[Anonim]

Bu bir yaşam öyküsü; ama bitmemiş ve yaşanmaktadır. Bazıları; hala yaşamakta, bazıları ise bu dünyada varlıklarını yitirmişlerdir. Bu öykünün bir kısmını yazmak istememin nedeni basit gözükse de; temelde düşünülmesi gereken şeyler olduğu içindir.

Bir baba, bir anne, bir özürlü çocuk ve bir sadık çocuk. Çok basit ve herkesin bildiği toplumun temel birimini oluşturan bir aile. Özürlü çocukları için ellerinden gelen her şeyi yapan bir aile. Her türlü olanağı sağlayan, özürlü olan için bir yerden bir yere giden bir aile! Her yapılan ailenin mutlu olması için! Baba, bütün gücünü veriyor. Anne, aldığı yetkiyi, önce özürlü için kullaniyor. Sonuc korkunc! Anne; özürlü tarafından parçalanıyor. Baba; özürlü ve diğer sadığı ile başlı başına kalamıyor. Özürlü tutuklanıyor. Baba, üçgen arasında kalıyor. Herşeye rağmen; kızını korumaya çalışıyor.Çünkü o, özürlüdür. Onun iyiyleştirilmesi gerekmektedir. Sadık bocalamaktadır. -Ama ; babasının sözündedir . Babanın akrabaları; kızını korumasına dayanamadıklarından saldırmaktadırlar. Sevdiği ölmüş, evlilik günü için eşine elbise aldığı kız annesine kıymış ve hiç yoktan kendi yargılarını ortaya koymak için ; saldıranların ortasındaki bir baba !…

Sonuç ; hala özürlüyü topluma sağlamaya çalışan ( Çok sevdiği sözünü kaybeden aynı zamanda ); akrabalarının kışkırtmalarına kanıp özürlü çocuğunun doğru yola gelmesi için çabalayan bir baba !

Öykü hala devam etmektedir; baba yerinden ayrılmamış ve özürlüyü kazanmak için çaba sarfetmektedir. Bu kişiler; şu anda yaşadığı için isimlerini yazmadım

Rabbin sevgisi ve esenliği sizinle olsun.

[Anonim]

Sevgili Fırat kardeşim paylaşımınız için teşekkür ederim.

Rab'bin denemesine örnek oluşturan bilgilendirici deneyiminiz üzerinde hepimizin derin düşünüp gerekli mesajları almamız gerekmektedir. Özürlü olarak sözettiğiniz; annesini parçalayan çocuğun zihinsel özürlü olduğunu sanıyorum. Olayda asıl ders alınması gereken noktanın babanın olması gereken, doğru bir insana yakışan yapıcı ve şefkatli çabalarına annenin akrabalarının aldıkları haksız ve insafsız tutumdur. Çocuk şuuru yerinde olmadan annesinin canına kıymış ve tedaviye gereksinimi olan bir insandır. Annenin akrabalarının baba gibi özürlü çocuğun yanında olup tardımcı olmayak için uğraş vereceklerine olumsuz bir tavır almalarını şeytanın ayartısı olarak değerlendiriyor ve Rab'bin bereketli eliyle yüreklerine dokunmaları için dua ediyorum.

Rab'bin lütfu sizinle olsun.

[Anonim]

Öyküde ilginç gelişmeler olmuştur.Yazmak için üç hafta bekledim ( O zaman babayla görüştüğümde eşini hala sevdiğini söylüyordu). Baba ve sadık çocuk; bulundukları yeri terk ettiler.Yurt dışına gittiler.Bir ay sonra döndüler. Baba; sekreteriyle evlilik hazırlığı yapıyor. Akrabalar; kışkırtıcı düşüncelerinden vazgeçtiler. Özürlü çocuk, bir zaman özel bakımdan sonra serbest kalacak ve dünyasal yaşamları sürüyor.

Öyküde ( Gerçek ve Yaşanmaktadır. ), müslümanlar için özellikle ilginç gelişmeler olmaktadır. Basın-yayın aracılığıyla son gelişmeleri okumuş ya da dinlemişsinizdir.

İlginç olan nedir ? Babanın eşini öldüren kızını affetmesidir. Kızı hakında suçlamasını geri almıştır. Peki sanık olan diğer iki kişiyle ilgili affı var mı ? Hayır ! Onların cezalandırılmasını istiyor. Acaba bir inanlı olsaydı, böyle mi davranırdı ? Sadece kızını affediyor. Ama diğer iki kişiyi cezalandırmayı istiyor.

Peki !.. Bunu niye yazıyorum ? Diğer bir olgu, bununla paralel olarak: Onları tanıyanlar, babanın kızını affetmemesi üzerine. Kızın da en ağır cezayı görmesini savunuyorlar.Baba’yı tanıyanlar eşinin öldürülmesinde rol oynayan kızının affedilmesini içlerine sindiremiyorlar. Sevgili Necati’nin Malatya’da öldürülmesi sonrasında; eşinin davranışı ve söylemine bile şaşırmışlar; kısasa kısas olması gerketiği ifade edilmişti. Bu davranışa şaşırmalarına, şaşırmıyorum. Zira; gerçek ve diri Tanrı’yı tanımamalarının ne kadar insanların davranışlarını etkilediğini görüyorum.

Rabbin sevgisi ve ışığı sizinle olsun.

[Yazar]

Yazılar