[Anonim]

Ey iyilikler çeşmesi,
Şükürler olsun sana.
Ben,zavallı bir durumdayken,sen yanı başımdaydın.
Beni çamurdan çıkartacak ve yıkıyacak elin buradaydın.
Bense bunu bilmiyordum.
Ne aradığımı bilmeden,seni arıyordum.
İçinde bulunduğum, sefil durumumdan dolayı,hatalara batıyordum.
Oysa sen.. yanı başımda hazır bekliyordun,beni teselli etmek için.
Bana seslenişini duydum.
Yavaş yavaş,merhametli,ellerinle yüreğim üzerinde çalışarak,önce yüreğimi arıttın.
Ve bana görmediğim halde,gerçekleştiklerinde,hazır bulunmadığım onca olaya inanma güdüsünü bahşettin.
Kör olan gözlerim,sağır olan kulaklarım senin sayende,sifa buldu.
beni oya gibi işlerken,benim hala sana giden ve sana götüren yoldan haberim yoktu.
Benim gerçek sevgiden de haberim yoktu.
Oysa sevgi olan.. Sen, yanıbaşımdaydın.
İç çekiyordum,sen beni duyuyor ve anlıyordun,
Sallantıdaydım,sen beni görüyor,beni yönetiyordum,
Çaresiz,bitmişken.. sen bana konuşuyordun.
Gerçeği bulmaktan umudunu kesmiş ölü ruhumu,çağırdığında,
İçsel huzursuzluklarım,beni saran karanlıklarımda,
Gözyaşlarım ve dualarımda,Sen hep yanıbaşımdaydın.
Kendimi kaybetmiş bana.. yol gösteriyor,bana sesleniyordun.
Merhametini ve koruyucu kanatlarını üzerime gererken ,benim bundan haberin yoktu.
Sonunda Seni tanıdım..
Bana seslenişini duydum.İçimdeki korkularım,Senin tesellin sayesinde sonlandı.
Hatalarımı ve iğrenç davranışlarımı bağışladığın için adını yüceltiyorum.
Beni bulduğun için.adına şükrediyorum.

[Yazar]

Yazılar