[Anonim]

Merhaba, Ben yeni bir üyenizim. Uzun zaman İsa Mesih konusunda düşünmüş, ondan etkilenmiş, özellikle ölümünü aile inancım Müslümanlıkta öyle kabul edilmiş olmasa dahi gerçek olarak -nasıl bilmiyorum- hissetmiş ve bu sevgisine hayran kalmış biri olarak yaşadım. Sonrasında iman ettim, iman ettiğimde babam hayatta değildi ve annemden esasında babamın ailesinin Türkiyeye gelmeden önce Hristiyan olduğunu öğrendim. İnancımız içinde ilerledikçe de gördüm ki onunla geçen zamanımız içinde aslında adını koymadan Hristiyanlık, İsa Mesih demeden yaşam olarak, insan olarak, baba kız ilişkimizde Hristiyan anlayışı yaşamışız. Bana bunu açıklamak için belki zamanı olmadı, belki erkendi, bilmiyorum, ama vardığım karardan mutluyum, Rabbe şükürler olsun ki benim gibi şüpheci bir çocuğu ikna etti, kalbime arama arzusu koydu ve bu güne getirdi.

Bana ilk iman ettiğim zamanlarda bir soru sorulmuştu. Hayat amacınız ne diye. Ben de Allahı bilmek demiştim. Soranı oldukça şaşırtan bir cevap olduğu gözlerinden belliydi. Ama inanmadan önce de bilmek istediğim Allahtı, beni Yaradanı bilmek anlamak istiyordum, bu arzu ve buna ulaşamamak bende büyük bir boşluk, eksiklik duygusu uyandırıyordu. Bundan kurtulup, Yaradanımdan emin olunca mutlu bir çocuk gibi coşku içinde hissettim kendimi. O acı duygudan kurtuldum ve daha da gelişmek O’nun bilgilendirişi ile dolmak istedim ve istiyorum da.

Dünyanın sıkıntıları hep olacaktı benim anladığım kadarı ile, ama umurumda değildi, O’nu bulumş kabul etmiştim. Ancak bir süre önce bir ölüm olayı yaşadım. O ölüm sonrasında ise çevremde yaşadıklarımla üzülmüş olmakla birlikte beni harekete geçiren bir şey farkettim. Benim bir rehbere ihtiyacım var. Kutsal Kitabı okuyor, kiliseye gidiyorum, dua ettiğim arkadaşlar var, ancak bu üzüntü sonrasındaki bir olayla sanki zamanında bir kenara itip ertelediğim, gerçekten unuttuğum bazı acılar önüme düşüverdi. Ve ben de düştüm…

Ancak nasıl önceki arayışım içindeki acılardan Sevgili Rabbin çıkarışı ile O’nu bilmeye geçmiş isem, bunun çoşkusu nasıl kalbimde yer almışsa, bu acıları da aslında yine daha fazlası için öğreneceğim Rab yolunda çoşkuya geçirebilmeyi diliyorum.

Diliyorum, ama yapamıyorum. Duada bana üzülecek, dua edelim diyecek, yahut Kutsal Kitaptan örnekler verecek arkadaşlar var. Ama hayır, ben bir şey anladım, benim bir rehbere ihtiyacım var. Bunun bir insan olmasını kabul etmek benim karakterimdeki bir çocuk için zor, ben gerçekten bin insan öğretmene ve onun anlayışına bağlı olmaya çekinen biriyim. Ama bu acılar çok büyük, ne yapacağımı bilmiyorum, sadece bunların Rab yolunda, Rabbin yüceliği için O’nda bilgeliği dönüşmesini, bir işe yaramasını istiyorum.

[Anonim]

«Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır. Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapıyı çalana kapı açılır.

[Anonim]

Agatha;16180 wrote:

Diliyorum, ama yapamıyorum. Duada bana üzülecek, dua edelim diyecek, yahut Kutsal Kitaptan örnekler verecek arkadaşlar var. Ama hayır, ben bir şey anladım, benim bir rehbere ihtiyacım var. Bunun bir insan olmasını kabul etmek benim karakterimdeki bir çocuk için zor, ben gerçekten bin insan öğretmene ve onun anlayışına bağlı olmaya çekinen biriyim.

Sevgili Agatha,
Aslında Tanrı her zaman herkesi kurtarmak ve kendisine çekmek için beklemektedir. Ama bazen yaşanan sıkıntılar ve acılar insanları Tanrı’yı aramaya yönlendirir. Tanrı sizi aramış, bulmuş ve Kanı’yla Şeytan’ın elinden satın almıştır, zaten en önemli olan şey de budur. Bundan sonrasını da Rab’be bırakın, O’na güvenin, çünkü O her zaman sizinle birliktedir ve her zaman sizinle olacaktır. Bence bir kiliseye gidin, orada ruhsal gıda alacaksınız. Kutsal Kitap’ı okuyun, Kutsal Kitap sizin rehberinizdir, çünkü Tanrı’nın diri Sözü’dür. Onu okudukça yolunuzu aydınlatacak, size yol gösterecek, ruhsal olarak besleyecektir. Bir de kilisede ruhsal olarak olgun bir imanlı danışmana her insanın gereksinimi vardır. Bundan çekinmeyin, zaten kilise bu yüzden vardır, orada aynı ruhtan paylaştığınız, sizin için dua eden kardeşlerinizle daha güçlü, daha emin adımlarla iman yolunda yürüyeceksiniz, büyüyeceksiniz.

Quote:

Ancak nasıl önceki arayışım içindeki acılardan Sevgili Rabbin çıkarışı ile O’nu bilmeye geçmiş isem, bunun çoşkusu nasıl kalbimde yer almışsa, bu acıları da aslında yine daha fazlası için öğreneceğim Rab yolunda çoşkuya geçirebilmeyi diliyorum.

Bu sözlerinizle, yani daha çok acı çekmekle daha etkinleşeceğinizi ve Rab bilgisini daha fazla öğreneceğinizi mi düşünüyorsunuz? Bunu mu demek istiyorsunuz? Bu bir bakıma doğrudur, ama sürekli böyle olmaz. Siz Rab’be aitsiniz, O’nun avuçları içerisindesiniz, Rab sizi evlatlığa kabul etti, O’nun kızısınız. Rab acılarınızı dindirmek, yüklerinizi kaldırmak, teselli etmek istiyor, O size acı vermek istemiyor. Bilgelik için Rab’be dua edin, bunu size verecektir cünkü bu O’nun vaatleri arasındadır.

Sevgilerimle

[Anonim]

İnayetini her sabahında Rab yeniler, sadakati ne büyük!

‘Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır. Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapıyı çalana kapı açılır.’

Sözlerini hatırlatan Heaven teşekkür ederim. Ben de daha da bilmek, anlamak, hayatımda O’nun erdemlerini yansıtan bir birey olmak için diliyorum. Bunu yapacağına, Rabbin bunu sağlayacağına inanıyorum.

[Anonim]

Bir tek Rab var, sadece O dualarımda yanımda, kimse yok, nerede iki ya da üç kişi benimle dua decek, yok, ama sanırım bu da bir öğretiş, belki anlamam gereken bir şey, zamanı ne zaman bilmiyorum, dua ediyorum ki RAB anlayışımı artırsın, bildiğim şey zaman içinde kendime baktığımda değiştiğim ve bundan dolayı da değişeceğim, yeter ki RAB’bin isteğine göre olsun ve ellerinin işini bırakmasın RAB.

halleluya

[Yazar]

Yazılar