Sözlerime baslamadan önce, hepinize ibrahimin, ishakin, Yakupun yasayan diri Tanrisindan iyilikler diliyorum. Sözkonusu sey: Sahitlik. Adli vakalarin gercegini ortaya cikarmada da en güvenilir verilerden biri olarak günlük yasantimizda vardir. Sahitler birbirinin anlattiklarini kesinlikle tekrarlamazlar, kimisi diyelim on dakika öncesini, kimisi on dakika sonrasini veya bir saat diyin, kimisi su sözü , unsuru kimisi su sözü ve unsuru sunar. Yalanci sahitlikte kisiler önceden anlasirlarsa birbiriyle farksiz ifadede bulunurlar, ki isin uzmanlari onlarin önceden anlasmali ifade verdigini ayniliktan anlar. Farklilik ve celiski degisik kavramlardir. Dogru sahitlikte farklilik olur, celiski olmaz ama. Incilde dört sahitlik karsimiza cikiyor. Diyelim bir kisi, benle closer in konusmasina sahitlik yapacak olsa; sahitligin basinda üstümde ceket varsa, o kisi der ki, üstünde ceket vardi, baska biri üstünde kazak vardi dese yalan mi olur, hayir, on dakika sonra ben ceketimi cikarmistim, hala closerle konusuyordum. O da on dakika sonraki kendi dikkatini ceken durumu söylemis, yalan degil. Biri desin ki closer ve yaninda arkadasiyla konusuyordu, closer le konusuyordu diyen yalan söylemiyor ki, illa arkadasini da demek zorunlulugu yok. Birbiriyle farki var ama celiskisi yok. Olayi anlatirken ayni anda, ayni malzemeyi ayni sekilde sunma diye bir sart yoktur sahitlikte. Anlatilanlar birbiriyle birlestirilir, bir örüntü meydana getirilir. Mesala Gadaralilar bölgesinde biri bir kisiyi kullanarak olayi vermis, digeri iki kisiyi, bir kisiyi kullanan demiyor ki kesinlikle yalnizca bir kisi vardi, ancak böyle söylese celiski olur. Olay anlatimi merkezde, sahit olan bir kisiyi kullanmak istemisse anlatiminda kim ona ne diyebilir ki. Ki bu farklar ne kadar orjinal olduguna delilildir, incil sahitliklerinin.
Closer arkadasimizin maddelerini de tek tek aciklayabiliriz bu genel aciklamadan sonra.