[Anonim]

Jennifer M.’in Hikayesi…

Ben 18 yaşındayım, bağımsız ancak utangaç bir doğam var. Yaşamım boyunca kiliseye gittim. Gittiğim kilisenin gençlik tapınma takımında davul çalmaya başlayarak kilise hizmetinde yerimi aldım. Yaşam hayli iyiydi ancak içimde bir boşluk hissediyordum.

Lisedeyken içimdeki bu boşluğun büyümekte olduğunu fark ettim, beni tatmin etmesi için bir şey bulmak zorundaydım. İlk olarak önemsiz haylazlıklar yapmaya başladım, mesela ağzı bozuk amcamın sigaralarını çalmaya başladım. Ancak bu bana boşluğumu unutturmaya yetmemişti. Bu işin sonunu kolayca bırakmayacaktım.

Ben Jennifer’dim ve istediğimi elde etmeliydim. Bilgisayar konusunda çok başarılıydım ve sıradan bir insanın beceremeyeceği şekilde internette bir çok siteye girmeyi başarabiliyordum..

En sonunda aradığımı buldum, istediğimi elde ettim: pornografi.

Daha ne olduğunu anlayamadan, ben bir bağımlıya dönüştüm.
Bu benim için seks yerine koyduğum bir şey değildi, bakireydim ve hala bakireyim.

Basitçe benim yaşamımda hissettiğim boşluğu doldurması için bir şeydi. Üzgün olduğum zaman, kötü bir gün geçirdiğimde, yalnızca odama gider, kapıları kilitler ve yeniden iyi hissedebilirdim.
Ve bu bedavaydı, zararsızdı. Hiç kimse bilmeyecekti. Ancak internete her geri döndüğümde bir önceki site artık beni tatmin etmiyordu.

Uyuşturucu bağımlıları gibi daha sert bir hap arıyor, daha sert ve iğrenç sitelerde dolaşmaya başlıyordum. Tanrı müdahale edene kadar bu durum devam etti.
Bir gün, bir anda neden ve nasıl olmadığını bilmeden yaşantımın mahvolduğunu fark ettim.

Benim babam sigara içerdi ve babam sigarayı bir anda bırakmıştı, nikotin bandı yada seviyeli bırakma ile uğraşmadan.

Benim de bunu yapmak zorunda olduğumu hissettim.

İçimdeki boşluğu iyileştirebilecek tek şey Tanrı olduğunu keşfettim. Bilgisayarımı komple formatladım. Beni tiksindirici bir insan yapan bütün dosyaları, resimleri, programları ve şifreleri, murdar olan her şeyi sildim. Zararsız bir merak bağımlılığa dönüşmüştü.

Kısa bir süre sonra kilisenin hafta sonu kampına gittim. Giderken heyecanlıydım ancak yaşam değiştiren bir etkiyi beklemiyordum. O hafta sonu yaşamımı tekrar İsa Mesih’e adadım. O hafta sonu şu ayetler bana yol göstermişti:

“Bir kimse Mesih’te ise, yeni yaratıktır; eski şeyler geçmiş, her şey yeni olmuştur.” 2. Korintliler 5:17

“Hepimiz murdar olana benzedik, Bütün doğru işlerimiz kirli âdet bezi gibi. Yaprak gibi soluyoruz, Suçlarımız rüzgar gibi sürükleyip götürüyor bizi.” Yeşaya 64:6

“Ama Kurtarıcımız Tanrı, iyiliğini ve insana olan sevgisini açıkça göstererek bizi kurtardı. Bunu, doğrulukla yaptığımız işlerden dolayı değil, kendi merhametiyle, yeniden doğuş yıkamasıyla ve Kurtarıcımız İsa Mesih aracılığıyla üzerimize bol bol döktüğü Kutsal Ruh’un yenilemesiyle yaptı.” Titus 3:4-5

“Ama Kurtarıcımız Tanrı iyiliğini ve insana olan sevgisini açıkça göstererek bizi kurtardı. Bunu doğrulukla yaptığımız işlerden dolayı değil, kendi merhametiyle, yeniden doğuş yıkamasıyla ve Kurtarıcımız İsa Mesih aracılığıyla üzerimize bol bol döktüğü Kutsal Ruh’un yenilemesiyle yaptı.”

O günden sonra dünyanın ya da benliğimin değil Tanrı’nın istediği ve O’nun yüceliğine yakışacak şeyleri yapmaya başladım.

O hafta sonu tecrübe ettiğim sevgi, benim kurtuluşum olmuştu. Tanrı’nın beni sevdiğini biliyordum. . .

Ama beni kadar çok seviyor.?
Etrafım benim için dua eden, bana hizmet eden, bana tavsiyelerde bulunan, bana sevgi gösteren tanımadığım insanlar tarafından kuşatılmıştı.

Ancak bu yabancılar beni niye sevmişlerdi ?

Kutsal Kitap şöyle der:

” Biz ise seviyoruz. Çünkü önce O bizi sevdi”
1. Yuhanna 4:19

Onlar beni seviyorlardı çünkü ilk olarak onlar Tanrı’nın sevgisini hissetmişlerdi.
Artık benim de Tanrı’nın benim için olan sevgisini hissettiğim düşünülürse, bu sevgiyi bütün dünya ile paylaşmayı istemem çok doğaldır!

Sevgiye ek olarak tapınma müziğinden eskisinden çok daha farklı bir zevk almaya başladım.
Eski Hıristiyan arkadaşlarımla daha da samimi oldum ve yenileri ile tanıştım. O hafta sonundan sonra İsa Mesih, benim yüzümde ve hareketlerimde parlıyordu.
Her gün Tanrı’yı övmek için yeni bir sebep veriyordu. . . İçimde hiçbir boşluk kalmadı. Hiçbir öfke. Hiçbir yalnızlık. Hiçbir üzüntü. Hiçbir korku.

“Doğru hükümlerin için gece yarısı kalkıp sana şükrederim.” Mezmurlar 119:62

Ben artık böyle hissediyorum. Gecenin bir saati yatağımdan kalkıp O’na şükrediyorum ve tapınıyorum. Bendeki ve etrafımdaki değişim için O’nu yüceltiyorum.

Tanrı’da değiştirilmek için asla çok genç veya çok yaşlı olma sorun değildir.

“Gençsin diye kimse seni küçümsemesin. Söz söylemekte, yaşayışta, sevgide, imanda ve paklıkta, iman edenlere örnek ol.”

Bugün.
Evet bugün sende kendini Tanrı’ya tamamen verebilirsin.
Kaybedecek hiç bir şey olmamasına rağmen, kazanacağın cennette sonsuz bir yaşamdır.
Kutsal Kitap der ki:

“Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı’nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa’da sonsuz yaşamdır.”

“Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı’nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa’da sonsuz yaşamdır.”

Bu armağanı almak istemez misin ?
Bu armağanı alıp Tanrı’nın kucağına O’nun çocuğu olarak koşmak istemez misin?

Tüm dünya seni terk etse bile O orada olacaktır. Tanrı, dün, bugün ve yarın aynı Tanrı’dır ve seni sevmektedir.

Yazan: Jennifer M

[Yazar]

Yazılar