TANRI ( Şeytana) Kötülük için İzin Verir mi.?

Bugün dünyadaki zulmü, şiddeti, vahşeti ve acıları durdurmak için bu kadar çok çaba harcanmasına rağmen kötülük neden gitgide artıyor..?

Neden insanlık, tüm uyarılara kulağını tıkayarak yıkıma giden bir yolda ilerlemeye devam ediyor.?

Kutsal Kıtap’ımız diyor ki:
Kurtarıcımız Tanrı, iyiliğini ve insana olan sevgisini açıkça gösterdi.”
(Titus 3:4)

Mezmurlarda şunu okuyoruz:

Çünkü sen kötülükten hoşlanan Tanrı değilsin.Kötülük senin yanında barınmaz.”Mez 5:4″

Kutsal Kitap “Tanrı ışıktır ve O’nda hiç karanlık yoktur” diyor
(I.Yuhanna 1:5).

Tanrı “yaklaşılmaz işıkta yaşayan”dır
(I. Timoteyus 6:16).
Tanrı, her şeyden önce “kutsal”dır, “mukaddes”tir. O, kendisine inananlara şöyle sesleniyor:

“Kutsal olun, çünkü Ben kutsalım” (I. Petrus 1:16).

O’nun huzurunda duran ve yüzlerini örten en yüce yaratıklar,sürekli “Kutsal, kutsal, kutsaldır, var olmuş, var olan ve var olacak olan, gücü her şeye yeten Rab Tanrı, diye çağırıyorlar .
Kutsallığı, Tanrı’nın bütün niteliklerinin temelidir.

Burada kutsallık kavramını kısaca açıklarsak faydalı olur. Kutsal Kitap Tanrı “yaklaşılmaz işıkta yaşayan”dır,der. (I. Timoteyus 6:16).

Karanlık” ise kötülüğü çağrıştırıyor. Tanrı’da en ufak bir kötülük lekesi yoktur. Kutsal Tanrı doğruluğu sever ve her türlü kötülükten sürekli nefret eder. Günahı görmezlikten gelmez. O,

“Kötüye bakamıyacak kadar saftır gözlerin”
O gözleri temiz olan,Tanrı’dır.
(Habakkuk 1:13).
O’nun kutsal huzurunda günah lekesi olan kişi kesinlikle duramaz.

“Rab sevdiğini terbiye eder…Kendisinin kutsallığına ortak olalım diye bizi kendi yararımıza terbiye ediyor” (İbraniler 12:6,10)

“Karanlık” ise kötülüğü çağrıştırır ,yani iblisi,şeytanı.
İnandığımız Kutsal Kıtap’ta Tanrı’nın Özellikleri belirtiliyor.Şeytanında tanımını yapıyor.

İnsan doğal olarak şunu düşünüyor!
Sevgi dolu bir Tanrı, İblis gibi kötü bir varlık’ı neden yarattı.?
Tanrı’nın kusursuz olarak yaratığı biri, kötü bir yol seçebilir mi?

İblis yada Şeytan bir zamanlar yaratılmış en kusursuz varlıktı.

“Kusursuzlukta örnek biriydin,Bilgeliğin ve güzelliğin eksiksizdi.
Sen Tanrı’nın bahçesi Aden’deydin.Yakut,topaz,aytaşı,Sarı yakut,oniks,yeşim,Laciverttaşı,Firuze,zümrütle ,çeşit çeşit değerli taşlarla bezenmiştin.
Kakma ve oyma işlerin hep altın’dandı.Bunlar yaratıldığın gün hazırlanmışlardı.
Meshedilmiş,koruyucu bir kerun olarak,Seni oraya yerleştirdim.
Tanrı’nın kutsal dağındaydın.Yanan taşlar arasında dolaştın.
Yaratıldığın günden,Sende Kötülük bulunana dek,Yollarında kusursuzdun.”
Hezekiel 28:14

Tanrı, yarattığı varlıklara, özgür irade, yani kendi seçimlerini yapabilme yeteneği verdi. Dolayısıyla, kusursuz ve zekâ sahibi bir varlık iyiyi ya da kötüyü yapmayı seçebilir.bu konuda özgürdur.
Tanrı, zekâ sahibi bir varlık kötü bir şey yapmayı seçtiğinde ona engel olsaydı, özgür irade vermiş olmasının bir anlamı kalmazdı.

İsa şu sözlerle Şeytan’ın özgür iradesini kötüye kullandığını gösterdi:

“O …. hakikat yolunda kalmadı” (Yuhanna 8:44).

Burda açıkça görüldüğü gibi, İblis, Şeytan haline gelen ruhi varlık bir zamanlar “hakikat yolunda” olan kusursuz bir varlıktı.
Tanrı’nın, yarattığı varlıklara özgür irade vermesinin nedeni onlara duyduğu sevgi ve güvendir.

“Her nimet, her mükemmel armağan, kendisinde değişkenlik ya da döneklik gölgesi olmayan Işıklar Babası’ndan, yukarıdan gelir.”
(Yakup 1:17)

İblis yada diğer adıyla, Şeytan Tanrı’nın hizmetinde midir?

Bazıları Kutsal Yazılarda yer alan Eyüp bölümünün bu fikri desteklediği söylenir.Eyüp 1 Bölüm7’ci ayetinde Şeytan,Tanrı’ya ‘dünyada gezindiğini’ söyler.

Tanrı’nın hizmetinde olsaydı,Tanrı’ya “dünyada gezinip dolanmaktan geliyorum” diye bir açıklama yapması gerekir miydi?

1 Krallar 21 Bölümde Şeytanın, Davut’u nasıl kışkırtığı anlatılır.(İsrail’lilere karşı çıkıp İsrailde sayım yapması ile ilğilidir)
(Betşava örneğide verilebilinir ayrıca bu konuda)

Davut Tanrı’ya “Bunu yapmakla ,büyük günah işledim dedi ‘Lütfen kulunun suçunu bağışla çünkü çok akılsızca davrandım”demişti.
Şimdi bu Bölümleri okuduğumuz zaman,Tanrı’nın onaylamadığı olguları nasıl cezalandırdığını anlıyoruz .
Şeytan Tanrı’nın hizmetkârı mı yoksa düşmanı mı olduğu açıkca bellidir.Kutsal kıtap’ta bu konuda bir çok ayet vardır.

Tarihçi J. B. Russell,Mephistopheles adlı kitabında, Protestan Reformcu Martin Luther’in de Şeytan’ı:

“Tanrı’nın elindeki bir alet, bahçesindeki yabani otları temizlemek için kullandığı bir tırpan ya da çapa gibi” gördüğünü söyledi. Luther, bu çapanın, “yabani otlan temizlemekten zevk almasına rağmen” her zaman Tanrı’nın kudretli elinde bulunduğunu söylemişti.

Bence burdaki hassas konu şudur. sevgi dolu bir Tanrı’nın kötülüğe izin vermekle kalmayıp bir de bunu istemiş olması mümkün değildir,bu iki şey karıştırılmamalıdır.Şeytanın özgürlüğü ve bundaki sınır elbetteki Tanrı’nın elindedir,ama hiç bir zaman kötülük Tanrı’dan kaynaklanmaz.
Kutsal Kıta’ta bunu açıkca belirtmiştir.

Yakup 1 Bölüm13’cu ayet’te derki:
“Ayartılan kişi,”Tanrı beni ayartıyor demesin.Çünkü,Tanrı kötülükle ayartılmadığı gibi kendiside kimseyi ayartmaz.”

Eğer Şeytan diye bir varlık olmasaydı, tüm kötülüklerin sorumlusu Tanrı olmaz mıydı?diye sorduğumuzda ..bizde işlev gören düz mantığımızdır.
(Çünkü ;Şeytan olmasaydı,kötülükte olmuyacaktı.)
Şeytan, insanların tam da buna inanmasını istemiyor mu?
Evet.. istiyor.
Şeytandaki amaç ne olabilir?
Kutsal Kitap derki:

“Tanrı’nın görünümü olan Mesih’in yüceliğiyle ilğili Müjde’nin ışığı imansızların üzerine doğmasın diye bu çağın ilahı onların zihinlerini kör etmiştir. “
(2. Korintoslular 4:4).

Şeytan kötülüğün ve karanlığın simgesi olduğuna göre, bunun Tanrı ile ne paylaşımı, ne ortaklığı olabilir.
Tanrı ışıktır.
“Uyan ,ey uyuyan Ölümden diril,
Mesih sana ışık saçacak.(Efesliler 5:14)

Tanrı kötülüğün olmasına izin mi veriyor?.Hayır bence bu izinden çok,yarattığı varlıkların yaptığı seçimlerdir,çünkü,Tanrı özgür iradeyi yaratttı,Şeytana’ bile bu özgür iradeyi vermiştir.Tanrı, kötülüğün kaynağı değildir.
Tanrı, her şeyden önce “kutsal”dır, “mukaddes”tir. O, kendisine inananlara şöyle sesleniyor:
“Kutsal olun, çünkü Ben kutsalım” (I. Petrus 1:16).

Tanrı Kutsal, kutsal, kutsaldır, var olmuş, var olan ve var olacak olan, gücü her şeye yetendir.
(Esinleme 4:8; .Yeşaya 6:3).
Kutsallığı, Tanrı’nın bütün niteliklerinin temelidir.Kutsal olanla ,kutsal olmuyanın birlikteliğinden söz edilemez.

Şer-i Tanrı yaratmadı. Şeytanı bile kötü yaratmadı, yalnız özgür yarattı. Kutsal Kitap’a göre Tanrı hiç kimseyi saptırmaz.

Benzer şekilde, insan olsun melek olsun, Tanrı’nın koyduğu ahlaksal sınırların ötesine geçen her varlık, bunun kötü sonuçlarına katlanmak zorunda kalır.

Zekâ sahibi bir varlık özgür iradesini kötüye kullandığında kolaylıkla hata yapar ve günah işler.Burda suçlu olan Şeytan değildir ,evet şeytan günahi temsil eder,fakat .Şeytan sadece ayartır,yoklar. insan benliğinde hakimiyet kurmak için uğraşır.Burda suçlu olan benliktir,zayıf olan insan iradesidir.

“Herkes günah işledi ve Tanrı’nın yüceliğinden yoksun kaldı. İnsanlar, İsa Mesih’te olan kurtuluşla, Tanrı’nın lütfuyla, karşılıksız olarak aklanırlar. Tanrı Mesih’i, kanına olan imanla günahların bağışlanması için kurban olarak sundu ve böylece adaletini gösterdi. Bunu, adil kalmak ve İsa’ya iman edeni aklamak için kendi adaletini göstermek amacıyla yaptı.”
(Romalılar 3:23-26)

Esenlikle.