Yahudiler’de SÜNNET.

Bir Yahudi ailesinde doğum olursa,bütün akrabalar “Mazaltop” yani “Mutluluklar” diyerek babayı ve loğusa anneyi tebrik ederler.Doğan erkekse sünnet için hazırlıklara başlanılırmış.
Sünnet bir yahudinin hayatında, ilk önemli dinsel bir görev ve bununla bir yahudi toplumunun üyesi olduğu adeta belgesiymiş.

Yahudi çocukları, doğumlarının sekizinci gününde, sünnet edilirler zaman olarakta, Yahudilerde gün akşamdan akşama sayıldığı için,çocuğun doğduğu saat tam olarak saplanır ve o saatten başlayarak sekizinci gün hesaplanırmış.
Günümüzde,özellikle Batı ülkelerinde sünnet hastahanelerde yapılmaktadır.,çünkü hastahanelerde doğuran anneler sekizinci günde henüz loğusa yatağından kalkmamış olurlar eğer anne evdeyse, sünnet de,eskiden olduğu gibi evde yapılırmış..
Bir zamanlar sünnet ,sinagoglarda da yapılır, bu iş için bizde olduğu (geleneklerimizdeki gibi) eve sünnetçiler çağrılırmış. Yahudilere de bu sünnetcilere “Mohel” denilirmiş.
Sünnet’in yapıldığı oda çiçeklerle süslenir,Şabbat mumları yakılır,Çocuğun kirvesi(sünnet sırasında tutan kişi) sünnet sandalyesine oturur ,sandalyede oturan kirveye “Sandek” denilir,ve kirvenin din alanında bilğili bir kişi olmasına özen gösterilirmiş.
Kirvenin oturduğu sandalyee “Nebi İlyas’ın kürsüsü” denilirmiş.
İnanç’larına göre, İlyas dünyayı dolaşıp,darda kalanlara yardım ediyor olduğudur.

Sünnette, çocuk büyükannesi yada en yakın akrabalardan bir kadın tarafından odaya getilir,bu kadın’ada “sandeket”adı verilirmiş.
Geleneksel olarak yapılan sünnetlerde Sandek,(yani kirve),çocuğu kucağına alır,dizlerinin üzerine yatırır ve bu sadece bir operasyona yardım etmek değilde ,çocuğu dizine yatıran, çocuğu resmen Yahudi cemaatine almış oldugunun simgelenişimiş.
Mohel(sünnetci) dua eder,onun arkasından da baba:

“Hamdolsun sana,ebedi olan,Tanrı’mız bizi buyruklarınla kutsallaştıran ve bu çocuğu İbrahim’in cemaatine katmayı bize emreden,dünyanın Hükümdarı sensin”
Der,sünnet sırasında, oradakiler de:Cemaate nasıl girdiyse,dine,evliliğe ve iyi işlere de öylece girsin” diye dua ederler,ve bu arada da,
mohel ( sünnetçi) işini tamamlar,yarayı bağlar ve çocuğu annesine gönderirmiş.

Sünnet işi kısa sürsede ondan sonraki tören bir haylı uzunmuş.(Geleneklerimizde olduğu gibi).
Sünnet sırasında çocuğa ad da verilirmiş hahamın duasıyla birlikte.

Sünnet sonrası,yemek ziyafetleri verilir, ikramlar yapılırmış. tebrikler kabul edilir ve dini içerikli kısa konuşmalar yapılırmış.

“Sekizinci gün ,çocuğu sünnet etme zamanı gelince,O’na İsa adı verildi.Bu O’nun anne rahmine düşmeden önce meleğin kendisine verdiği isimdi.”
Luka 2:21

En yücelerdeki, Tanrı’ya yücelik olsun.
Yeryüzünde, O’nun hoşnut kaldığı,
Kardeşler’imede, esenlik olsun.