Eğer Tanrı her şeye egemense, kötülükten de O mu sorumludur?Hayır. Kutsal Kitap, Tanrı yaradılışı bitirdiğinde, yarattıklarına baktı ve her şeyin “çok iyi” olduğunu gördü der. Kutsal Yazılar, kötülüğün kaynağının Tanrı olmadığını doğrular:
“Çünkü Tanrı kötülüklerle ayartılmadığı gibi, kendisi de kimseyi ayartmaz.”. “Tanrı ışıktır ve O’nda hiç karanlık yoktur.”“Tanrı, karışıklık değil, esenlik Tanrısıdır.”. Eğer tüm bunlar doğruysa, O hiçbir şekilde kötülüklerin kaynağı olamaz.
Bazen birileri çıkıp İşaya 45:7 (Eski Çeviri)’yi örnek olarak vererek kötülüğün Tanrı’nın yaratışının bir parçası olduğunu iddia ederler: “Işığa şekil veren ve karanlığı yaratan; barışıklık eden ve bela yaratan; bütün bunları yapan RAB benim.”
Ama Kutsal Kitap Yeni Çeviri (YÇ).’nin anlamını daha net olarak verir: “Işığı biçimlendiren, karanlığı yapan, esenliği ve felaketi yaratan, bütün bunları yapan RAB benim.” Başka bir deyişle, Tanrı kötüleri yargılamak için felaketler verir. Ama bu O’nun kötülüğün kaynağı olduğu anlamını taşımaz.

Kötülük Tanrı’dan değil, ama ahlaki yönden düşkün olan yaratılmış varlıklardan kaynaklanır. John Calvin’in şu sözlerine katılıyorum:
. . . Tanrı yaradılışı bitirdiğinde, yarattıklarına baktı ve her şeyin “çok iyi” olduğunu gördü . Öyleyse, insana Tanrısından ayrı düşmesine neden olan bu melanet nereden geldi? Bunun yaradılıştan geldiğini düşünmeyelim diye, Tanrı O’ndan ileri gelenlerin üstüne onay mührünü basmıştır. İnsan kendi kötü niyetiyle, Rab ’den sağladığı saf doğasını yozlaştırdı ve bu düşüşü de tüm neslini onunla beraber yıkıma götürdü. Bu yüzden, Tanrı’nın yazgısında gizli ve tamamen anlaşılmaz amaçlar aramaktansa, –bize en yakın olan– insanlığın yozlaşmış doğasındaki mahkûmiyetin nedeni üzerinde düşünmeliyiz. [Institutes, 3:23:8]

Sanırım, günahın kendi başına oluşan bir şey olmadığını anlamak, yararlı olacaktır. Günah ne cisim, oluşum, ruh, ne de maddedir. Dolayısıyla teknik olarak günahın yaratılmış bir şey olduğunu düşünmek uygun olmaz. Günah sadece, düşmüş olandaki, ahlakî mükemmellik yoksunluğudur. Düşmüş olanlar, kendi günahlarının sorumluluğunu taşırlar. Ve evrendeki tüm kötülükler, düşmüş mahlûkatın günahlarından çıkmaktadır.