İngiltere’nin küçük kasabalarının birinde bir yaşlı kadın yaşıyormuş. Bu kadın Tanrı’yı seven biriymiş. Her gün sabah uyanır uyanmaz kapısının önüne çıkar ve “Tanrım sana övgüler olsun!” derdi.

Bir gün bu kadının evinin yanına bir ateist taşınmış. Kapılar yan yana olduğu için ateist bu kadının her sabah “Tanrım sana övgüler olsun!” sözlerini duyarmış. Ateist sinirlenmiş ve o da her gün kapının önüne çıkıp “Tanrı yoktur!” demeye başlamış.

Yaşlı kadın bir gün kapının önüne çıkmış ve “’Tanrım ben açım, paramda bitti sayılır, lütfen şu kızını doyur’ demiş. Kısa bir süre sonra kapı çalmış ve kadın kapıyı açınca 3-4 poşet dolusu erzak görmüş. Kadın şaşkınlık içerisinde ‘Tanrım sana şükürler olsun! Sana yücelik olsun!’ demiş. Tam o sırada ateist ağacın arkasından fırlayıp, ‘Tanrı yoktur! Bunların hepsini ben aldım’ demiş. Kadın ateiste sarılarak teşekkür etmiş ve ‘Tanrım sana şükürler olsun ki beni doyurdun, ve erzakların parasını şeytana ödettin! Sana şükürler olsun!’.