[Anonim]

Bir pazar günü anne ve baba çocuklarını alıp mutlu bir şekilde pikniğe gidiyorlardı. Hava sıcak olduğu için arabanın camları açıktı ve yavaş yavaş manzarayı izleyip yolda ilerlerken, çocuklardan biri bağırdı, ANNEEEEEE ARI GİRDİ arabaya!! Bunun üzerine diğer çocuk ta bağırdı ve anne arkaya dönüp çocuklarının başı üzerinde vızırdayarak dönen arıyı görünce kocasına dönüp, “ÇABUK BİRŞEY YAP, YOKSA ARI ÇOCUKLARIMIZI SOKACAK…..” dedi. Baba arabayı sağa çekti ve avucuyla arıyı yakaladı, birkaç saniye öyle durdu, ve baba avucunu açıp bakmak istediğinde arı tekrar uçtu arabanın içerisine, ama avucunda kocaman bir kırmızılık, şişlik, acı ve bir iğne vardı, Arı babayı sokmuştu. Hatta iğnesi babanın elinde kalmıştı, ve baba, arının tüm zehrini ve iğnesini kendi bedenine almıştı, çocuklar rahatlamış ve mutlu olmuşlardı, babaları acı içerisinde iğneyi çekip çocuklarına gösterdi:

‘Artık Korkmayın o arı artık size zarar vermez, eğer tekrar başınızın üzerinde vızırdarsa bile korkmayın. O beni soktu ve size bir zarar vermez artık’ dedi.

Mesih İsa da bizler için, çekmemiz gereken bütün acıları üzerine aldı, bizlere sonsuz hayatı vermek için O çarmıha çıktı ve çarmıhta Şeytan’ın başını ezdi. Şeytan belki bizim de etrafımızda dolaşabilir, tıpkı o arı gibi, ama hiçbir zaman bizi sokup zarar veremez, çünkü Babamız onun zehrini alıp, iğnesini koparmıştır.

[Anonim]

yitro;13805 wrote:

Mesih İsa da bizler için, çekmemiz gereken bütün acıları üzerine aldı, bizlere sonsuz hayatı vermek için O çarmıha çıktı ve çarmıhta Şeytan’ın başını ezdi. Şeytan belki bizim de etrafımızda dolaşabilir, tıpkı o arı gibi, ama hiçbir zaman bizi sokup zarar veremez, çünkü Babamız onun zehrini alıp, iğnesini koparmıştır.

Çok güzel bir benzetme bu sevgili Yitro,
Dünyadaki anne ve babalar arasında canlarından çok sevdikleri çocukları için büyük fedakarlıklar yapan, ya da çocuklarını ölümden kurtarmak için canlarını veren anne baba örneklerine çok sık olmasa da rastlıyoruz. Örnekteki baba gibi… çocuklarına zarar gelmesin diye kendisi acı çekti. Acaba bir kimse gidip de başka birinin çocuğu için canını vermiş midir?

Ama sonsuz Tanrı, Egemen Rab olan İsa Mesih, gökteki yüceliğini ve görkemini bir kenara iterek günahlı insanı sonsuz cehennem yargısından kurtarmak için gönüllü kurban olmuş, çarmıh üzerinde kanını akıtmış, canını vermiştir. Bunu yapmakla günahlı insanı Tanrı ile barıştırmış, sonsuz yaşama giden yolu açmıştır. Ölümün O’nu altedemediği İsa Mesih, görkemle dirilmiş ve Şeytan’a karşı büyük bir zafer kazanmıştır. HAMDOLSUN!

Bizler günahlı iken ve sonsuz cehennem yargısını haketmişken, İsa Mesih, o korkunç işkencelere ve çarmıh ölümüne katlandı, bizler için canını verdi, ta ki bizler yaşayalım. Bundan daha yüce bir sevgi örneği olabilir mi? Nasıl bir sevgi bu böyle? Sonsuz yaşam armağanını hakedebilmek için bizler ne yaptık ki?

İşte burada Tanrı’nın kayrasıyla, inayetiyle karşılaşıyoruz. Tanrı bizlerden sadece kendisine dönmemizi, bizlere sunmuş olduğu kurtuluşu bir armağan olarak vermek istiyor. İsa Mesih’in çarmıh üzerinde sağlamış olduğu bu kurtuluş sadece imanla elde edilebilir.

Sevgili okuyucu, sevgili misafir, sen de bu kurtuluş armağanına sahip olmak istemez misin? İsa Mesih seni seviyor ve sonsuz cehennem yargısından kurtarmak istiyor. İsa Mesih’e iman ettiğinde Şeytan’ın senin üzerinde hiç bir etkisi olmayacak, hiçbir güç bir daha seni İsa Mesih’in elinden kapamayacak. Çünkü Rab senin kalkanın olacak.

Sevgilerle

[Yazar]

Yazılar