralardan birine oturdum ve içimden, ‘Buraya beni sen mi çağırdın Tanrım?’ dedim. ‘Biz seninle ben daha çok küçükken küsmüştük. Ben senin öfkenle başa çıkamam, senden korkarak yaşamak istemiyorum!’ Bir yandan da ağlamaya başladım. Hüngür hüngür ağlıyordum. Sanırım bir 15-20 dk kadar oturdum, ağladım ve yukarıdaki benzer cümlelerle içimden sürekli Tanrı ile konuştum. Çıkarken gözüme kitaplar çarptı, oradan bir İncil aldım ve iş yerine geri döndüm. İşe geldiğimde beklediğim bütün evraklar masamın üzerinde beni bekliyordu. Sanki bir mucize olmuştu ve birden gülerek: ‘E, Tanrım biz barış mı imzalıyoruz şimdi seninle?’ dedim kendi kendime. Akşam eve gelir gelmez İncil’i okumaya başladım ve okudukça, her sayfada şaşkınlığım büyüdü. Ben bunca sene beni seven Tanrı’yı görememiştim, O’nun sevgisinden mahrum etmiştim kendimi. Ve O, yaptığım onca şeye rağmen benim kapımı çalmıştı ve içeri davet edersem benimle yemek yiyecekti. Ben O’nun kuzusuydum sesimi tanırdı, beni terk etmezdi . Ve sonunda anladım ki ‘YOL,GERÇEK VE YAŞAM BEN’İM’ yuhanna 14:6 YOL VE YAŞAM MESİH İSA idi .
Hamd olsun ki O’nu tanıdım. Artık bir kilisem beni hiç terk etmeyen bir Tanrım ve yeni kardeşlerim var.
Eski halimden cok ufak kırıntılar kalsa da, ben de imanda her gecen gün büyüyorum RAb’be sükürler olsun ve deneniyorum da! Şeytan hangi yüzyılda boş durdu ki? Şimdi de boş durmuyor, ama biliyorum ben O’nun kuzusuyum, ben O’nun seçilmiş kızıyım, O beni asla terk etmez. Ve dua ediyorum; Rab’bim eski elbiselerimi çıkardım , üzerime giydirdiğin yeni elbiselerimin kirlenmesine, yırtılmasına izin verme . Benim yolum senin ellerinde artık, beni ve tüm kardeşlerimi Kutsal Ruh’la mesh et. Mesh et ki, sesimiz diğer kayıp kuzulara da ulaşsın .
İsa Mesih adıyla AminSevgili Didems kardeşim
Rab’be hoşgeldiniz.
Tanıklığınız, Rab’le buluşmanız çok etkileyici.
Bizler onun seçilmişleriyiz.
Ne mutlu onun sesini işitip yanıtlayabilenleree.
Ne mutlu gel dediği yere gidebilenlere.
Ne mutlu sizeee
Kiliselerimize, kardeşlerimize ve formumuza hoş heldiniz.
Esenlik ve bereket artan ölçüde üzerinizde olsun kardeşim.Sevgiyleeee
Bu güzel tanıklıkları görünce gerçekten çok seviniyorum.. Rabbimiz olan İsa Mesih’e hamdediyorum.. Ona yücelik olsun.. Bu kadar kardeşimiz gerçeği görüyor ve ona iman ediyor.. Darısı Rabbi tanımayanların başına.. Bunun için bol bol dua edelim kardeşler..
Rab’de sevgiyle kalın.
Sevgili Didems’den alıntı: “Sinirden oturup ağlamağa başladım ve içimden sürekli, ‘ne yapacağım ben?’ diyordum. Tam o sırada kendi sesimi bastıran bir ses duydum içimde, bana “Kiliseye git!” dedi. …sesi dinlemeğe karar verdim. Kilisenin kapısından hem biraz korkarak, hem de heyecanla girdim.”
Bu kardeşimizin 28.10.2008 tarihli tanıklık yazısı, biraz önce dikkatimi ve ilgimi çekti! İNCİL okumadığı halde, iş hayatındaki gerilim saatlerinde çektiği sıkıntıyı Rab’den başka kim bildi? O sıkıntı anında içinde duyduğu o sese uyarak kilisenin sessizliğine dalan bu kardeşimizin Rab’le geçirdiği sürede, çalıştığı yerdeki her şey düzene girmiş!
Rab, bizi yaratmış ama, sesini bize işittirecek bir iç oda da, yaratmış kendine! İnsanların seslerini ve bize söylemelerini yanımızda işitiriz. Ama Rab, içimizde bize konuşurken sesini bize işittirir! O, bize içimizde konuşurken onun bize verdiği işitme ile işitiriz. Rab’le ilişkileri kopuk insanlar, Rab İsa Mesih’in sesini içlerinde işittikleri zaman onun tarafından seçilmiştirler! Bu sevgili kardeşimiz, o sesi asla unutmaz! Umarım ki, Rab’bin sesini işitmeği hep arar. Rab’bin sesindeki o arzu, arzumuzun da çok üstünde yüce bir arzudur. Ben de, sevgili Rab’bımızın konuşan sesini içimde hep dinlemek isterim ve ararım. Rab’bın sesindeki karşı konulmaz arzu ve hakimiyet, başka varlıkların hakimiyetinden daha güçlü ve daha etkindir! Umarım ki, bu kardeşimizin tanıklığı, bize teşvik edici ve düşündürücü olur.
“Allah’ın Oğlu’nun sesini ölülerin işitecekleri saat geliyor, ve şimdidir; ve işitenler yaşıyacaklardır.” (YUhanna 5:25).
Kurtarıcımız Rab İsa Mesih, İNCİL’de sık sık ve ısrarla anlatılan “Allah’ın egemenliği “dir! İNCİL’de yazılı doğru hareketleri kendiliğimizden yapamıyorsak, “çünkü bensiz bir şey yapamazsınız ” diyerek bize vaatle umut veren Rab İsa Mesih’e bakıp onun bizde işlemesini dileyelim; o yapacaktır! (Yuhanna 14:13, 14; 15:5). Çaresizliğimizde Kurtarıcımız Rab İsa Mesih, çaremiz ve kurtuluşumuzdur. Amin.@rut_debora 8825 wrote:
Babamız Tanrı’dan ve Rab’bimiz Mesih İsa’dan sizlere esenlik olsun!
Bir süredir forumu ziyaret ediyordum… Ve İncil okumaya başladım… RAB’be yücelik olsun ki bana gerçeği gösterdi ve beni çocuğu olarak kendisine seçti.rabbe hamdolsun Şimdi O’nun varlığıyla kendimin farkında vardım…
İsa Mesih diyor ki
“Ey bütün yorgunlar ve yükü ağır olanlar!
Bana gelin, ben size rahat veririm.
Boyunduruğumu yüklenin, benden öğrenin.
Çünkü ben yumuşak huylu, alçakgönüllüyüm.
Böylece canlarınız rahata kavuşur.
Boyunduruğumu taşımak kolay, yüküm hafiftir.” Mat. 11:28-30RAB’be hamdolsun ki beni karanlıktan kurtarıp ışığı yaptı.
Eğer bende kalırsanız ve sözlerim sizde kalırsa, ne isterseniz dileyin, size verilecektir.” Yu.15:4-7
İSA kalbimin önünde bekliyordu ve beni imana davet ediyordu…
Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır. Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapıyı çalana kapı açılır
İlk zamanlar İslamı tam anlamıyla yaşayan birisi olarak şimdi doğru yolu bulmam gerçekten çok ilginç ve güzel birşey…
Daha önceki hayatımda ( önceki hayatımda diyorum çünkü ben RAB’le tekrar doğdum!) İslam’ın bütün gereklerini yerine getiren birisiydim. Evet içimde bir huzur vardı tamamıyla görevimi yapıyordum ve bu yeterli diye düşünüyorum haliyle bunun verdığı bır guven vardı bende. Namazımı kılıp orucumu tutmakla TANRI’nın sevgisini kazandığımı düşünüyordum. Hamdolsun ki RAB bana sevgide kuralın olmadığını gösterdi. Önce yazılar okumaya başladım ve okudukça İncilin hayatıma girmesi gerektığını anladım okucukça etkilendim okudukça kendimi mutlu ve huzurlu hissettim…
Bu huzur gittikçe beni İSA ya yaklaştırdı ve İSA ya yaklaştıkça o bana kapılarını açtı…gv
Şimdi İsa Mesih inanlısı olarak aranızda bulunduğum için TANRI’ya şükrediyorum… Çünkü hepimiz aynı bedenin üyeleriyiz…
Mesih, herşeydir ve herşeydedir.Mesihin egemenliği yüreklerinizde hakem olsun!
RAB’le kalın!iman ettim
Baba , Oğul , Ve Kutsal Ruh adıyla,Amin.
- Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.