Re: Herşey iyiliğimiz için : –

#34796
Anonim
Pasif
emalie;17840 wrote:
Iman etmeden once Tanrinin beni sevmedigini,unuttugunu ve artik dualarima cevap vermedigini dusunurdum.Hatta bir donem,dua bile etmeyi kesmistim.Insanin dua hevesi kurur mu? Seytanin icimizi ele gecirmesine firsat verdigimizde onu bile kurutuyor..

Suan Tanrimin beni ne kadar seviyor oldugunun farkindayim ama, bazen hala sevgisini tam anlamiyla kazanmis olup olmadigimi ve benden hosnut olup olmadigini sorguluyorum kendi kendime…

Sevgili Emalie,
Tanrı sevgidir, her insanı çok seviyor ve onların kurtulmaları için kendi canını verdi. Tanri’nın sevgisi, günahlı insan için kurtuluş planını ve yolunu sağladı. İsa Mesih’in çarmıhı aracılığıyla insana bağışlanma ve aklanma sağlayan Tanrı sevgisi, İsa Mesih’i çarmıha gönderdi. Sen O’na iman ettin, O’nu Rabbin ve kurtarıcın olarak yaşamına aldın. Tanrı senden hoşnut oldu. Tanrı’nın sana olan sevgisini hiç sorgulama sevgili Emalie. Tanrı seni çoook seviyor. Aslına bakarsan O’nun sevgisini hiçbirimiz haketmiyoruz, O’nun sevgisini hakedecek hiçbir şey yapmadık. O bize lutfetti, çünkü O’nun sevgisi karşılıksızdır. O’nun kutsallığı nasıl değişmezse, sevgisi de öyle değişmez. Sana olan sevgisi kendisi gibi sonsuzdur. İnsan ne denli büyük günahlar içerisinde olursa olsun farketmez, Tanrı insanı hep sever, ama günahtan nefret eder. İncil’de Romalılar 5:8’de şöyle okuyoruz:

‘Tanrı bizleri sevdiğini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkarken, Mesih bizim için öldü.’

Tanrı’yı kendi dinselliklerimizle, kendi gücümüzle hoşnut etmeye kalkarsak başaramayız. Tanrı kendisine olan imanımızdan, sadakatimizden, bağlılığımızdan hoşnut olur. Günaha düştüğümüzde, düştüğümüz yerde kalmamamızdan ve hemen kendisine koşmamızdan, O’ndan af dilememizden hoşnut olur ve bizi sevgisiyle kucaklar.

‘İman olmadan Tanrı’yı hoşnut etmek olanaksızdır. Tanrı’ya yaklaşan, O’nun var olduğuna ve kendisini arayanları ödüllendireceğine iman etmelidir’ (İbraniler 11:6).

Senin kendini olduğun gibi Tanrı’nın kollarına attığını biliyorum. Tanrı’nın bizlerden beklediği de budur zaten. Kendimizi, yüreğimizi olduğu gibi Tanrı’ya sunmak, olduğumuz gibi, günahlarımızla, zayıflıklarımızla, acılı yüreğimizle Tanrı’ya gelmek, kendimizi O’na sunmak. Örneğin bizler anne baba olarak çocuklarımızı ne kadar cok seviyoruz. Onlar ne kadar yaramazlık yaparlarsa yapsınlar, bizleri ne denli üzerlerse üzsünler, onları yine de cok seviyoruz, belki çok üzülüyoruz ama onlara olan sevgimiz hiç değişmiyor. Tanrı’nın sevgisi bizim insani sevgimizden çok çok daha fazladır. Günaha düşsek de, zayıflıklarımız olsa da Tanrı bizleri sevmekten asla vazgeçmiyor.

Canım, Tanrı’nın sana sevgi dolu bakışlarla baktığını görür gibi oluyorum… Bundan hiç şüphen olmasın, sen O’nun bağrında taşıdığı yeni doğmuş minik kuzususun. O seni hep sevecek, O iyi Çoban, sen de kuzususun.

Tanrı’nın esenliğinde kal
Sevgilerimle