[Evangelist]

Aklanmak normalde sözlük anlamına baktığımız zaman herhangi bir şeyden dolayı suçlu görünen ve yargılanan bir insanın o suçu yapmadığının ortaya çıkması sonucunda suçsuz sayılması demektir.Ama aklanmanın İncil deki anlamı böyle değildir çünkü bizler suç işledik ve bu kesin bir şey suçlu olduğumuz açık bir şekilde ortada o halde suçsuz bulunamayız biz suçluyuz. Aklanmanın İncil’e göre anlamı Tüm insanlar günah işlemişlerdir ve Tanrı’nın gazabına uğrayıp cehenneme mahkum olmuşlardır.Ne var ki kendileri uğruna günahsız bir yaşam sürmüş ve cezalarını çekmek için çarmıhta ölmüş olan ve dirilmiş olan İsa Mesih’e iman ederlerse, Tanrı bu cezayı çekilmiş sayar, iman edenleri doğru ve suçsuz kabul eder başka bir değişle onları aklar.İncil’de geçen aklanma, doğruluk yada adalet sözcükleri Grekçe de aynı kökten türetilmiş sözcüklerin karşılığıdır.

Tomas amcanın yaptığı Kitabı Mukaddes Şirketinin çıkardığı çeviride Tomas amca aklanma yerine “doğrulukla donatılmak” sözünü kullanıyor ve bu tam bir anlam veriyor Çünkü ben suçlu olduğum halde suçsuz olamam suçluyum ama Mesih sayesinde doğrulukla donatılıyorum.

Bu ayetlere baktığımızda Pavlus insanın yasadan bağımsız olarak Tanrı tarafından aklanacağını açıklıyor.Bu demek oluyor ki Tanrı doğru olmayan, yasa karşısında suçlu ve günahkar olan insanı kurtarmak için yaptığı planı insanlara açıklıyor.Ve kurtuluş için yaptığı bu planda insanlardan yasayı yerine getirmelerini beklemiyor kurtulmaları için çünkü aklanma hiçbir zaman yasanın gereklerini yapmakla elde edilemez çünkü insanlar Tanrı’nın buyruklarını tam olarak hiçbir zaman yerine getiremezler yani insan doğası gereği daima günaha meyillidir ve günah işler bu nedenle de Pavlus Tanrı’nın gazabı açıkça görülmektedir diyor.Ancak Pavlus bütün bunları söyleyip gösterdikten sonra kendisini dinleyenlerin günahın bilincine varmalarını sağladıktan sonra iyi haberi anlatmaya başlıyor.

Tanrı kutsal olduğundan dolayı günaha göz yumamaz, günahı gözden kaçırmaz yada görmemezlikten gelmez kendisi adil olduğu için işlenen günahı cezalandırması gerekir.Ve günahın cezasının ölüm olduğunu da biliyoruz buna rağmen Tanrı günahkarı sever ve onu kurtarmak ister.İşte ikilem buradadır, Tanrı’nın adaleti günahkarın ölümünü gerektiriyor ama sevgisi ise onun kurtulmasını ve mutluluğunu arzuluyor işte burada Pavlus’un açıkladığı Tanrı’nın adaletinden ödün vermeden insanı nasıl kurtardığıdır.

Tanrı günahkar insanı kurtarmaya bir anda mı kara verdi ve kurtardı nasıl oldu bu?Pavlus bunu 21. ayette açıklıyor ne diyor orada?”yasa ve peygamberlerin” yani tüm Kutsal Kitab’ın buna tanıklık ettiğini yani Tanrı daha bu kefaret olayını gerçekleşmeden önce insanı nasıl kurtaracağını yasa ve peygamberler aracılığıyla bildirdiğini görüyoruz

---

Rab İsa, sana iman ediyorum. Beni korkutan herhangi bir şeyin beni ezmeyip,
sana itaat etmeme engel olmaması için, imanımda beni destekle! Kilisene eşlik et,
kilisenle beraber kal, çobanların ve müminlerin imanını güçlendir.
Senin yardımınla kutsal Adını, duymak istemeyenlere bile duyuracağız!

[Yazar]

Yazılar