[Anonim]

Bu başlıkta görüşlerini belirten bütün arkadaşlara teşekkür ederim. Bir kardeşin dediği gibi ”helal olsun” demek gerekiyor. En toleranssız gibi görünen abilerin bile aslında burda yansıdıği kadar toleranssız olmadıkları anlaşılıyor bu yazılanlardan.
Bu hoşgörü ve anlayış ortamının devamlı olması için her gün bayram olsa keşke diyor insan ama bu mümkün değil ne yazık ki. (Deli olmak hariç tabi, deliye her gün bayrammış ya :) )

”Happychristmas” ve ”OrhanAnt” arkadaşlar, bayramımızı kutladığınız için size ayrıca teşekkür ederim.

[Anonim]

Sevgili abdulKadir bana teşekkür etmeyi unutmuşsunuz :D

Ben Ramazan Bayramının oruç tutulma ayıyla birlikte başladığını düşünerek, Ramazan Bayramının da eylülün başında başladığını sanmıştım ve sizin Ramazan Bayramınızı eylülün başında kutlamıştım :) Unuttunuz mu?

Bazen böyle teknik hatalar oluyor… İnsanların kafası karışık olduğu zamanlar iyi bilmedikleri konularda benim gibi abuk sabuk işler yapabiliyorlar :)

Neyse… Dostluğu, kardeşliği, birliği, bütünlüğü amaçlayan her oluşumun için de ben de varım. Bu oluşumlardan biri Ramazan Bayramıysa, böyle bir şeyi her zaman desteklerim.

[Anonim]

Bayram kutlamak, dini bir gelenekten de ote, kulturumuzun bir parcasidir, ve bayramda aile bir araya gelir, tatli yenilir tatli konusulur=) Bunun dini bir tarafi olmadigindan dolayi, hristiyan olmayan akrabalarimi tabikide ziyarete gidecegim. Aksi zaten bir saygisizlik olur.
Tum Musluman kardeslerin bayramini kutlarim.
Rabb sizinle olsun. Tekrar dan iyi bayramlar.

[Anonim]

@Ankarali 9903 wrote:

Selam Değerli Arkadaşlarım ,

Biz TÜRKÜZ ve dilimiz TÜRKÇE. Dilimiz bu kadar zengin ve güzelken niye Arapça selamlaşmayı kullanmakta ısrarcı olayım ki?

sayın pastör
bazı konular vardırki inançla ilgilidir. insanlar o yöde ifade ile kendini mutlu his ediyor.dolayısıylada arapça ısrar diye bişey söz konusu değil.unutmayınki islam inancı arapça olarak allah tarafından indirilmiş.başka ülkelerdeki müslümanlarında bazı şeyleri o dilde yapması kimseyi rencide etmesin.allah daha öncede başka dillerde insanlara hitap etti. tevratta ibranice,incilde greekçe kuarandada arapça olarak.unutmayınk hristiyanlardada böyle şeyler var.ben alsancak katolik kilisesine çok sık giderim ve ordan dostlarımda var.çoğu şeyleri latince yapıyorlar ve bazı konularda latince zorunludur.
saygılarımla

[Anonim]

BAYRAMLAR

Bende bu ülkenin bir ferdi olarak,
Düne kadar bayramları kutlardım.
İnsanları memnun eder,
Onları hoşmut ederdim, tebriklerimle, güzel övücü sözlerimle.
Dilekler dilerdim.
Onlardan alacagım azıcık övgü
Azıcık güler yüz içindi.
Nedenini bilmeksizin.
İnsanlarla bir araya gelir hoşça vakitler geçirirdim.
Dünyanın işlerinden sözeder,
Yaptıklarımızla övünürdük.
Bilmeksizin!!!
Bilmezdik ki biz O’nun için birşey yapamayız.
O’nun bizlerin yaptıklarına ihtiyacı olmadığını bilmezdik.
O’nun gücünün farkında degildik.
Oruçlar tutar, övünür.
Kurbanlar keser, övünürdük.
Tuttum, kestim sözleriyle kendimizi yüceltirdik.
Bilmezdik kardeşim,
Gerçekten bilmezdik ne için, neyi yaptığımızı.
İnsan memnuniyeti içindi bu yaptıklarım.
Kutlardık birbirimizi.
Bayram bitincede unutur giderdik,
Tüm temenni ve dileklerimizi.
Yine kabuğumuza çekilir,
Yaşam mücadelesi içerisinde kaybolup giderdik
Bilirdik bir güç var bizleri yaratan.
Ama ulaşamazdık ona.
O’nu işitemez,
O’nunla konuşamaz,
O’nunla zaman geçiremezdik.
O’nu aramaz ve yaşamlarımızdaki yerini almasını istemezdik.
Ve bir gün
Bir cesaretle davet ettik O’nu.
Çağırdık yüreklerimize.
Açtık yürek kapılarımızı.
Gel ve gir içeri dedik, doğru yürekle.
Duydu sesimizi, hazırdı davete evet demeye.
Geldi
Varlığını kanıtladı.
Yaşamlarımıza müdahil oldu.
Bizlere doğruyu gösterdi
Güç verdi.
Kaygılarımızı yok etti.
Merhametini gösterdi.
Utancımızı yok etti.
Tasadan ve kedersen uzaklaştırdı bizleri.
Özgür kıldı her tür günahtan.
Temiz kıldı bizleri.
Ruhunu döktü üzerlerimize.
Yaşam sözlerini bizlere açıkladı.
Susuzlugümüzü giderdi.
Bereketlerini sundu cümertçe.
Kendi esenliğini verdi bizlere.
Bizleri nasıl sevdiğini gösterdi.
Bizleri asla terketmeyecegini kanıtladı.
Bizlerle nasıl övündüğünü anlattı.
Ailesinin üyeleri yaptı bizleri.
Kendi çocukları olma hakkını bizlere verdi.
Onunla dostane ilişkiler kurmamızı sağladı.
Göksel egemenliğinin kapılarını araladı bizlere.
Sonsuz yaşamı verdi bizlere.
Yeniden doğmamızı sağladı.

Ve ben biliyorum ki,
O’nunla benim arama hiçbir insan giremez.
Yaşantımın her anında O benimle.
O benimle ve ben ise O’nunlayım.
O beni asla terketmeyecek.
O beni yönlendirmediği sürece,
Hiç birşey yapamayacağımın farkındayım.
O’nsuz ben bir hiçim.
O’nsuz ben hiçbirşey yapamam.

Kim mi O ??
O, KUTSAL RUH ‘TUR
O, İSA MESİH’TİR
O, BABA TANRI’DIR
O, YAHVE DİR.

Övgü ve yücelik sadece ve sadece Rab’bindir.

Ne mi yapıyorum!!!
O’nun sağladığı esenliğin tadını çıkarıyorum.
O’nunla her anımı bayram tadında yaşıyorum.
Nasıl her günüm bayram olmaz ki?

Sizde her gününüzün bayram olmasını istermisiniz?
Dileyin alacaksınız,
Arayın bulacaksınız.

AMİN

BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN

[klaus]

hisusa

Sevgili Halleluya bu şiirinizi pazar sabahı kiliseme gitmeden önce okudum. Hem teşvik aldım hem içim sevinçle doldu.
Harika bir şiir çok duygulandım. Rabbim sizi bereketleyip her gün içinize çoçuksu sevinçler versin. Esenlikle kalın

Rabdeki kızkardeşiniz.

[Anonim]

KAYRAM;9877 wrote:

Hiçbirşey yapmıyoruz. O günde her zamanki gibi İsa Mesihi övmeye devam ediyoruz. Bazı hristiyan arkadaşlarım ramazanda oruç tutuyorlar bile :)) Ama şu nedenle ; Herkes bir gün İsa Mesihi Rab ve Kurtarıcı olarak kabul etsinler diye :))
Geçen sene noel bayramımız, kurban bayramına denk gelmişti. Bizde kilisemizde yapılacak olan noel kutlamalarını birkaç gün ileriye attık. Yani pazar günü yapılması gerekirken salı gününe erteledik. Çünkü kutlamalar o kadar kalabalık oluyor ki.. :)) Davet edilmiş veya edilmemiş bütün müslüman aileler orada oluyor :))

Esenlikle kal arkadaşım.

Sevgili Kayram kardeşim.. Yazdığınız bu yazı biraz dikkatimi çekti.. Arkadaşlarınızın ramazanda oruç tuttuğunu yazmışsınız.. İtiraf etmeliyim ki; bunu bende daha önceleri yaptım.. Herkesin iSA MESİH’İ RAB VE KURTARICI olarak kabul etmesi için bunu yapmıştım. Ailem müslüman.. ve onlar beni halen hristiyan olduğumu bilmiyorlar.. Onlar oruç tuttukları zaman, bende onlara katılıyorum.. Ama onlar, Muhammed için yahut, islam için tutuyorlarsa bende Rab İsam için oruç tutuyorum.. Bunu tabiki onların oruç tuttuğu zamanlarda değil, başka zamanlarda da yapıyorum.. Hem sağlık açısından iyi, hem de Rabbimiz İsa Mesih için birşeyler yapıyorsunuz.. Denemek gerekiyor..

Rab’de sevgiyle kalın..

[Anonim]

only god can judge me;12954 wrote:

Sevgili Kayram kardeşim.. Yazdığınız bu yazı biraz dikkatimi çekti.. Arkadaşlarınızın ramazanda oruç tuttuğunu yazmışsınız.. İtiraf etmeliyim ki; bunu bende daha önceleri yaptım.. Herkesin iSA MESİH’İ RAB VE KURTARICI olarak kabul etmesi için bunu yapmıştım. Ailem müslüman.. ve onlar beni halen hristiyan olduğumu bilmiyorlar.. Onlar oruç tuttukları zaman, bende onlara katılıyorum.. Ama onlar, Muhammed için yahut, islam için tutuyorlarsa bende Rab İsam için oruç tutuyorum.. Bunu tabiki onların oruç tuttuğu zamanlarda değil, başka zamanlarda da yapıyorum.. Hem sağlık açısından iyi, hem de Rabbimiz İsa Mesih için birşeyler yapıyorsunuz.. Denemek gerekiyor..
Rab’de sevgiyle kalın..

Hep korkuttunuz, birgün ölünce yanacak yıkılacak kavrulacaksınız diye.
Neden bu korku? Hangi din bunu hükmeder?
Hangi mesheb buna yol verir esenler?
Ben müslümandım, hep korkutuldum,
Ama şimdi korkmuyorum, çünkü onu, İncil’i okuyorum.
Korkmuyorum artık ölümden.
Neden mi?
Kutsal Kitap’ı okudukça önümü görüyor,
doğruya yöneliyor, ondan feyz alıyorum.
Artık pazarları evden çıkıp SAKLICA
kutsal mekana koşuyorum.
Doğruca, huzurla dönüyorum evime.
Çıkıp giderken, düşünüyorum, vah diyorum geçen bunca senelerime.
Varsın beni dolandırsınlar, evimden malımdan başka ne alırlar?
Ama öyle kutsal bir varlık kazandım ki, işte onu benden çok zor alırlar.
Evimde kalmadı huzur ve neşe,
Bakamıyorum çocuklarıma ve eşime
Hain dostum dolandırdı acımadan bize
Bu yüzden bakamıyorum hiçbir yüze
Birgün Mesih gelecek,
O zamanı görürsem dertlerim bitecek
İnanç ve Rab doğru yolum oldu
Okudukça içim ferah ve neşe doldu.
Okuyun bunu dostlarım,
Her zaman birlik beraber olalım.
Olanlar olmayanlara yardım etsin
İnancınızı RABBİM HER DAİM ETSİN.

[Anonim]

Sevgili Buse,
İnsanlar Tanrı hakkında yeterli ve doğru bilgiye sahip olmadıkları için kulaktan dolma sözlerle, masallarla, uydurma hikayeler ve yalanlarla Tanrı’yı yanlış tanıyorlar. Kafalarında, elinde bir sopa olan, en ufak bir yanlışlıkta kafalarına vuran, hemen cezalandıran, yakıp yok edip öldürmek isteyen bir Tanrı resmi çiziyorlar. Ama İncil, Tanrı’nın sevgi Tanrısı olduğunu öğretir.

Tanrı, merhametli, sevgi dolu, çok acıyan, geç öfkelenen, günahlı insanı, kolları açık bir şekilde bağışlamaya hazır bir Tanrı’dır. Tanrı’nın sevgisi öylesine yüce, öylesine büyük, öylesine derindir ki, insan bunu ancak O’nun sevgisini tadarak, yaşayarak anlayabilir. Tanrı’nın sevgisi karşılıksızdır. O bizi koşulsuz olarak sever. Ama bu, günah işlememize göz yumacağı anlamına gelmez. Tanrı Kutsaldır ve günahtan nefret eder. Günah, ilk atamız olan Adem ve Havva’yı Tanrı’dan ayırmış ve ölüm dünyaya girmiş, böylece tüm insanlık ölümlü olmuştur. O zaman bizler, bizi Tanrı’nın sevgisinden koparacak her türlü günahtan kesinlikle uzak durmak zorundayız, çünkü günah insanı Tanrı’ dan ayırır.

Tanrı insanları o denli çok seviyor ki, onların yok olmasını, mahvolmasını asla istemiyor. Bizler sonsuz ölüme gitmeyelim, mahvolmayalım diye Tanrı bir kurtuluş yolu açtı ve kendi özünden olan Mesih’i dünyamıza gönderdi. İsa Mesih senin, benim ve tüm dünyanın ödemesi gereken günah borcunu çarmıhta kendi canını vererek ödedi. Her kim İsa Mesih’in çarmıh üzerinde günahlarının bedelini ödediğine iman eder ve Mesih’i yaşamına kabul ederse kurtulacaktır, sonsuz ölümü ve cehennemi tatmayacaktır. Böylesine büyük bir sevgi örneğini hangi dinde, hangi inançta, hangi peygamberde görebilirsiniz? Kim günahlı, kötü bir kişinin yerine ölmek ister? Kutsal İncil Kitabı’nda Yuhanna 15:13′ te İsa Mesih şöyle der:

‘Hiç kimsede, insanın dostları uğruna canını vermesinden daha büyük bir sevgi yoktur’.

‘Sevginin ne olduğunu Mesih’in bizim için canını vermesinden anlıyoruz’ (1.Yuhanna 3:16).

İsa Mesih sadece yakınları için, onu sevenler için ölmedi. O, kendisini reddedenler, acımasızca işkence edenler, çarmıha gererek öldürenler için de öldü. O hiç ayırım yapmadı insanlar arasında, herkesi sevdi, herkes için kanını döktü ve canını verdi. İşte gerçek sevgi budur. Tanrı’nın karakterinin özü sevgidir ve bunu İsa Mesih’te bize açıklamıştır.

Sevgili Buse, sen İsa Mesih’i tanıyınca gerçek sevgiyi, mutluluğu, esenliği ve iç huzurunu tattın ve yaşadın. Bunun için seviniyoruz ve tüm insanların İsa Mesih’i tanıyarak gerçek mutluluğa ve huzura kavuşmalarını istiyoruz. Onlar da Yaratıcıları’nın sevgi Tanrı’sı olduğunu anlasınlar. O, öcü bir Tanrı değildir, tehdit ederek, zorlayarak kimseyi kendisine çekmez. O, Sonsuz Yaşam’a giden yolu açmış, yolu ve gerçeği göstermiş ve seçimi bize bırakmıştır.

Sevgilerimle

[Yazar]

Yazılar